danutkass
Stary Testament nie spisali apostołowie. ST spisywali różni ludzie jak prorocy, kapłani namiestnik czy król. Apostołowie spisali tylko Nowy Testament.
1 votes Thanks 0
baster2
Stary testament nie został napisany przez Apostołów. Starsza część Biblii, przyjęta została przez chrześcijaństwo z judaizmu. Katolicka Biblia zawiera 46 ksiąg. Stary testament powstawał w ciągu wielu wieków. Najstarsza księga "Sędziów" została spisana ok XII wieku przed naszą erą za rządów Dawida i Salomona
Na początku hebrajczycy przekazywali sobie w formie opowiadań wydarzeniach. Rozwój monarchii, a tym samym administracji państwowej, spowodował rozwój pisma. Pojawiały się źródła pisane dotyczące nie tylko bieżących spraw państwowych, ale również obejmujące swą religijną refleksją czas wcześniejszy. Zbierano zatem dawne sagi rodowe, zwyczaje, legendy epoki sędziów, starożytne pieśni, zbiory prawa i historie żyjące dotąd w przekazie ustnym, by zachować je w dokumentach spisanych. Fakt spisywania dawnych przekazów ustnych i gromadzenia dokumentów stał się odtąd procesem trwałym. Zaczął towarzyszyć historii narodu, który przechodził kolejne odsłony swych dziejów. Naród hebrajski, wysiedlony z ziemi i pozbawiony tożsamości oraz fundamentalnych instytucji religijnych, zaczął gromadzić i opracowywać dawne tradycje, ciągle jeszcze żyjące w przekazach ustnych, a częściowo spisane. Sięgały one czasów patriarchów i kolejnych etapów historii narodu, aż po okres wygnania.
Apostołowie spisali tylko Nowy Testament.
Starsza część Biblii, przyjęta została przez chrześcijaństwo z judaizmu. Katolicka Biblia zawiera 46 ksiąg. Stary testament powstawał w ciągu wielu wieków. Najstarsza księga "Sędziów" została spisana ok XII wieku przed naszą erą za rządów Dawida i Salomona
Na początku hebrajczycy przekazywali sobie w formie opowiadań wydarzeniach. Rozwój monarchii, a tym samym administracji państwowej, spowodował rozwój pisma. Pojawiały się źródła pisane dotyczące nie tylko bieżących spraw państwowych, ale również obejmujące swą religijną refleksją czas wcześniejszy. Zbierano zatem dawne sagi rodowe, zwyczaje, legendy epoki sędziów, starożytne pieśni, zbiory prawa i historie żyjące dotąd w przekazie ustnym, by zachować je w dokumentach spisanych. Fakt spisywania dawnych przekazów ustnych i gromadzenia dokumentów stał się odtąd procesem trwałym. Zaczął towarzyszyć historii narodu, który przechodził kolejne odsłony swych dziejów.
Naród hebrajski, wysiedlony z ziemi i pozbawiony tożsamości oraz fundamentalnych instytucji religijnych, zaczął gromadzić i opracowywać dawne tradycje, ciągle jeszcze żyjące w przekazach ustnych, a częściowo spisane. Sięgały one czasów patriarchów i kolejnych etapów historii narodu, aż po okres wygnania.