Apostoł wylicza nieszczęścia i prześladowania, jakie znosił dla Chrystusa. Pisze między innymi o chłoście wymierzonej mu przez Żydów (charakterystyczne 39 uderzeń). Ile razy zasądzono mu tę karę?
Paweł uważał przeciwności, jakich doświadczał, za część swojej pracy apostolskiej — nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa. Jaki był cel znoszenia tych przeciwności?
Po spełnieniu jakiego warunku opada zasłona, spoczywająca na sercach synów Izraela podczas lektury Starego Przymierza?
na teraz, błagaaaaam
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1,,,Paweł mając świadomość, że głoszenie imienia Jezus wymaga od niego wielu uniżeń i poświęceń nie przeklina swojego losu i nie skarży się z powody spadających na niego nieszczęść. Paweł jest pewny, że ani śmierć, ani potęgi, ani moce ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani co wysokie, ani co głębokie, ani żadne stworzenie nie zdoła (Rz 8,38-39) go odłączyć od miłości Tego, którego naśladuje. I rzeczywiście, życie Apostoła Pogan pokazało, że ani «głód i pragnienie, zimno i nagość, trzykrotne rozbicie się okrętu, niebezpieczeństwo i trudy niepewnych i uciążliwych podróży lądem i morzem, więzienie, pięciokrotne smaganie biczem po 39 uderzeń przez wykonawców żydowskiej sprawiedliwości, pod którymi to uderzeniami delikwenci nieraz padali trupem, trzykrotne ćwiczenie rózgami liktorów rzymskich i wiele innych mąk i udręczeń nie zdołało zabić w Pawle miłości Bożej.
2,Ważnym wymiarem uniżenia Pawła jest jego cierpienie dla innych, „aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie razem z wieczną chwałą”
Chciał on aby każdy człowiek doświadczył zwycięskiej mocy zmartwychwstania. Do Efezjan pisał:”Teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość”