Oba koncerty pochodzą z czasów warszawskich - roku 1829 oraz 1830. Utrzymane w charakterstycznym dla Chopina w tych latach stylu brillant, odznaczają się błyskotliwością, wirtuozerią i fragmentami, w których pianista może pokazać swoje umiejętności techniczne. Utwory mają zarys formy klasycznej, są więc trzyczęściowe, w czym: I część - forma sonatowa, można zaobserwować przewagę melodyki figuracyjnej, kantylenowej i ornamentalnej w partii fortepianu, orkiestra jest jedynie dodatkiem kolorystycznym. II część - powolna o różnej budowie. W koncercie f-moll jest to słynne melancholijne Larghetto, pełne ozdobników i ornamentów. Drugą częścią koncertu e-moll jest natomiast zamyślony, delikatny Romance. III część - ma formę ronda, w tempie szybkim. W koncercie f-moll jest stylizacją kujawiaka, w e-moll brawurowego krakowiaka.
Oba koncerty pochodzą z czasów warszawskich - roku 1829 oraz 1830. Utrzymane w charakterstycznym dla Chopina w tych latach stylu brillant, odznaczają się błyskotliwością, wirtuozerią i fragmentami, w których pianista może pokazać swoje umiejętności techniczne.
Utwory mają zarys formy klasycznej, są więc trzyczęściowe, w czym:
I część - forma sonatowa, można zaobserwować przewagę melodyki figuracyjnej, kantylenowej i ornamentalnej w partii fortepianu, orkiestra jest jedynie dodatkiem kolorystycznym.
II część - powolna o różnej budowie. W koncercie f-moll jest to słynne melancholijne Larghetto, pełne ozdobników i ornamentów. Drugą częścią koncertu e-moll jest natomiast zamyślony, delikatny Romance.
III część - ma formę ronda, w tempie szybkim. W koncercie f-moll jest stylizacją kujawiaka, w e-moll brawurowego krakowiaka.