*Choroby są częstą charakterystyczną cechą stygmatyków, świętych. Najwięcej stygmatyków chorowało i częstokroć byli oni przykuci do łóżka. Święta Lidwina (1380-1433) miała tak wiele domniemanych chorób, że została uznana za rodzaj z patologicznego muzeum.
*Podobnie niemiecka stygmatyczka Teresa Neumann (1898-1962) doświadczała kolejno ataków drgawek, ślepoty, głuchoty, niemowy i paraliżu.
*Po śmierci ciała wielu stygmatyków okazywały się być niezniszczalnymi. Święta Klara Montefalco (1268-1308), święta Teresa z Awila (1515-1582), święta Rita z Kasji (1381-1457) i inni. Wierzy się, że świętość i czystość tych świętych osób utrzymuje ich ciała w niezniszczonym stanie.
*Katarzyna z Genui (1447-1510) jadła strupy i przypalała się.
*Delicia Di Giovanii otrzymywała każdą z pięciu Świętych Ran, każdego roku jedną. Poczynając od prawej ręki, przez lewą, lewą i prawą stopę, kończąc na ranie, która ujawniła się w boku w piątym roku. Przez następne dwa lata ukazywały się także ślady bicza i korony cierniowej, uzupełniając w ten sposób jej ukrzyżowanie.
*Ramię XVI-wiecznej zakonnicy Stefany Quinzani stawało się dłuższe, gdy przeżywała moment przybicia Jezusa do krzyża. Skóra ciemniała, jakby ktoś rzeczywiście wbił w nią gwóźdź. A gdy Matka Joanna od Aniołów z Loudun wpadała w trans, brzuch jej pęczniał, jakby była w ciąży, język powiększał się i czerniał.
*Choroby są częstą charakterystyczną cechą stygmatyków, świętych. Najwięcej stygmatyków chorowało i częstokroć byli oni przykuci do łóżka. Święta Lidwina (1380-1433) miała tak wiele domniemanych chorób, że została uznana za rodzaj z patologicznego muzeum.
*Podobnie niemiecka stygmatyczka Teresa Neumann (1898-1962) doświadczała kolejno ataków drgawek, ślepoty, głuchoty, niemowy i paraliżu.
*Po śmierci ciała wielu stygmatyków okazywały się być niezniszczalnymi. Święta Klara Montefalco (1268-1308), święta Teresa z Awila (1515-1582), święta Rita z Kasji (1381-1457) i inni. Wierzy się, że świętość i czystość tych świętych osób utrzymuje ich ciała w niezniszczonym stanie.
*Katarzyna z Genui (1447-1510) jadła strupy i przypalała się.
*Delicia Di Giovanii otrzymywała każdą z pięciu Świętych Ran, każdego roku jedną. Poczynając od prawej ręki, przez lewą, lewą i prawą stopę, kończąc na ranie, która ujawniła się w boku w piątym roku. Przez następne dwa lata ukazywały się także ślady bicza i korony cierniowej, uzupełniając w ten sposób jej ukrzyżowanie.
*Ramię XVI-wiecznej zakonnicy Stefany Quinzani stawało się dłuższe, gdy przeżywała moment przybicia Jezusa do krzyża. Skóra ciemniała, jakby ktoś rzeczywiście wbił w nią gwóźdź. A gdy Matka Joanna od Aniołów z Loudun wpadała w trans, brzuch jej pęczniał, jakby była w ciąży, język powiększał się i czerniał.