1.Wywiad z świętym Tomaszem Apostołem. Co sprawiło że uwierzył w Jezusa?
2.Na czym polega pokój przyniesiony ludziom przez Chrystusa?
Riedelka19
2.Pokoju pragnę wszyscy, ale nie wszyscy troszczą się o to, co prawdziwemu pokojowi służy.
Pokój mój z pokornymi i cichego serca. Osiągniesz pokój, gdy będziesz cierpliwy.
Jeżeli mnie usłuchasz i za głosem mym pójdziesz, będziesz się cieszył wielkim pokojem.
Uczeń . Co więc mam czynić?
Chrystus. Uważaj na to, co robisz i mówisz; wszelkie zamiary ku temu kieruj, aby się tylko mnie podobały; poza mną niczego nie pragnij ani nie szukaj.
A więc o cudzych słowach i sprawach sądu porywczo nie wydawaj i nie zajmuj się tym, co do ciebie nie należy; wówczas dojdziesz do tego, że rzadko doznasz jakiegoś niepokoju.
2. Nigdy jednak nie odczuwać niepokoju, nie zaznać cierpienia na duszy i ciele - to nie jest stan doczesnego życia, to stan wiecznego spoczynku.
Nie sądź więc, że znalazłeś prawdziwy pokój, skoro ci nic nie dolega, albo że wszystko jest dobrze, jeżeli nie masz żadnego przeciwnika, lub iż to szczyt doskonałości, gdy wszystko się dzieje według twoich pragnień.
Nie uważaj się też za kogoś wielkiego lub za szczególnie umiłowanego, kiedy cię ogarnia błogie uczucie pobożności; bo nie po tym poznaje się prawdziwego miłośnika cnoty i nie na tym polega doskonałość i postęp człowieka.
3. Uczeń. Na czym tedy , Panie?
Chrystus. Na zdaniu się z całego serca na wolę Bożą, na nie szukaniu siebie w rzeczy małej czy wielkiej, w czasie czy w wieczności, tak iżbyś zawsze z jednakim usposobieniem trwał w dziękczynieniu zarówno w pomyśności, jak i w przeciwnościach, przykładając do wszystkiego tę samą miarę.
Gdy osiągniesz taką moc i wytrwałość w nadziei, że nawet utraciwszy wewnętrzną pociechę, gotowałbyś swe serce do znoszenia jeszcze większych oschłości -
gdybyś się nie żalił, żeś tyle nie powinien cierpieć, lecz we wszystkich moich zrządzeniach sławił mą sprawiedliwość i świętość -
szedłbyś wówczas prawdziwą i prostą drogą pokoju z niewątpliwą nadzieją, że znowu wśród radosnego uniesienia będziesz oglądał moje oblicze.
A gdy już dojdziesz do zupełnego zapomnienia o sobie, wiedz, że osiągniesz taką pełnię pokoju, jaka jest w tym życiu możliwa.
Pokój mój z pokornymi i cichego serca. Osiągniesz pokój, gdy będziesz cierpliwy.
Jeżeli mnie usłuchasz i za głosem mym pójdziesz, będziesz się cieszył wielkim pokojem.
Uczeń . Co więc mam czynić?
Chrystus. Uważaj na to, co robisz i mówisz; wszelkie zamiary ku temu kieruj, aby się tylko mnie podobały; poza mną niczego nie pragnij ani nie szukaj.
A więc o cudzych słowach i sprawach sądu porywczo nie wydawaj i nie zajmuj się tym, co do ciebie nie należy; wówczas dojdziesz do tego, że rzadko doznasz jakiegoś niepokoju.
2. Nigdy jednak nie odczuwać niepokoju, nie zaznać cierpienia na duszy i ciele - to nie jest stan doczesnego życia, to stan wiecznego spoczynku.
Nie sądź więc, że znalazłeś prawdziwy pokój, skoro ci nic nie dolega, albo że wszystko jest dobrze, jeżeli nie masz żadnego przeciwnika, lub iż to szczyt doskonałości, gdy wszystko się dzieje według twoich pragnień.
Nie uważaj się też za kogoś wielkiego lub za szczególnie umiłowanego, kiedy cię ogarnia błogie uczucie pobożności; bo nie po tym poznaje się prawdziwego miłośnika cnoty i nie na tym polega doskonałość i postęp człowieka.
3. Uczeń. Na czym tedy , Panie?
Chrystus. Na zdaniu się z całego serca na wolę Bożą, na nie szukaniu siebie w rzeczy małej czy wielkiej, w czasie czy w wieczności, tak iżbyś zawsze z jednakim usposobieniem trwał w dziękczynieniu zarówno w pomyśności, jak i w przeciwnościach, przykładając do wszystkiego tę samą miarę.
Gdy osiągniesz taką moc i wytrwałość w nadziei, że nawet utraciwszy wewnętrzną pociechę, gotowałbyś swe serce do znoszenia jeszcze większych oschłości -
gdybyś się nie żalił, żeś tyle nie powinien cierpieć, lecz we wszystkich moich zrządzeniach sławił mą sprawiedliwość i świętość -
szedłbyś wówczas prawdziwą i prostą drogą pokoju z niewątpliwą nadzieją, że znowu wśród radosnego uniesienia będziesz oglądał moje oblicze.
A gdy już dojdziesz do zupełnego zapomnienia o sobie, wiedz, że osiągniesz taką pełnię pokoju, jaka jest w tym życiu możliwa.
1 J 14,27.