1.Wybierz jeden czterech opisów męki Pańskiej i wypisz: główne postacie, najważniejsze wydarzenia, najważniejsze wypowiedzi.
2.Niektórzy ludzie sądzą, że męczennicy są fanatykami, którzy są zdolni umrzeć dla jakiejś idei. Między męczennikiem a fanatykiem istnieje jednak zasadnicza różnica: mączennik umierając przebacza, fanatyk zaś nienawidzi. Jakie inne różnice mógłbyś wymienić.
3. Przeczytaj fragment, mówiący o ukazaniu się Jezusa uczniom w drodze do Emaus (Łk 24, 13-35) i odpowiedz na pytania:O czym rozmawiają w drodze ci dwaj uczniowie? Jak się zachowują i co czują ? Po czym rozpoznają Jezusa Chrystusa ? Jaka była ich ostateczna reakcja ?
4.Wypisz argumenty, które przedstawiłbyś niewierzącemu koledze, gdyby twierdził, że Jezus Chrystus zmartwychwstał tylko w sensie duchowym.
5.Poszukaj znaczenia następujących słów: istnienie, wieczność, reinkarnacja, zwartwychwstanie, nieśmiertelność, wędrówka dusz, wieczne szczęście. Które z nich mają związek ze zmartwychwstaniem według wiary chrześcijańskiej ?
Ad. 1: Łk 22 - 23 to opis męki i smierci Jezusa Chrystusa, natomiast rozdział kolejny tejże Ewangelii to opis zmartwychwstania. Jezus, Judasz, Piotr i Jan( przygotwanie wieczerzy), Dwunastu, Anioł z nieba, który ukazał się podczas modlitwy w Ogrójcu, , Arcykapłani, Wysoka Rada, Piłat, Herod, Szymon z Cyreny, łotr dobry i zły, niewiasty, które Mu towarzyszyły, Józef z Arymatei.
Najważniejsze wydarzenia to: Spisek Wysokiej Rady, która to namawia Judasza do zdrady Mistrza, Piotr i Jan, którzy przygotowuja wieczerzę, Ostatnia Wieczerza i ustanowienie eucharystycznej ofiary Mszy św, Jezus przepowiada zdradę, zapowiedź trzykrotnego zapracia się Jezusa przez Piotra, modlitwa w Ogrójcu, pojmanie Jezusa, zparcie się prze Piotra, straże szydzą z Jezusa, przesłuchanie dokonane przez Wysoką Radę, Jezus przekazany przez Wysoką Radę Piłatowi, Jezus u Heroda, który wyśmiewa Go i gardzi Nim, znowy przed Piłatem, naród żydowski domaga się ukrzyżowania, droga krzyżowa, Szymon z Cyreny i jego pomoc w niesieniu krzyża, ukrzyżowanie Jezusa i wyszydzenie, nawrócenie jednego z łotrów, śmierć Chrystusa, pogrzeb.
Najważniejsze wypowiedzi: "To jest Ciało moje, które za was będzie wydane, to czyńcie na moją pamiątkę"
"Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana"
"Powiadam ci, Piotrze, nim kogut zapieje, ty trzy razy się Mnie wyprzesz"
"Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kilich. Jednak nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie"
"Piłat zapytał Go: <<Czy Ty jesteś królem żydowskim?>> Jezus mu odpowiedział: <<Tak, Ja nim jestem>>"
"Jezus zaś mówił: <<Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią>>"
"<<Jezu wspomnij na mnie gdy wejdziesz do Swego królestwa>> Jezus mu odpowiedział: <<Zaprawde powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju>>"
"Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze w Twoje ręce powierzam ducha mego. Po tych słowach wyzionął ducha."
Ad2: Męczennik to osoba, która była prześladowana za swoje przekonania religijne, za swą wierność nauce Chrystusowej, Bożemu Słowu. Jest osobą, która opowiada się za Chrysusem nie wstydząc się tego i za Niego oddaje swe życie.Takim pierwszym męczennikiem był św. Szczepan, którego losy opisuje rozdział 7 Dziejów Apostolskich wersety od 54 do 60.
Natomiast fanatyk to osoba, dla której charakterystyczna jest postawa czy zjawisko społeczne, które to polega na ślepej i bezkrytycznej wierze w słuszność jakichś poglądów zarówno politycznych, społecznych, jak również religijnych. Przejawem fanatyzmu jest skrajna nietolerancja wobec przedstawicieli odmiennych poglądów.
Ad3: Rozmawiają na temat tego, co wydarzyło się z Jezusem i okazują swego rodzaju rozczarowanie tym, że nie sprostał On ich oczekiwaniom co daje się wyczuć po słowach: "A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela". Gdy zbliżył się do nich Jezus nie rozpoznali Go, co więcej, jak mówi Ewangelista: "oczy ich były niejako na uwięzi, tak, że Go nie poznali". Czują smutek, ich wiara załamała się, gdyż w ich mniemaniu nie wypełniły się słowa Pisma, ani słowa i obietnice, które złożył sam Chrystus. Jednakże Chrystus pokazuje im, że On i Ojciec jedno są i pozostają wierni Swym obietnicom, dlatego też uczniowie rozpoznają Jezusa na łamaniu chleba. Wówczas zrozumieli, że przez całą droge ich serca płonęły, pałały miłością, gdy Chrystus z nimi rozmawiał i wyjaśniał im Pisma. Kiedy to pojęli udali się spowrotem do Jerozolimy, by głosić radosną Nowinę o tym, iż Chrystus prawdziwie zmartwychwstał i dawali świadectwo o tym, jak Go poznali na łamaniu chleba.
Ad4: przykładem są liczne objawienia (ukazania) uczniom. Jednym z najistotniejszych jest nie tylko objawienie się uczniom w drodze do Emaus, ale ukazanie się Zmartwychwstałego Szawłowi z Tarsu (późniejszemu Pawłowi). Byył on zaciekłym antagonistą wiary Chrześcijańskiej zanim spotkał zmartwychwstałego Chrystusa. Jako człowiek wysoko wykształcony, on nie poddawał się łatwo perswazji czegokolwiek, co mogło być przeciwne lub niezgodne z tradycją Mojżeszową. Jest ostatnią osobą, która byłaby w stanie mówić o zmartwychwstaniu nie mając na to żywych dowodów, prędzej głosił by tę plotkę, którą Żydzi głoszą do dziś, że ciało zostało wykradzione. Poza tym pusty grób został potwierdzony historycznie. Istnieją takie dowody jak całun z Manopello, czy tzw Sudarion z Oviedo.
Jozefus, historyk żydowski pierwszego stulecia, tak pisze o Jezusie Chrystusie oraz o rozprzestrzenianiu się Chrześcijaństwa: Ponieważ ci, którzy Go miłowali, nie opuścili Go, kiedy Piłat, za sugestią naszych przywódców, skazał Go na krzyż; ponieważ On ukazał się im żywy trzeciego dnia; ponieważ święci prorocy przepowiedzieli to, podobnie jak i dziesiątki tysięcy cudownych rzeczy z Nim związanych; ponieważ pokolenie Chrystian, tak od Niego nazwanych, nie wygasło do dnia dzisiejszego.
A także
dziesięć przypadków ukazania się Zmartwychwstałego, w przypuszczalnej kolejności, są następujące:
1. Przed Marią Magdaleną (Marka 16:9; Jana 20:11-18)
2. Przed innymi kobietami (Mat.28:8-10)
3. Przed Piotrem (Łuk. 24:34; 1.Kor.15:5)
4. Wobec dwóch mężczyzn wędrujących do Emmaus (Marka 16:12; Łuk.24:13-35)
5. Przed jedenastoma uczniami (poza Tomaszem - Łuk. 24:33-49; Jana 20:19-24)
6. Przed dwunastoma po tygodniu (Jana 20:24-29; 1.Kor.15:5)
7. Przed siedmioma uczniami przy Morzu Tyberiadzkim (Jana 21:1-23)
8. Wobec pięciuset uczniów (1.Kor.15:6)
9. Przed Jakubem (1.Kor.15:7)
10. Przed dwunastoma przy wniebowstąpieniu (Dz.ap.1:3-12).
Ad5: Istnienie (łac. existentia) - fakt bycia, czegoś, co określa i specyfikuje istota;
Tomasz z Akwinu - istnieje tylko Bóg - jedyny Byt będący czystym Aktem Istnienia, inne byty tylko partycypują - otrzymują istnienie od Niego.
Wieczność jest równoznaczna z nieskończonością, jednak przez wielu określana jest jako istnienie poza czasem. Wieczność występuje m.in. w eschatologii chrześcijańskiej, w której występuje wiara w życie wieczne po śmierci.
Reinkarnacja inaczej metempsychoza lub transmigracja dusz; są to trzy pojęcia, które można poniekąd traktować synonimicznie; Samo słowo reinkarnacja jest zestawieniem dwóch członów: inkarnacja (wcielenie) i przedrostka re (oznaczającego powtórzenie czegoś). Dosłownie więc reinkarnacja oznacza powtórne wcielenie. Dusza lub świadomość po śmierci może się wcielić w nowy byt fizyczny. Np w nestorianizmie występowały niektóre elementy wiary w reinkarnację, jednakże najbardziej popularnymi religiami, które wierzą w reinkarnację, są: hinduizm i buddyzm. po V SOborze w Konstantynopolu odrzucono wiarę w reinkarnację.
Zmartwychwstanie łac. resurrectio od gr. anastasis – inaczej powstanie z martwych, ponowne ożywienie. Kościół mówi o tzw. ciele chwalebnym, które mamy otrzymać w chwili zmartwychwstania. Nie jest ono identyczne z ciałem ziemskim; pozwala jednak zachować istotę człowieka złożonego z duszy i ciała.
Nieśmiertelność to koncepcja życia przez potencjalnie nieskończenie długi czas. W całej historii człowiek prezentuje pragnienie życia wiecznego. Najczęściej wyobrażana forma nieśmiertelności obejmuje duchowe istnienie po fizycznej śmierci.
Wędrówka dusz patrz wyjaśnienie słowa reinkarnacja, bo to jest to samo
Wieczne szczęście to oglądanie Boga twarzą w twarz, to dostąpienie łaski życia wiecznego.
Ścisły związek maja ze sobą: Zmartwychwstanie, nieśmiertelność (bo dusza ludzka jest nieśmiertelna), wieczne szczęście i wieczność