1)Uczynek miłosierny jest to - ...
Słowo miłosierne jest to - ...
Modlitwa miłosierna jest to - ...
2) Jak rozumiesz słowa pana Jezusa ,,Idź i ty czyń podobnie !'' (Łk 10,37)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Uczynek miłosierny jest to niesienie pomocy z dobroci serca w potrzebie naszym bliźnim
Słowo miłosierne to ciepła rozmowa,pociecha którą mozemy wesprzeć bliźniego,to słowo niosące spokój i ukojenie
Modlitwa miłosierna to modlitwa za grzeszników,za więźniów,za tych którzy odwrócili się od Boga,za wątpiących
Jezus w tych słowach próbuje zachęcić nas do miłosci bliźniego i miłosierdzia.Bezinteresownej dobroci,nabywania umiejętności wybaczania sobie nawzajem.Tak jak Jezus nauczyć sie znosić cierpienia,kochać ludzi,wybaczać wrogom i roztaczać wokół siebie aurę spokoju i miłości.
Uczynki miłosierdzia – jedne z przykazań wymienianych m.in. w Katechizmie Kościoła Katolickiego oraz w katechizmach innych wyznań chrześcijańskich. Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie VI, artykuł VII rozdział II pisze, że "uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy".
Miłosierne uczynki - to te znane z katechizmu "wobec duszy" i "wobec ciała". Zapisane na papierze lecz wyrażające potrzebę realizowania ich w życiu na każdym kroku, we wszystkich środowiskach. W domu wobec najbliższych czekających na przebaczenie, w szkole wobec nieumiejętnych i wątpiących, na ulicy wobec potrzebujących, żebrzących, głodnych, w sąsiedztwie względem samotnych, starych, schorowanych.
Miłosierne słowo to słowo niosące pokój i bezpieczeństwo, to słowo
przebaczające i pocieszające. To także słowo pełne radości, wypowiadane wtedy, gdy jest taka potrzeba, nie lubiące zbędnych, długich komentarzy i ukierunkowane zawsze na drugiego człowieka. To słowo nie znające przechwałek, to także słowo trudne, bo prawdziwe.
Miłosierna modlitwa to bardzo trudna umiejętność. Jest to taka modlitwa, w której odwiedzamy najbardziej zapo-mniane środowiska, najbiedniejszych - także w sensie duchowym - ludzi. W tej modlitwie wspomagamy tych, którzy odwrócili się od Boga i nie potrafią zaufać, tych, którzy są w podróży, w więzieniach, w szpitalach, tych, którzy boją się o jutrzejszy dzień, którzy walczą o pokój, ale także tych, którzy nie potrafią znaleźć wspólnego języka z rodzicami, bądź nie umieją nauczyć się na najbliższą klasówkę. Są to ludzie potrzebujący lecz samotni, dla których jedyną towarzyszką w trudnych chwilach może stać się nasza modlitwa.
Na drugie niestety nie znam odpowiedzi :(
Mam nadzieję że choć troszkę pomogłam :)