W 1980 roku zmarł Josip Broz Tito, przywódca Jugosławii od ponad ćwierć wieku. Od tego momentu kraj zaczął się co raz bardziej pogrążać w politycznym i ekonomicznym kryzysie. Gdyby tego było mało także narody wchodzące w skład Jugosławii zaczęły wykazywać cechy nacjonalistyczne, i głośno zaczynały się domagać niepodległości. Jako pierwsi na proklamowanie niepodległości odważyli się Chorwaci, Słoweńcy i Macedończycy w 1991 roku.
W roku następnym to samo uczyniła Bośnia i Hercegowina. Serbowie którzy byli siłą dominującą w Jugosławii nie zaakceptowali niepodległości Chorwacji i Słowenii i postanowili siłą zjednoczyć wszystkie narody jugosłowiańskie. 28 kwietnia 1992 roku nastąpiło rozwiązanie Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a na jej miejsce powołano Federacyjną Republikę Jugosławii składającą się wyłącznie z dzisiejszej Serbii i Czarnogóry.
CZECHOSŁOWACJA:
W Czechosłowacji po aksamitnej rewolucji która obaliła komunizm w 1989 roku wśród Słowaków zaczęły panować nastroje nacjonalistyczne lecz wyglądało to inaczej niż w przypadku Jugosławii. Czesi w przeciwieństwie do Serbów nie zareagowali tak nerwowo i całą sytuację chciano rozwiązać na drodzę pokojowej. Słowacy domagali się aby państwo nazywało się Czecho-Słowacka Republika Federacyjna. Chcieli w ten sposób podkreślić iż oba główne narody są na równym miejscu. Czesi woleli pozostać przy nazwie Czechosłowacka Republika Federalna. To był jedny z powodów podziału Czechosłowacji na Czechy i Słowację. Kolejnym były ambicje polityków. Tak naprawdę narody czeski i słowacki nie chciały podziału ich państwa. W tych czasach panowały między nimi bardzo pozytywne relacje, jednak pragnienia polityków zwyciężyły i zaaowocowały tym iż w nocy z 31 grudnia 1992 roku na 1 stycznia 1993 roku Czechosłowacja przestała istnieć a na jej miejsce powstały dwa państwa, Republika Czeska i Republika Słowacka.
JUGOSŁAWIA:
W 1980 roku zmarł Josip Broz Tito, przywódca Jugosławii od ponad ćwierć wieku. Od tego momentu kraj zaczął się co raz bardziej pogrążać w politycznym i ekonomicznym kryzysie. Gdyby tego było mało także narody wchodzące w skład Jugosławii zaczęły wykazywać cechy nacjonalistyczne, i głośno zaczynały się domagać niepodległości. Jako pierwsi na proklamowanie niepodległości odważyli się Chorwaci, Słoweńcy i Macedończycy w 1991 roku.
W roku następnym to samo uczyniła Bośnia i Hercegowina. Serbowie którzy byli siłą dominującą w Jugosławii nie zaakceptowali niepodległości Chorwacji i Słowenii i postanowili siłą zjednoczyć wszystkie narody jugosłowiańskie. 28 kwietnia 1992 roku nastąpiło rozwiązanie Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a na jej miejsce powołano Federacyjną Republikę Jugosławii składającą się wyłącznie z dzisiejszej Serbii i Czarnogóry.
CZECHOSŁOWACJA:
W Czechosłowacji po aksamitnej rewolucji która obaliła komunizm w 1989 roku wśród Słowaków zaczęły panować nastroje nacjonalistyczne lecz wyglądało to inaczej niż w przypadku Jugosławii. Czesi w przeciwieństwie do Serbów nie zareagowali tak nerwowo i całą sytuację chciano rozwiązać na drodzę pokojowej. Słowacy domagali się aby państwo nazywało się Czecho-Słowacka Republika Federacyjna. Chcieli w ten sposób podkreślić iż oba główne narody są na równym miejscu. Czesi woleli pozostać przy nazwie Czechosłowacka Republika Federalna. To był jedny z powodów podziału Czechosłowacji na Czechy i Słowację. Kolejnym były ambicje polityków. Tak naprawdę narody czeski i słowacki nie chciały podziału ich państwa. W tych czasach panowały między nimi bardzo pozytywne relacje, jednak pragnienia polityków zwyciężyły i zaaowocowały tym iż w nocy z 31 grudnia 1992 roku na 1 stycznia 1993 roku Czechosłowacja przestała istnieć a na jej miejsce powstały dwa państwa, Republika Czeska i Republika Słowacka.