Question

1.Omów schorzenie związane z zaburzeniami pracy trzustki.

2.Omów objawy niedoboru lub nadmiaru hormonów w tarczycy.

3.Wyjaśnij dlaczego adrenalinę nazywamy hormonem walki i ucieczki.

Oby nie było za długie bo mam przepisać do zeszytu ;D
Daje NAJ ;D ;]

Answer 1

1) Trzustka wytwarza insulinę i glukagon; schorzeniem związanym z zaburzeniami pracy trzustki jest cukrzyca, dla której charakterystyczna jest hiperglikemia (zwiększone stężenie cukru we krwi)

2) niedobór: zaburzenia metaboliczne, upośledzenia umysłowe dzieci; nadmiar: nadpobudliwość, nerwowość

3) Ponieważ nadnercza wytwarza ją w sytuacjach gdy czujemy się zagrożeni, zestresowani itp.; sama adrenalina zaś odpowiada za przyspieszenia akcji serca, podniesienie ciśnienia

Answer 2

1Zaburzenia pracy trzustki- dochodzi do zaburzenia pracy wydzielania enzymów i gorszego trawienia głównie tłuszczu,skrobi i białka.Problemy z trawieniem oraz wchłanianiem pokarmów a tmogą wywołać cukrzycę.
2Niedobór hormonu tarczycy to inaczej niedoczynnosc tarczycy,która powoduje,że organizm pracuje na zwolnionych obrotach.
3Adrenalina to hormon wytarzany przez gruczoły dokrewne.Gdy jesteśmy bardzo zestresowani lub zdenerwowanie wtedy poziom tego hormonu daje nam się "we znaki".Dlatego nazywana jest hormonem walki i ucieczki.

Answer 3

1. Trzustka jest gruczołem wewnątrz- oraz zewnątrzwydzielniczym, który mieści się w górnej części jamy brzusznej w tzw. zaotrzewnej. Długość tego narządu wynosi około 20cm natomiast wysokość ok. 5cm. Możemy ją podzielić na trzy części – głowę trzon i ogon. Ma ona budowę pęcherzykowatą, owe pęcherzyki pełnią bardzo ważną rolę, ponieważ zawierają komórki wydzielnicze, które produkują bardzo istotne w funkcjonowaniu całego organizmu substancje. Owe pęcherzyki (gronka trzustkowe) wytwarzają sok trzustkowy, który specjalnym przewodem trafia do światła dwunastnicy. Zawiera on enzymy trawienne ( amylazę – trawienie cukrów, trypsynę – rozkładanie białek i lipazę – trawienie tłuszczów) oraz wodorowęglany zapewniające zasadowy charakter wydzieliny. Za produkcję substancji wydzielanych do krwi odpowiedzialne są wyspy Langerhansa typu A wydzielające glukagon, B – insulinę, D – somatostatynę, a PP – polipeptyd trzustkowy. Odpowiada ona więc m.in. za układ trawienny, gospodarkę cukrową w organizmie (glukagon, insulina) itd.

2.Nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy to nadmiar krążących we krwi hormonów tarczycy i obecność patologicznych skutków nadmiaru tych hormonów. Najczęstszymi przyczynami nadczynności jest pobudzenie tarczycy przez grupę własnych przeciwciał (autoprzeciwciał) wytwarzanych patologicznie (choroba Graves-Basedowa) lub obecność gruczolaka, który wydziela hormony tarczycy niezależnie od wydzielanego przez przysadkę mózgową hormonu tyreotropowego (TSH). Rzadziej nadczynność tarczycy bywa skutkiem przedawkowania hormonów tarczycy przez lekarza w leczeniu wola prostego lub miąższowego. Nadczynność występuje również we wstępnej fazie zapaleń tarczycy: wirusowego lub autoimmunologicznego. Objawy nadczynności gruczołu wynikają z omówionych powyżej właściwości hormonów tarczycy. Chory z tym zaburzeniem (patologia tarczycy występuje czterokrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn) traci na wadze, poci się, jest pobudliwy, źle sypia, trzęsą mu się ręce; pobudzenie nerwowe (stres) może wywołać oddawanie wolnych stolców. Akcja serca jest przyspieszona, czasem bardzo znacznie, mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca i niewydolność wieńcowa. Niekiedy ujawniają się choroby psychiczne lub nerwice.

Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy to niedobór krążących we krwi hormonów tarczycy i obecność patologicznych skutków niedoboru tych hormonów. Choroba ta spowodowana jest najczęściej uszkodzeniem gruczołu (np. przewlekłym zapaleniem tarczycy o podłożu immunologicznym, leczeniem nadczynności tarczycy radiojodem lub szkodzeniem operacyjnym). Chory z niedoczynnością tarczycy przybiera na wadze, często marznie, głos jego staje się szorstki, skóra chłodna, może rogowacieć skóra na łokciach i kolanach. Niedoczynność tarczycy może przyspieszyć rozwój miażdżycy i jej powikłań.


Powiększenie tarczycy
Każde powiększenie tarczycy nazywa się wolem. Tarczyca może być powiększona równomiernie (wole proste lub miąższowe), czasem w jej miąższu występują guzki (wole guzkowe). Guzki tarczycy najczęściej bywają łagodnymi gruczolakami lub torbielami, rzadko mogą być nowotworami złośliwymi. Różnicowanie guzków tarczycy przy pomocy specjalistycznych badań (laboratoryjnych badań hormonalnych, USG, scyntygrafii, biopsji cienkoigłowej, ewentualnie badania tomokomputerowego) posiada konkretne następstwa terapeutyczne: raki operuje się zawsze; gruczolaki w zależności od wielkości, oceny histologicznej i stanu klinicznego pacjenta; torbieli nie trzeba operować, wystarczy nakłucie i odessanie płynnej zawartości.

3.hormonem walki bo wtedy nie odczuwamy bólu a ucieczki czyli dodaje nam sił nie odczuwamy tego zmęczenia dpiero potem jak adrenalina opada
Adrenalina nazywana jest hormonem walki, ponieważ o obliczu nadchodzącego niebezpieczeństwa pod jej wpływem organizm mobilizuje wszystkie swe siły. Dzięki wzmożonemu uwalnianiu adrenaliny w sytuacjach stresowych człowiek jest zdolny do tzw. „nadludzkiego wysiłku”.