- Henryk Żeglarz - (1394-1460), syn króla Portugalii. Dla wyłączenia z handlu muzułmańskich kupców z Afryki Północnej organizował w latach 1418-1420 wyprawy wzdłuż zachodnich wybrzeży Afryki. Założył w Sagres szkołę morską, w której gromadzono sprawozdania z podróży.
- Bartłomiej Diaz - (ok. 1450-1503), z pochodzenia Portugalczyk, żeglarz i odkrywca. W trakcie jednej ze swych wypraw jako pierwszy dotarł do Przylądka Dobrej Nadziei (1488).
- Vasco Da Gama - (ok. 1469-1524), żeglarz portugalski, odkrywca morskiej drogi do Indii.
Wyprawy Hiszpańskie:
- Krzysztof Kolumb - (1451-1506), włoski żeglarz, podróżnik, znany jako odkrywca Ameryki.
- Amerigo Vespucci - (1451-1512), włoski żeglarz i podróżnik, kupiec pochodzący z Florencji, w służbie hiszpańskiej i portugalskiej. Za życia uznany za odkrywcę Nowego Świata.
- Ferdynand Magellan - (ok. 1480-1521), portugalski żeglarz i odkrywca w służbie hiszpańskiej. W 1519 zorganizował wyprawę drogą zachodnią. Rozpoczął poszukiwania cieśniny łączącej Ocean Atlantycki i Spokojny. W październiku 1520 wyprawa dotarła do cieśniny, zwanej do dziś Cieśniną Magellana, i wypłynęła na ocean, który żeglarze nazwali Spokojnym.
- Hernan Cortez - (1485-1547), hiszpański zdobywca Meksyku, członek wyprawy, która podbiła Kubę
- Vasco Balboa - (ok. 1475-1517), konkwistador hiszpański. W 1513 r jako pierwszy Europejczyk dotarł do wybrzeży Oceanu Spokojnego, który nazwał Morzem Południowym.
2)
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, inaczej zwana rewolucją amerykańską – to konflikt zbrojny pomiędzy Królestwem Wielkiej Brytanii a jego trzynastoma koloniami w Ameryce Północnej w latach 1775-1783. Będące konsekwencją rosnącego niezadowolenia kolonii z polityki metropolii (ograniczanie ich samorządu, hamowanie rozwoju, zwiększanie podatków).
I Kongres Kontynentalny (1774) podjął decyzję o zrzeszeniu się kolonii w celu skuteczniejszej walki z metropolią. Po stronie metropolii stanęła grupa kolonistów, tzw. lojaliści. 19 kwietnia 1775 miały miejsce pierwsze starcia między wojskami angielskimi a milicją amerykańską pod Lexington i Concord (w stanie Massachusetts).
W 1775 II Kongres Kontynentalny mianował naczelnym dowódcą sił amerykańskich generała G. Washingtona, który zreorganizował siły kolonistów. 4 lipca 1776 Kongres proklamował zerwanie z metropolią oraz uchwalił Deklarację niepodległości Stanów Zjednoczonych, a w listopadzie 1776 przyjął projekt konstytucji nowego państwa.
Do obrony nowej republiki przybyło wielu ochotników z Europy, m.in.: Francuz M.J. de La Fayette, Niemiec F.W. von Steuben, Polacy - T.A.B. Kościuszko i K. Pułaski.
17 czerwca 1775 angielski generał W. Howe pokonał siły kolonistów pod Bunker Hill, ale amerykańskie zwycięstwa pod Trenton (26 grudnia 1776) i pod Princeton (3 stycznia 1777) spowodowały całkowite uwolnienie stanu New Jersey od władzy Brytyjczyków. Mimo zajęcia przez generała W. Howe’a Filadelfii we wrześniu 1777, Amerykanie przejęli inicjatywę po zwycięstwie nad korpusem angielskim generała J. Borgoyne’a pod Saratogą (17 października 1777).
Po stronie kolonii opowiedziała się Francja (6 lutego 1778) i Hiszpania (od 1779). Do wojny przeciw Wielkiej Brytanii przyłączyła się także Holandia, której okręty, uprawiające kontrabandę, zostały zaatakowane przez Brytyjczyków.
Po ewakuowaniu Filadelfii (czerwiec 1778) główne siły brytyjskie na północy znajdowały się w Nowym Jorku. Na południu Anglicy 29 grudnia 1778 zajęli Savannah (bronione przez Legion Pułaskiego) oraz Charleston. Operacje przeprowadzone przez amerykańskiego generała H. Gatesa i Kościuszkę przywróciły panowanie powstańców na południu. Ostatecznie wojska brytyjskie generała Ch. Cornwallisa poddały się 19 października 1781 pod Yorktown w stanie Wirginia.
Pokój zawarty w Wersalu (paryskie traktaty, 2) w styczniu 1783 (ratyfikowany 3 września 1783) sankcjonował niepodległość Stanów Zjednoczonych. Na mocy pokoju Francja uzyskała Senegal, wyspę Goreę, kilka wysp na Antylach oraz 5 miast w Indiach, Hiszpania - Florydę i Minorkę.
1)
Wyprawy Portugalskie:
- Henryk Żeglarz - (1394-1460), syn króla Portugalii. Dla wyłączenia z handlu muzułmańskich kupców z Afryki Północnej organizował w latach 1418-1420 wyprawy wzdłuż zachodnich wybrzeży Afryki. Założył w Sagres szkołę morską, w której gromadzono sprawozdania z podróży.
- Bartłomiej Diaz - (ok. 1450-1503), z pochodzenia Portugalczyk, żeglarz i odkrywca. W trakcie jednej ze swych wypraw jako pierwszy dotarł do Przylądka Dobrej Nadziei (1488).
- Vasco Da Gama - (ok. 1469-1524), żeglarz portugalski, odkrywca morskiej drogi do Indii.
Wyprawy Hiszpańskie:
- Krzysztof Kolumb - (1451-1506), włoski żeglarz, podróżnik, znany jako odkrywca Ameryki.
- Amerigo Vespucci - (1451-1512), włoski żeglarz i podróżnik, kupiec pochodzący z Florencji, w służbie hiszpańskiej i portugalskiej. Za życia uznany za odkrywcę Nowego Świata.
- Ferdynand Magellan - (ok. 1480-1521), portugalski żeglarz i odkrywca w służbie hiszpańskiej. W 1519 zorganizował wyprawę drogą zachodnią. Rozpoczął poszukiwania cieśniny łączącej Ocean Atlantycki i Spokojny. W październiku 1520 wyprawa dotarła do cieśniny, zwanej do dziś Cieśniną Magellana, i wypłynęła na ocean, który żeglarze nazwali Spokojnym.
- Hernan Cortez - (1485-1547), hiszpański zdobywca Meksyku, członek wyprawy, która podbiła Kubę
- Vasco Balboa - (ok. 1475-1517), konkwistador hiszpański. W 1513 r jako pierwszy Europejczyk dotarł do wybrzeży Oceanu Spokojnego, który nazwał Morzem Południowym.
2)
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, inaczej zwana rewolucją amerykańską – to konflikt zbrojny pomiędzy Królestwem Wielkiej Brytanii a jego trzynastoma koloniami w Ameryce Północnej w latach 1775-1783. Będące konsekwencją rosnącego niezadowolenia kolonii z polityki metropolii (ograniczanie ich samorządu, hamowanie rozwoju, zwiększanie podatków).
I Kongres Kontynentalny (1774) podjął decyzję o zrzeszeniu się kolonii w celu skuteczniejszej walki z metropolią. Po stronie metropolii stanęła grupa kolonistów, tzw. lojaliści. 19 kwietnia 1775 miały miejsce pierwsze starcia między wojskami angielskimi a milicją amerykańską pod Lexington i Concord (w stanie Massachusetts).
W 1775 II Kongres Kontynentalny mianował naczelnym dowódcą sił amerykańskich generała G. Washingtona, który zreorganizował siły kolonistów. 4 lipca 1776 Kongres proklamował zerwanie z metropolią oraz uchwalił Deklarację niepodległości Stanów Zjednoczonych, a w listopadzie 1776 przyjął projekt konstytucji nowego państwa.
Do obrony nowej republiki przybyło wielu ochotników z Europy, m.in.: Francuz M.J. de La Fayette, Niemiec F.W. von Steuben, Polacy - T.A.B. Kościuszko i K. Pułaski.
17 czerwca 1775 angielski generał W. Howe pokonał siły kolonistów pod Bunker Hill, ale amerykańskie zwycięstwa pod Trenton (26 grudnia 1776) i pod Princeton (3 stycznia 1777) spowodowały całkowite uwolnienie stanu New Jersey od władzy Brytyjczyków. Mimo zajęcia przez generała W. Howe’a Filadelfii we wrześniu 1777, Amerykanie przejęli inicjatywę po zwycięstwie nad korpusem angielskim generała J. Borgoyne’a pod Saratogą (17 października 1777).
Po stronie kolonii opowiedziała się Francja (6 lutego 1778) i Hiszpania (od 1779). Do wojny przeciw Wielkiej Brytanii przyłączyła się także Holandia, której okręty, uprawiające kontrabandę, zostały zaatakowane przez Brytyjczyków.
Po ewakuowaniu Filadelfii (czerwiec 1778) główne siły brytyjskie na północy znajdowały się w Nowym Jorku. Na południu Anglicy 29 grudnia 1778 zajęli Savannah (bronione przez Legion Pułaskiego) oraz Charleston. Operacje przeprowadzone przez amerykańskiego generała H. Gatesa i Kościuszkę przywróciły panowanie powstańców na południu. Ostatecznie wojska brytyjskie generała Ch. Cornwallisa poddały się 19 października 1781 pod Yorktown w stanie Wirginia.
Pokój zawarty w Wersalu (paryskie traktaty, 2) w styczniu 1783 (ratyfikowany 3 września 1783) sankcjonował niepodległość Stanów Zjednoczonych. Na mocy pokoju Francja uzyskała Senegal, wyspę Goreę, kilka wysp na Antylach oraz 5 miast w Indiach, Hiszpania - Florydę i Minorkę.