Question

1.Napisz,jak Grecy wyobrazali sobie swoich bogów krótko...
2. Wyjaśnij dlaczego V w.p.n..e.nazywamy złotym wiekiem Aten.Napisz,jakiego innego określenia używa sie dlatego okresu
3.Jesteś mieszkańcem współczesnych Aten.W czasie wakacji odwiedzi Cię koleżanka którą oprowadzisz po Akropolu.Przygotuj trase zwiedzenia i opis zabytki,które chciałbys jej pokazaac

własnymi słowami na wszystkie 4 pytania.
4.Wyobraź sobie,że zostałes minowany choregiem,Na czym bedzie polegała Twoja rola w przygotowaniach dp swieta w polis.?

Answer 1

1.Grecy wyobrażali sobie bogów jako istoty z typowymi cechami ludzkimi. Bogowie greccy fizycznie wyglądali jak ludzie, lecz byli od nich piękniejsi (niektórzy) i nieśmiertelni (wszyscy). Bogowie starożytnych Greków odczuwali również uczucia takie same jak człowiek (np: radość, złość, smutek, zazdrość, nienawiść). Bogowie greccy (tak jak ludzie) musieli jeść i pić. Jedli ambrozję, a pili nektar. Mieli swoją siedzibę na Olimpie, który w owych czasach był nie do zdobycia, więc ludzie wyobrażali sobie, że tylko bogowie mają prawo tam przebywać. Grecy uważali, że bogowie ingerują w ziemskie życie w zależności od ich nastroju. Bogowie niemal w całości przypominali ludzi.
2.W dziejach starożytnej Grecji dominacja Aten w żadnej innej epoce nie wydaje nam się tak wyraźna jak w epoce klasycznej, okresie obejmującym wieki V i IV p.n.e. Ważniejszy jest niewątpliwie wiek V. Rozwój gospodarczy i dokonania kulturalne Aten w połowie V wieku zaowocowały okresem, który nazywany jest Złotym Wiekiem. Stan zachowania dostępnych nam źródeł, które w większości pochodzą z Aten, wraz z powszechnym zainteresowaniem pozostałościami wspaniałej ateńskiej architektury, uważanymi często za symbol kultury greckiej, powodują, że historia Grecji tej epoki staje się historią Aten. Należy koniecznie pamiętać o tych ograniczeniach, aby uniknąć pułapki utożsamiania Grecji z Atenami, kiedy mówi się o dziejach V i IV wieku p.n.e.

Trzeba jeszcze w tym miejscu dodać, że wybitna rola Aten w dziejach Grecji epoki klasycznej nie była w żadnym razie przypadkowa, lecz, przeciwnie, stanowiła konsekwencję ogromnych przemian, jakie zaszły w życiu kulturalnym i społecznym tej polis w V wieku p.n.e. Najważniejsze aspekty ateńskiego życia pozostały jednak nie zmienione. Wynikiem takiego stanu rzeczy była specyficzna mieszanina nowego i starego, prowadząca do powstawania silnych napięć, zarówno pożytecznych, jak i destrukcyjnych. Rozkwitła tragedia, której autorzy poruszali wobec szerokiej rzeszy odbiorców najważniejsze kwestie etyczne dotyczące wspólnoty. W V wieku p.n.e. pojawiła się nieznana wcześniej i gorsząca tradycjonalistów forma edukacji wywodzących się z zamożnych rodów młodzieńców, których ambicje koncentrowały się wokół działalności publicznej. Dla kobiet z wyższych warstw społecznych udział w życiu publicznym był bardzo ograniczony nakazami skromności. Nie uczestniczyły one zupełnie w wydarzeniach politycznych, stanowiących często główny przedmiot zainteresowania ich mężów. Paradoksalnie ściślejszy kontakt z życiem wspólnoty utrzymywały kobiety z niższych warstw, ponieważ musiały pracować zarobkowo. Wzajemne oddziaływanie tego, co nowe, i tego, co stare, przyczyniało się do powstawania napięć nie dających się jednak zbyt silnie we znaki, przynajmniej do czasów wojny peloponeskiej, która przywiodła ateńską społeczność na skraj przepaści. Wszystkie te przemiany widzieć trzeba na tle tradycyjnej greckiej religii, obecnej w każdym aspekcie życia publicznego i prywatnego.

Dalej już nie wiem.