Tragedia ta oparta jest na wydarzeniach historycznych, które zostały wzbogacone pomysłami autora. Źródła, z których korzystał Shakespeare, to „Kroniki Anglii, Szkocji i Irlandii” → „The Chronicles of England, Scotland, and Ireland” autorstwa Raphael'a Holinshed'a (był on jednak tylko jedną z osób, która przyczyniła się do ich powstania).
➀ Krótki opis zabójstwa króla Duncana.
Na początku należy wspomnieć, że przed całym splotem wydarzeń, Makbet usłyszał od trzech wiedźm przepowiednię o tym, że zostanie królem (tytułują go one tanem Glamis, Kawdoru oraz przyszłym królem) → czarownice → symbol złych mocy ingerujących w ludzkie życie, historię, przyszłość, jednak człowiek ma wybór między dobrem, a złem.
Makbet świadomie postępuje w taki sposób, aby wypełniła się przepowiednia czarownic (w przeciwieństwie do Banko, który zachowuje zdrowy rozsądek).
Makbet jest jednym ze znakomitych wodzów wojsk króla Dunkana. W dowód wdzięczności za jego rycerską odwagę, otrzymuje on od króla godność tana Kawdoru. Jest zaskoczony spełniającą się przepowiednią czarownic i zaczyna myśleć o przejęciu władzy nad krajem, a jego spotkanie z żoną tylko potęguje żądzę władzy. Lady Makbet przemawia do męża, nawiązując do jego ambicji i poczucia męskości, a sama obmyśla plan zgładzenia króla. Kiedy Dunkan przybywa do nich z wizytą, to ona podaje służbie środek nasenny i wpływa na decyzję przerażonego Makbeta, który się waha, pragnie korony, ale boi się, że zbrodnia zostanie wykryta. W rezultacie, ulega on namowom żony (która sama popełniłaby tę zbrodnię, ale ze względu na uderzające podobieństwo króla do jej ojca tego nie robi) i zabija króla zasztyletowując go. To Lady Makbet wpływa na decyzję męża i przekonuje go do popełnienia tej strasznej zbrodni. Makbet jest przerażony tym, co zrobił, zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia.
➁ Co się dzieje z Makbetem po zabójstwie króla?
Żądza władzy (główny problem tragedii), namiętność, ewolucja psychiki.
Słabość charakteru Makbeta, a co gorsza - uleganie wpływom żony (w tamtych czasach żona była własnością męża, a on nie musiał się jej w niczym radzić) popchnęły go do szeregu zbrodni, co dramatycznie wpłynęło na jego psychikę. Na początku postrzegał morderstwo jako coś niewyobrażalnego, ale popełniwszy pierwsze, kolejne były już tylko kwestią czasu. Zmienia się w zbrodniarza, poczucie siły i bezkarności okazują się złudzeniem. Łańcuch zbrodni wzbudza w nim wyrzuty sumienia, zaczyna miewać wizje, w których prześladują go jego ofiary (np. duch Banka), całkowicie zatraca poczucie spokoju i sensu życia. Staje się zmęczony tym wszystkim, kolejne zbrodnie, niezbędne do utrzymania władzy sprawiają, że upada moralnie.
„Zły plon bezprawia / Nowym się tylko bezprawiem poprawia”.
Te słowa sygnalizują nam przekonanie Makbeta, że człowiek, który choć raz wejdzie na drogę zbrodni, nie ma już możliwości zejścia z niej. Z każdym kolejnym zabójstwem zmienia się w zaślepionego tyrana, całkowicie zatracając poczucie moralnych wartości. Ostatecznie, ginie on z ręki Makduf'a. Makbet jest postacią tragiczną, świadomą marności ludzkiego istnienia. Shakespeare daje nam do zrozumienia, że każdy, kto popełnia zbrodnię, musi ponieść karę, a naruszenie odwiecznego ładu moralnego jest powiązane z tragedią i cierpieniem.
William Shakespeare - „Makbet”.
Tragedia ta oparta jest na wydarzeniach historycznych, które zostały wzbogacone pomysłami autora. Źródła, z których korzystał Shakespeare, to „Kroniki Anglii, Szkocji i Irlandii” → „The Chronicles of England, Scotland, and Ireland” autorstwa Raphael'a Holinshed'a (był on jednak tylko jedną z osób, która przyczyniła się do ich powstania).
➀ Krótki opis zabójstwa króla Duncana.Na początku należy wspomnieć, że przed całym splotem wydarzeń, Makbet usłyszał od trzech wiedźm przepowiednię o tym, że zostanie królem (tytułują go one tanem Glamis, Kawdoru oraz przyszłym królem) → czarownice → symbol złych mocy ingerujących w ludzkie życie, historię, przyszłość, jednak człowiek ma wybór między dobrem, a złem.
Makbet świadomie postępuje w taki sposób, aby wypełniła się przepowiednia czarownic (w przeciwieństwie do Banko, który zachowuje zdrowy rozsądek).
Makbet jest jednym ze znakomitych wodzów wojsk króla Dunkana. W dowód wdzięczności za jego rycerską odwagę, otrzymuje on od króla godność tana Kawdoru. Jest zaskoczony spełniającą się przepowiednią czarownic i zaczyna myśleć o przejęciu władzy nad krajem, a jego spotkanie z żoną tylko potęguje żądzę władzy. Lady Makbet przemawia do męża, nawiązując do jego ambicji i poczucia męskości, a sama obmyśla plan zgładzenia króla. Kiedy Dunkan przybywa do nich z wizytą, to ona podaje służbie środek nasenny i wpływa na decyzję przerażonego Makbeta, który się waha, pragnie korony, ale boi się, że zbrodnia zostanie wykryta. W rezultacie, ulega on namowom żony (która sama popełniłaby tę zbrodnię, ale ze względu na uderzające podobieństwo króla do jej ojca tego nie robi) i zabija króla zasztyletowując go. To Lady Makbet wpływa na decyzję męża i przekonuje go do popełnienia tej strasznej zbrodni. Makbet jest przerażony tym, co zrobił, zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia.
➁ Co się dzieje z Makbetem po zabójstwie króla?Żądza władzy (główny problem tragedii), namiętność, ewolucja psychiki.
Słabość charakteru Makbeta, a co gorsza - uleganie wpływom żony (w tamtych czasach żona była własnością męża, a on nie musiał się jej w niczym radzić) popchnęły go do szeregu zbrodni, co dramatycznie wpłynęło na jego psychikę. Na początku postrzegał morderstwo jako coś niewyobrażalnego, ale popełniwszy pierwsze, kolejne były już tylko kwestią czasu. Zmienia się w zbrodniarza, poczucie siły i bezkarności okazują się złudzeniem. Łańcuch zbrodni wzbudza w nim wyrzuty sumienia, zaczyna miewać wizje, w których prześladują go jego ofiary (np. duch Banka), całkowicie zatraca poczucie spokoju i sensu życia. Staje się zmęczony tym wszystkim, kolejne zbrodnie, niezbędne do utrzymania władzy sprawiają, że upada moralnie.
„Zły plon bezprawia / Nowym się tylko bezprawiem poprawia”.
Te słowa sygnalizują nam przekonanie Makbeta, że człowiek, który choć raz wejdzie na drogę zbrodni, nie ma już możliwości zejścia z niej. Z każdym kolejnym zabójstwem zmienia się w zaślepionego tyrana, całkowicie zatracając poczucie moralnych wartości. Ostatecznie, ginie on z ręki Makduf'a. Makbet jest postacią tragiczną, świadomą marności ludzkiego istnienia. Shakespeare daje nam do zrozumienia, że każdy, kto popełnia zbrodnię, musi ponieść karę, a naruszenie odwiecznego ładu moralnego jest powiązane z tragedią i cierpieniem.
Pozdrawiam,
Marcin