1. O czym pisałby Ignacy Krasicki żyjąc w czasach nam współczesnych?
Bardzo prosze o napisanie mi troszke dłuzszej pracy na ten temat bo ja nie mam pojecia jak sie do tego zabrać :(
Dawidek118
Bardzo często spotykamy się obecnie ze zwrotem „ niereformowalny „ . Takiego określenia używa się w stosunku do ludzi , którzy mimo wyraźnego sygnału o nieprawidłowości swojej postawy , nie potrafią lub nie chcą niczego zmieniać w stylu swojego zachowania ,życia , sposobu bycia . Jest on dla niech i często tylko dla nich wygodny , nie powinien podlegać krytyce otoczenia , a już trudno wymagać , by zmienić go chociażby w najmniejszym stopniu . Okres Oświecenia historycznie poprzedzony został szeregiem lat , w ciągu których określone warstwy społeczne w Polsce skupiały się jedynie na tym , by ugruntować swoje przywileje , a następnie jak najczęściej i dogłębnie z nich korzystać . To zaś powodowało dysonanse społeczne osłabienie władzy królewskiej , w konsekwencji osłabienie całego systemu politycznego i społecznego . Poszczególne klasy społeczne różniły się nie tylko stopniem zamożności lecz także odmiennym traktowaniem , dostępem do wiedzy i innych . Okres feudalizmu powodował pewne ujemne konsekwencje , a styl przyjętej polityki – następne . Oświecenie jako okres przedrozbiorowy – zauważa niewłaściwe postawy jednostek , klas , akcentuje chaos polityczny. W obecnych czasach także mówimy o IV Rzeczpospolitej , jakby III – cia nie sprawdziła się , nie zdała egzaminu z demokracji . Krytykujemy postawy rządzących , przyominamy sobie przedwyborcze obietnice o zmniejszeniu bezrobocia , o tym ,że „ będzie lepiej „ . Jakże łatwo w bajkach i satyrach Ignacego Krasickiego znaleźć odniesienie do współczesnych czasów i ludzi . Te same przywary , wady , ułomności ludzkich charakterów – tyle ,że osadzone w innej epoce . „ Mości książę biskupie ! aż nadto przymówek , Nadto w prozie i w wierszach uszczypliwych słówek Jest Polakiem – a nie tak – jak Polacy widzi , To pięknie ! – Co my chwalem – z tego sobie szydzi .” Tak w roku 1780 do Ignacego Krasickiego pisał znakomity komediopisarz , Franciszek Zabłocki . Pisząc żartobliwie , z podziwem i uznaniem , ale też z przyjacielskim zaniepokojeniem . W owym czasie bowiem Ignacy Krasicki zdołał już wykpić , a zarazem oburzyć wszystko co w ówczesnej Polsce reprezentowało ciemnotę i zabobon , szlachecki egoizm , magnacką pychę , anarchię saską i pańską tyranię . Szczególnie Krasicki znienawidzony był przez zadufaną szlachtę , ciemny kler i zakony . O tyle to dziwne ,że mając trzydzieści jeden lat Krasicki został biskupem . Ale był też dziennikarzem i pisarzem i to najbardziej postępowym w swojej epoce .
Okres Oświecenia historycznie poprzedzony został szeregiem lat , w ciągu których określone warstwy społeczne w Polsce skupiały się jedynie na tym , by ugruntować swoje przywileje , a następnie jak najczęściej i dogłębnie z nich korzystać . To zaś powodowało dysonanse społeczne osłabienie władzy królewskiej , w konsekwencji osłabienie całego systemu politycznego i społecznego . Poszczególne klasy społeczne różniły się nie tylko stopniem zamożności lecz także odmiennym traktowaniem , dostępem do wiedzy i innych . Okres feudalizmu powodował pewne ujemne konsekwencje , a styl przyjętej polityki – następne . Oświecenie jako okres przedrozbiorowy – zauważa niewłaściwe postawy jednostek , klas , akcentuje chaos polityczny.
W obecnych czasach także mówimy o IV Rzeczpospolitej , jakby III – cia nie sprawdziła się , nie zdała egzaminu z demokracji . Krytykujemy postawy rządzących , przyominamy sobie przedwyborcze obietnice o zmniejszeniu bezrobocia , o tym ,że „ będzie lepiej „ .
Jakże łatwo w bajkach i satyrach Ignacego Krasickiego znaleźć odniesienie do współczesnych czasów i ludzi . Te same przywary , wady , ułomności ludzkich charakterów – tyle ,że osadzone w innej epoce .
„ Mości książę biskupie ! aż nadto przymówek ,
Nadto w prozie i w wierszach uszczypliwych słówek
Jest Polakiem – a nie tak – jak Polacy widzi ,
To pięknie ! – Co my chwalem – z tego sobie szydzi .”
Tak w roku 1780 do Ignacego Krasickiego pisał znakomity komediopisarz , Franciszek Zabłocki . Pisząc żartobliwie , z podziwem i uznaniem , ale też z przyjacielskim zaniepokojeniem . W owym czasie bowiem Ignacy Krasicki zdołał już wykpić , a zarazem oburzyć wszystko co w ówczesnej Polsce reprezentowało ciemnotę i zabobon , szlachecki egoizm , magnacką pychę , anarchię saską i pańską tyranię . Szczególnie Krasicki znienawidzony był przez zadufaną szlachtę , ciemny kler i zakony .
O tyle to dziwne ,że mając trzydzieści jeden lat Krasicki został biskupem . Ale był też dziennikarzem i pisarzem i to najbardziej postępowym w swojej epoce .