Question

1) Na czym polegają związki literatury i sztuki w okresie modernizmu?

2) Wpływ środków psychoaktywnych na organizm ludzki.

PILNE !!!!

NA JUŻ !!!

Answer 1

1. Młoda Polska wniosła do poezji i literatury łączenie wrażeń słuchowych i kolorystycznych ze słowem. W wierszach co raz częściej obok słowa pojawiała się barwa i dźwięk. Pojawił się impresjonizm, ekspresjonizm, symbolizm. Lirykę impresjonistyczną reprezentuje np. utwór „Melodia mgieł nocnych” k. Przerwy-Twtmajera. Podobnie jak i w malarstwie tak w poezji impresjonizm ma na celu uchwycenie ulotnej chwili. W poezji służy bardzo często budowaniu nastroju (przeważnie melancholii, smutku, przygnębienia). U Tetmajera barwy są rozmyte, nierzeczywiste, jakby zmieniające odcień pod wpływem światła. Poeta używa bardzo często malowniczych, kolorystycznych, epitetów, porównań itp. W tworzeniu nastroju oprócz koloru bardzo ważna rolę odgrywa dźwięk. Poeta posługuje się onomatopejami, („szum”, „szmer”) a także rytmem (14złgoskowiec).
Inną cechą związku literatury z malarstwem jest ekspresjonizm, który przejawiał się we wszystkich dziedzinach stuki w XX wieku (1910). Jego celem miało być ukazanie własnego wnętrza i swoich przeżyć. Jedna ze sztandarowych cech ekspresjonizmu jest irracjonalizm, dysharmonia, dążenie do dynamiki i poetyki „krzyku”. Cechy ekspresjonistyczne posiada m.in. utwór J. Kasprowicza „Dies irae”. O przynależności tej decyduje chociażby: skłonność do hiperbolizacji, subiektywizm wizji, muzykalność, kolorystyka utrzymana w tonacji czerwonej i czarnej, nagromadzenie elementów kontrastowych oraz dynamizm.
Następnie warto także wspomnieć o symbolizmie. Symbolizm charakteryzuje fakt, iż poeci aby ukazać tajemnice istnienia używali symboli- techniki impresjonistyczne już nie zdawały egzaminu.
Ludzie bezdomni
symbolizm - konflikty moralne, wewnętrzne zmagania bohatera są przedstawione symbolicznie np. Symbol rozdartej sosny, która jest symbolem duchowego rozdarcia Judyma podejmującego dramatyczną decyzję rozstania z Joasią. W posępnym krajobrazie, pustkowiu skupiona zostaje uwaga narratora na rozdartej piorunem sośnie. W powieści wiele słów kluczy np. tytuł ma znaczenie symboliczne, Wenus, czerwona czapeczka (kapturek inżyniera samobójcy, widzi ją nawet we śnie).

2.Wielokrotnie zdarza się, że programy nakierowane na niesienie pomocy osobom uzależnionym pomijają lub bagatelizują szkody zdrowotne spowodowane przyjmowaniem substancji psychoaktywnych. Tymczasem należy pamiętać, że zażywanie substancji psychoaktywnych nie jest obojętne dla organizmu- powoduje w nim diametralne zmiany, niekiedy prowadzi nawet do dramatycznych i nieodwracalnych zmian organicznych. Prawidłowo skonstruowane oddziaływania terapeutyczne powinny być kompleksowe, uwzględniające zarówno stan somatyczny, jak i psychiczny osoby leczonej. 

Somatyczne skutki uzależnienia od narkotyków najczęściej ujawniają się w obrębie układu krążenia, nerwowego, oddechowego, wydzielania wewnętrznego, mięśniowo- szkieletowego a ponadto wątroby i skóry.

Układ krążenia

Wśród najczęstszych schorzeń w obrębie układu krążenia spowodowanych zażywaniem narkotyków należy wymienić:

zaburzenia rytmu serca, niedokrwienie mięśnia sercowego (łącznie z zawałem), nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatie, tętniaki.

Przypadkowe wstrzyknięcia dotętnicze w wyniku uszkodzenia ściany tętnicy i nagłego wzrostu ciśnienia krwi niekiedy doprowadzają do pęknięcia naczynia.

Układ nerwowy

Do najczęstszych konsekwencji uzależnienia należą zmiany w móżdżku, przejawiają się one:

zaburzeniem koordynacji ruchowej oczopląsem drżeniem mięśniowym dysmetrią

U osób przyjmujących substancje psychoaktywne często pojawia się również neuropatie obwodowe. Powstają one zazwyczaj w wyniku równoczesnego działania kilku czynników- toksycznego działania substancji uzależniającej, niedoborów pokarmowych, ucisku na nerwy obwodowe.

Układ oddechowy

Do schorzeń mających swe podłoże w zażywaniu narkotyków zalicza się:

przewlekły nieżyt oskrzeli utrudnienie wymiany gazowej w pęcherzykach płuc przejawiające się bólem w klatce piersiowej pneumokokowe zapalenie płuc rak płaskonabłonkowy, drobnokomórkowy gruczolak płuc.

Układ wydzielania wewnętrznego

U osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych zaburzenia wydzielania wewnętrznego są spowodowane wpływem tych substancji na neuroprzekaźnictwo w ośrodkowym układzie nerwowym i wydzielanie hormonów przysadki mózgowej. Do najczęściej odnotowywanych zaburzeń zalicza się:

brak miesiączki hipogonadyzm z opóźnionym dojrzewaniem niepłodność impotencja zwiększone wydzielanie hormonów tarczycy obniżenie stężenia testosteronu spadek ruchliwości plemników

Układ mięśniowo- szkieletowy

Zażywanie narkotyków powoduje niezwykle groźne zmiany, należy wskazać przede wszystkim na:

martwicę mięśni poprzecznie prążkowanych (przejawia się nadwrażliwością mięśni na dotyk, bólami mięśni, podwyższona temperaturą, obniżonym ciśnieniem krwi, sennością) kostniejące zapalenie mięśni (uszkodzone włókna mięśniowe sukcesywnie zastępowane są przez złogi wapnia) zapalenie kręgów (szczególnie lędźwiowych), stawów (przede wszystkim krzyżowo- biodrowych)

Wątroba

Zażywanie substancji psychoaktywnych powoduje szereg zmian histopatologicznych. Do najczęstszych problemów dotykających osoby uzależnione należy zaliczyć:

wirusowe zapalenie wątroby typu A zapalenie wątroby wirusem typu B (w przypadkach ostrych zatruć przeradza się w marskość; ponadto może prowadzić do rozwoju raka) wirusowe zapalenie wątroby typu C ( w około 50% przypadków przyjmuje postać przewlekłą; jest również przyczyna raka wątroby)

Skóra

Uszkodzenia skóry spowodowane iniekcjami dożylnymi należą do bardzo częstych zmian występujących u osób zażywających substancje psychoaktywne tą drogą. Wśród nich wymienić należy:

zakażenia bakteryjne skóry (ropnie, czyraki) zmiany grzybicze zapalenie tkanek okołopaznokciowych choroby pasożytnicze skóry (świerzb, wszawica) zmiany skórne w postaci wyprysku z brunatnymi przebarwieniami, z tendencją do powstawania owrzodzeń