October 2018 2 27 Report

1. Co to inercja? Co to dylatacja(czasu)

2. Podaj wartość szybkości fal elektromagnetycznych (światło) w próżni , czy wszedzie jest taka sama?

PROSZĘ O POMOC!

DAJE NAJ


More Questions From This User See All

Mam mały problem, mam tu prezentację ustną ale ona jest aż na 2,5 strony A4 a to jest za dużo. Mógłby ktoś to skrócić żeby było tak na ok. na 1,5 strony ( poprostu wyrzucić nie potrzebne informacje ,zdania itp,)bo niewiem jakie ;<DAJE NAJ!!Niżej prezentacja:Temat : Motyw tańca w literaturze i sztuce.Polonez, chocholi taniec, walc, tango stały się niejako„bohaterami” literatury polskiej, na stałe wchodząc do kanonu jejsymboliki. Niekiedy taniec jednak nie pełni roli symbolu, lecz staje się po prostu tłem do ukazania przeżyć bohaterów lub jest wartościąsamą w sobie - estetyczną. Taniec odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowieka i możewłaśnie dlatego stał się niezwykle popularnym symbolem literackim,artystycznym. Spróbuję pokazać, w oparciu o przykłady zaczerpnięte z dzieł literatury polskiej i malarstwa europejskiego, jak ważną, ajednocześnie różnorodną rolę może odgrywać motyw tańca.Jako pierwszy chciałabym zaprezentować obraz Edvarda Muncha "Taniec życia" , który związany jest z biografią artysty. Jest to obraz ekspresjonistyczny.Na pierwszym planie widać tańczącą parę. Mężczyzna ubrany jest w czarny frak, kobieta w intensywnie czerwoną sukienkę, ma włosy koloru blond. Mężczyzną przedstawionym na obrazie jest sam Munch, który tańczy z żoną Przybyszewskiego - Dagną. Kobieta była wielką, prawdopodobnie niespełnioną, miłością malarza. Na lewo od pary samotnie stoi młoda kobieta ubrana w białą suknię. To Mila Taula, odrzucona pierwsza miłość artysty z lat młodości. Po drugiej stronie widzimy starszą, ubraną na czarno kobietę. Jest nią majętna Turla Garson, z którą Munch związany był przez cztery lata. W jednej z kłótni, Turla - grożąc, że odbierze sobie życie - odstrzeliła artyście czubek palca u ręki. Ich rozstanie nastąpiło w 1902 roku, w momencie malowania obrazu Munch wciąż był z nią związany. Postacie tańczące ze sobą na obrazie mają ziemiste twarze, głębokie, podkrążone oczy. Ich ręce, choć wciąż splecione, są opuszczone wzdłuż ciała - oznacza to spadek temperatury uczuć. W sylwetkach pary nie widać radości tańca, bije od niej rezygnacja i zniechęcenie. Kontrastują one pod tym względem z czarno-białymi parami odmalowanymi w tle. Pokazane są one w wirującym tańcu, twarz mężczyzny za plecami Muncha jest uśmiechnięta, wręcz niezdrowo podniecona. Tłem jest ciemne, zachmurzone niebo. Wydaje się, że artysta pragnął przedstawić na obrazie swoje męskie przemyślenia dotyczące przemijania, zazdrości i ostygania uczucia. Taniec stanowi dla malarza figurę przemijalności, upływu czasu. Młodzi - zakochani - ludzie tańczą aż do utraty sił: starości lub końca miłości. Przedstawię teraz dwa dramaty, będzie to „Wesele”Wyspiańskiego i „Tango” Mrożka, w których taniec odgrywa ważnąrolę, demaskuje społeczeństwo. „Wesele” jest najlepszym przykładem dzieła symbolicznego.Dramat Wyspiańskiego podejmuje najważniejsze zagadnienia polskiego bytunarodowego i jest jednym z tych utworów, które kształtowaływyobraźnię zbiorową Polaków. Natomiast Sławomir Mrożek jest pisarzemwspółczesnym, który deklarował, że będzie twórcą oryginalnym.Zasłynął z tego, że w swoich dziełach drwi z rzeczywistości, byukazać bezsens i absurd świata. „Tango” jest utrzymane wcharakterystycznej dla Mrożka konwencji groteskowej, surrealistycznej izarazem realistycznej. W swoim dramacie podejmuje problematykę roli imiejsca intelektualisty we współczesnym świecie. Mimo tego, że obadramaty powstały w dwóch różnych epokach literackich możemydoszukiwać się między nimi podobieństw. Łączy je motyw tańca,poprzezktóry wyrażona zostaje ocena społeczeństwa polskiego. „Wesele” powstało w 1900 roku. Utwór ten nawiązuje doautentycznych wydarzeń czyli do ślubu przyjaciela Wyspiańskiego, znanegokrakowskiego poety, Lucjana Rydla, z chłopką pochodzącą zpodkrakowskiej wsi Bronowice, Jadwigą Mikołajczykówną. Wiele postacidramatu ma swoje czytelne pierwowzory wśród osób ze współczesnejkrakowskiej elity intelektualnej i artystycznej. Wyspiański wykorzystałtak zwaną kompozycję szopkową- pary postaci niejako wyłaniają się zgrupy, wypowiadają swoje kwestie i ustępują miejsca kolejnym bohaterom.Dramat pokazuje chatę weselną, w której wspólnie bawią się pogodzenii połączeni radością chłopi i inteligenci. Wesele stało siępretekstem dla Wyspiańskiego do zadania ważnych pytań ówczesnemuspołeczeństwu, zarówno inteligencji jak i chłopom. Skłonił ich dozastanowienia się czy aby na pewno dorośli do prawdziwego czynuwyzwolenia ojczyzny, czy są gotowi na pojednanie i wspólne działanie.Wyspiański wprowadził do dramatu postacie fantastyczne, co ma na celuuwydatnienie różnych dylematów skomplikowanej polskiej historii,ukazanie jej wpływu na współczesne problemy narodowe, skonfrontowanierzeczywistości z mitami, zderzenie różnych postaw politycznych ispołecznych. Wyspiański dokonał w „Weselu” pesymistycznej ocenypolskiego społeczeństwa. Uznał, że nie było w stanie się zjednoczyć,by walczyć o wolność ojczyzny. Winą za to obarcza oba stany. Chłopomzarzuca, że są zbyt pochopni, nierozważni, nieodpowiedzialni, bo takmożna rozumieć fakt, że Jasiek gubi złoty róg. Jasiek jest symbolemniedojrzałości chłopów do czynu, natomiast Dziad jest upostaciowieniemchłopskich obaw i niechęci, które nie dopuszczają do szczerej zgody zinteligencją. Natomiast wina inteligencji polega na czymś zupełnieinnym- na niezdolności do czynu, na braku wiary w jego skuteczności ipowodzenie. Wyspiański zarzuca inteligencji, że nie dostrzega głębi,powagi, tragizmu życia, karmi się złudzeniami, mitami i iluzjami, jestniezdolna do dostrzeżenia i zaakceptowania rzeczywistości. Wnioskiemwyciągniętym po przeanalizowaniu „Wesela” jest to, żespołeczeństwo polskie nie dojrzało do owocnego czynu wyzwolenia sięspod zaborów. Jak na razie zdolne jest tylko do pogrążenia się wmagicznym tańcu. Scena tańca, w którą Chochoł wciąga orszak weselnyjest symbolem niemożności ogólnej, który Wyspiański unaocznia swojemunarodowi, i z którego pragnie go wyciągnąć. Artysta pozostawiłnadzieję, że być może, przyszłość przyniesie wyzwolenie. Konstrukcja Chochoła pozwala jednak także na pewnąoptymistyczną interpretacje: przyjdzie czas wiosny, zostanie on usuniętyi krzak róży rozkwitnie ... Walka o wolność - sugeruje Wyspiański -jest więc sprawą przyszłości. Autor więc wykorzystał motyw tańca do zdemaskowania naszych narodowychprzywar. „Tango” Mrożka jest dramatem awangardowym. Królują tugroteska i szyderstwo ze współczesności i ustroju socjalistycznego,absurd, który obnaża rzeczywistość. Dramat ukazuje rodzinę będącąmodelowym obrazem społeczeństwa uwikłanego w kołowrót historycznejprzemiany. Utwór prezentuje problem władzy i siły, bezsilnościinteligencji. Mrożek w swoim dramacie kreuje dosyć dziwną rodzinę:dziadkowie (Eugeniusz i Eugenia) udają nastolatków, rodzice (Stomil iEleonora) są przeciwni wszelkim konwencjom. Ich syn- Artur intelektualistaw całym tym bałaganie pragnie uporządkowania. Nie może znieść brakuzasad i pomysłów rodziców, i postanawia się zbuntować. Artur pragnieprzywrócenia starego ładu, nosi garnitur, chce wziąć ślub z Alą,przestrzega konwenansów. Widzimy tutaj typowy konflikt pokoleń: synprzeciw rodzicom. Sytuacja jest o tyle komiczna, że to rodzice propagująszaleńcze nowości i syn jest temu przeciwny. Na scenę wkracza jeszczeEdek, prymitywny typ, który był kochankiem jego matki. Okazuje się też,że Ala zdradziła narzeczonego z Edkiem. Artur pragnie zabić rywala,jednak sam ginie. Edek nad trupem bohatera tańczy zwycięsko Tango zEugeniuszem. Finał dramatu jest pesymistyczny- zwyciężyłybezmyślność i siła, kryzys wartości jeszcze się powiększył. Tanieckońcowy- tango jest tańcem popularnym opartym na powtarzalności figur.Odgrywa dużą, symboliczną rolę w dramacie. Taniec został skojarzony zdziejami konfliktów, które przypominają rytm i powtarzalność tanga-bunt, rewolucja, kontrrewolucja, siła i … od nowa. Tango jest jak taniecchocholi- symbolizuje brak działań, brak aktywności, letargspołeczeństwa. Lecz to zarazem taniec popularny czyli oznacza nadejściei zwycięstwo tandetnej kultury masowej. Mimo że obydwa utwory w znacznym stopniu różnią się od siebie stylem, formą, jak również motywemdziałania, jakim kierują się bohaterowie, możemy dostrzec w nich jednoważne podobieństwo. Oba utwory mówią o podziale społeczeństwa, któremimo tego, iż pragnie ogólnego dobra własnej ojczyzny, nie potrafidziałać wspólnie tak, aby ten cel osiągnąć. Rozmaite konfliktyzewnętrzne i wewnętrzne boleśnie doświadczyły naród polski. Obajautorzy piszą o konieczności przełamania bariery psychologicznej, jednaknależy pamiętać, że przełamanie tej bariery będzie wymagało dużoczasu i zaangażowania.Ulotność i piękno tańca ukazał E.Degas w "Tancerce na scenie " Z impresjonizmem łączyło Degasa dążenie do ukazania w sztuce tego, co ulotne, zmienne i znajdujące się w ciągłym ruchu. Widzimy to na obrazie "Tancerka na scenie" .Łagodnym gestem, z gracją i twarzą pełną wdzięku, kroczy w naszą stronę tancerka w białej sukni baletowej, z bukiecikiem kwiatów wpiętych w gorset. Na drugim planie majaczą się rozmazane sylwetki pozostałych bohaterek baletu. Rozłożone ramiona i lekko ugięta noga tancerki mogą sugerować, że właśnie spektakl się skończył i wyszła ona ponownie na scenę, by zebrać oklaski. Z całą pewnością jest dumna i zadowolona ze swojej profesji. Artysta z dużym wyczuciem namalował grację, z jaką porusza się tancerka.WNIOSKI:Każdy Taniec jest odkryciem nas samych, sposobem na obnażenie pewnych cech danej grupy społecznej, jest elementem charakteryzującym daną zbiorowość; znakiem tradycji, nośnikiem informacji.Różne funkcje wyznaczała tańcowi każda epoka, lecz bez względu na to jak bardzo są one do siebie niepodobne, wszystkie świadczą o uniwersalności i ważności motywu tańca. Bo przecież Taniec jest najwznioślejszą, najbardziej wzruszającą, najpiękniejszą ze wszystkich sztuk, bo nie jest tylko prostą interpretacją czy wyobrażeniem życia; jest samym życiem.Taniec jest najwznioślejszą, najbardziej wzruszającą, najpiękniejszą ze wszystkich sztuk, bo nie jest tylko prostą interpretacją czy wyobrażeniem życia; jest samym życiem. Havelock Ellis
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.