Question

zyciorys zeromskiego i elementy autobiograficzne w syzyfowych pracach, potrzebne na jutro :D

Answer 1

Stefan Żeromski pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Jelita. Wychował się w Ciekotach w Górach Świętokrzyskich. Jego ojciec Wincenty Żeromski wspierał Polaków walczących w powstaniu styczniowym. Jeszcze przed powstaniem jego ojciec utracił majątek i aby utrzymać rodzinę, został dzierżawcą folwarków. Żeromski matkę stracił w 1879, a ojca w 1883.

W czasie powstania styczniowego w bitwie pod Czarncą zginął Gustaw Saski (1846–1863), brat cioteczny Stefana Żeromskiego[3].

W roku 1873 dziewięcioletni Stefan trafił na rok do szkoły początkowej w Psarach. W 1874 roku rozpoczął naukę w Męskim Gimnazjum Rządowym w Kielcach. Z tego okresu pochodzą jego pierwsze próby literackie – wiersze, dramaty, przekłady z literatury rosyjskiej. Zadebiutował w 1882 w numerze 27 „Tygodnika Mód i Powieści” przekładem wiersza Lermontowa i w „Przyjacielu Dzieci” wierszem „Piosenka rolnika”. Trudności finansowe i początki gruźlicy spowodowały, że gimnazjum ukończył w 1886 roku bez uzyskania matury. W tym samym roku rozpoczął studia w Instytucie Weterynarii w Warszawie (uczelnia nie wymagała matury). Tam zetknął się z ruchem socjalistycznym, działał m.in. w tajnej akcji oświatowej wśród rzemieślników i robotników.

W 1889 zmuszony został zarzucić studia z powodów finansowych i zaczął pracować jako guwerner w domach ziemiańskich m.in. wŁysowie (obecnie gmina Przesmyki koło Siedlec), oraz Nałęczowie. Od 1889 jego utwory ukazywały się na łamach Tygodnika Powszechnego.

W 1892 przebywał krótko w Zurychu, Wiedniu, Pradze i Krakowie. Jesienią tego roku ożenił się z Oktawią z Radziwiłłowiczów Rodkiewiczową, którą poznał w Nałęczowie. Również w tym samym roku wyjechał z żoną i jej córeczką z pierwszego małżeństwa doSzwajcarii, gdzie objął posadę zastępcy bibliotekarza w Muzeum Narodowym Polskim w Rapperswilu. Tam powstawały m.in.Syzyfowe prace. W Szwajcarii zetknął się m.in. z Gabrielem Narutowiczem, Edwardem Abramowskim. W latach 1895 i 1898 ukazały się zbiory opowiadań Żeromskiego.

Po powrocie do kraju w 1897 pracował jako pomocnik bibliotekarza w Bibliotece Ordynacji Zamojskiej w Warszawie aż do 1904. W roku powrotu ze Szwajcarii ukazały się Syzyfowe prace. W 1899 Żeromskiemu urodził się syn Adam. W tym samym roku ukazali sięLudzie bezdomni. W 1904 wyszła powieść Popioły, której sukces wydawniczy pozwolił przenieść się rodzinie Żeromskiego prawie na rok do Zakopanego. Dopiero od 1904 mógł poświęcić się pracy pisarskiej. Od 1905 działał w organizacjach demokratycznych isocjalistycznych. Był inicjatorem założenia Uniwersytetu Ludowego, organizował kursy dokształcające dla uczniów szkoły rzemieślniczej, w domu Żeromskich prowadzono ochronkę i tajną szkołę.

W 1909 wyjechał z rodziną do Paryża, gdzie mieszkał trzy lata. Po powrocie do kraju osiedlił się w Zakopanem. W 1913 założył nową rodzinę z malarką Anną Zawadzką. Owocem tego związku była córka Monika. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionów Polskich, jednak nigdy nie brał udziału w walkach. Wrócił do Zakopanego i działał w pracach Naczelnego Komitetu Zakopiańskiego. Był prezydentem Rzeczypospolitej Zakopiańskiej. W 1918 zmarł Adam, syn Żeromskiego.

W wolnej Polsce Żeromski zamieszkał w Warszawie, gdzie brał znaczący udział w życiu literackim. Brał udział w akcji propagandowej w regionie Powiśla celem przyłączenia tych terenów do Polski, między innymi w Iławie, Suszu, Prabutach, Kwidzynie,Sztumie, Grudziądzu i wielu innych miejscowościach Warmii, Mazur i powiatów nadwiślańskich (Powiśla). Był inicjatorem powstania projektu Akademii Literatury, Straży Piśmiennictwa Polskiego, a w 1925 został założycielem i pierwszym prezesem polskiego oddziału PEN Clubu. W latach dwudziestych osiedlił się w Konstancinie-Jeziornie pod Warszawą w willi Świt, a później mieszkał naZamku Królewskim w Warszawie. W 1922 ukazała się powieść Wiatr od morza, za którą otrzymał państwową nagrodę literacką, a w1924 powieść Przedwiośnie.

Filister honoris causa polskiej korporacji akademickiej Pomerania.

Zmarł 20 listopada 1925 r. W tym dniu Władysław Reymont napisał[4]:

„

Dzisiaj umarł Żeromski, cios to dla mnie okrutny z wielu powodów. Umarł na serce. Był o parę lat starszy ode mnie, ale miał szaloną wolę życia i energię. Strata ta polskiej literatury niezastąpiona. Uwielbiałem Go jako genialnego pisarza. Naturalnie, ta nagła śmierć źle podziałała i na mój stan zdrowia. Teraz bowiem na mnie przychodzi kolej umierania.

”

Żeromski został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (F/4/24). W 1928 otwarto w Nałęczowie muzeumpoświęcone pisarzow

 

 

Za elementy autobiograficzne można uznać
- wiek pisarza i głównego bohatera
- Gawronki, opisane przez Żeromskiego w powieści można uznać za odzwierciedlenie życia pisarza w Ciekotach.
- przygotowania Marcinka do egzaminu do gimnazjum – to Psary i rok pobytu Żeromskiego u nauczyciela Strachowskiego
- klerykowskie gimnazjum może posłużyć za obraz szkoły w Kielcach, do której uczęszczał Żeromski
- problemy z matematyką u Borewicza także odzwierciedlają problemy u Żeromskiego, który miał problemy z algebrą wykładaną w języku rosyjskim
- przezwisko nauczyciela „Kawki”, czyli Paluszkiewicza, to przezwisko Żeromskiego, który udzielał korepetycji w czasie, gdy uczęszczał do szkoły
- droga, którą bohater przebył do gimnazjum także ma odzwierciedlenie w życiu autora. Żeromski uczęszczał do szkoły w Kielcach oddalonej od wsi o 1 km

Answer 2

Stefan Żeromski pseudonimy : Maurycy,Zych,Józej Katerla)-urodził się w 1864 r w Strawczynie a zmarł w 1925 r. w Warszawie, Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej o żywych tradycjach patriotycznych.Dzieciństwo spędził w Ciekotach u stóp Gór Świętokrzyskich. w 1874 rku został uczniem Kieleckiego Miejskiego Gimnazjum.stracił rodziców i utrzymywał się z korepetycji. z powodu ciężkich chorób nie zdał matury. Jesienią 1886 roku wyjechał do Warszawy gdzie zaczał chodzić do Szkoły Weterynatyjnej. Z pwodu braku pieniedzy przerwał studia w 1888r. W 1890 został korepetytorem w Nałęczowie a 3 lata później odbywał różne zagraniczne podróże. Tego samego roku ożeniłsię z wdową Oktawią z Radziwiłłowiczów Rodkiewiczową. i wyjechał z nia do Szwajcarii gdzie był bibliotekarzem. Przez rok przebywał w Krakowie i zakopanem. W 1913 roku wyjechał do Florencji i ożenił się z malarką Anną Zawadzą.

 

 

Tyle pamietam myśle że jakoś pomogłam