moni181818
W połowie lat 30-tych Marksizm-Leninizm w interpretacji Stalina był już nie tylko oficjalną ideologią w partii, ale także w całym Związku Radzieckim. Zresztą mowa o tym jest również w Konstytucji 1936-go roku. Aby doprowadzić do takiej sytuacji, gdzie cała władza podporządkowana jest jednej myśli, jednemu kierunkowi ekonomicznemu, przez długie lata bolszewicy, a raczej neo-bolszewicy (spośród bolszewików zakładających partię w 1903 roku niewielu przetrwało walki polityczne za rządów Stalina) zwalczali wszelkie objawy innej niż komunistycznej ideologii. Prowadzono całą kampanię propagandową, mającą na celu dyskredytację wrogiej idei. Ideologia, która nie wpisywała się w oficjalny nurt komunizmu, było od razu uznawana za niebezpieczną dla budowy socjalizmu w Związku Radzieckim. Partia przeprowadzała kontrolę środków masowego przekazu, zakazała także drukowania i wydawania książek nie wchodzących w nurt literatury Marksizmu-leninizmu. Całkowicie przekształcono sposób edukacji od podstawowych szkół, aż do uniwersytetów. W edukacji starano się wszystko interpretować według ideologii komunizmu, nawet nauki przyrodnicze były przekazywane poprzez zwierciadło Lenina i Marksa. "Żelazna kurtyna" uniemożliwiała przenikanie nowych prądów myślowych z zewnątrz.
W Związku Radzieckim nie tylko świat nauki, ale również kultury i sztuki pozostawał pod wpływem partii komunistycznej i jej poglądów. Pisarze i artyści skupiani w pro-partyjnych związkach tworzyli dzieła na potrzeby partii. Utwory te były środkami w ideologicznej propagandzie.
W Związku Radzieckim nie tylko świat nauki, ale również kultury i sztuki pozostawał pod wpływem partii komunistycznej i jej poglądów. Pisarze i artyści skupiani w pro-partyjnych związkach tworzyli dzieła na potrzeby partii. Utwory te były środkami w ideologicznej propagandzie.