Question

Znaczenie kolonizacji Greckiej , potrzebuje na teraz !

Answer 1

Przyczyny kolonizacji
Głód ziemi

Na przełomie IX i VIII wieku p.n.e. greckie poleis stanęły w obliczu eksplozji demograficznej i spowodowanego przez nią braku ziemi pod uprawę. Wielkie obszary gruntów znajdowały się w rękach arystokracji, która nie chciała jednak zrezygnować ze swojego stanu posiadania, dążąc raczej do odbierania ziemi chłopom. Poza tym znaczne obszary uległy wyjałowieniu z powodu zbyt intensywnej eksploatacji oraz erozji gleb będącej skutkiem przetrzebienia lasów.
Wentyl bezpieczeństwa

Eksplozja demograficzna pogłębiła napięcia społeczne w miastach, rosło niebezpieczeństwo wybuchu rebelii ludzi biednych. W tej sytuacji akcja kolonizacyjna stała się w oczach arystokracji wentylem bezpieczeństwa, sposobem rozładowania społecznej frustracji.
Poszukiwanie surowców i nowych rynków

Motywem kolonizacji było także poszukiwanie surowców dla rzemiosła, w tym rud żelaza i miedzi, oraz żywności – głównie zboża. Jednocześnie poszukiwano nowych rynków zbytu dla towarów greckich, przede wszystkim wina i oliwy. Nie bez znaczenia była również charakteryzująca Greków ciekawość świata, chęć eksplorowania nieznanych obszarów.
Przebieg kolonizacji

Grecy osiedlili się w dzisiejszej południowej Francji, Hiszpanii, na Sycylii, w południowej Italii, na wybrzeżu północnej Afryki, nad Morzem Czarnym oraz na wybrzeżach Azji Mniejszej. Ocenia się, że powstało około 1,5 tys. nowych greckich poleis, czyli miast-państw, wśród nich na przykład Neapolis (dzisiejszy Neapol), Massalia (Marsylia), Tarent, Syrakuzy.

Osadnicy greccy natrafili na Półwyspie Iberyjskim i Sycylii na konkurencję ze strony Kartagińczyków, z niektórych rejonów wybrzeża hiszpańskiego musieli się w związku z tym wycofać.
Skutki greckiej ekspansji
Grecy potęgą handlową

W wyniku kolonizacji Grecy stali się potęgą handlową we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. W VIII wieku p.n.e. odnowili stosunki handlowe (istniały one już w epoce mykeńskiej) z Azją Zachodnią, zakładając swoje bazy na Cyprze i na wybrzeżu Syrii. Placówki te pośredniczyły w handlu z Mezopotamią i Egiptem.
Powstanie alfabetu greckiego

Również w VIII wieku p.n.e. Grecy przejęli od Fenicjan pismo spółgłoskowe, do którego dodali nieistniejące w piśmie fenickim samogłoski, tworząc w ten sposób alfabet grecki. Jego prostota w porównaniu z wcześniejszymi systemami zapisu spowodowała, że umiejętność pisania i czytania przestała być przywilejem wąskiej kasty urzędników – jak to było na przykład w Egipcie – a stała się powszechna w społeczeństwie, w konsekwencji przyspieszając jego rozwój.
Polis jako forma państwa

Ostatecznie ukształtował się model miasta-państwa (polis) jako dominującej wśród Greków formy ustrojowej. Więzi między metropolią (miastem macierzystym) a jej koloniami sprzyjały rozwojowi kontaktów handlowych na dużą skalę. Największymi poleis były Sparta i Ateny, liczące w okresie największego rozwoju po ok. 300 tysięcy mieszkańców.
Przemiany społeczno-gospodarcze

Nastąpił stopniowy rozkład systemu rodowego z powodu znacznego przemieszania się ludności. Niewolnicy, zatrudniani przed okresem wielkiej kolonizacji tylko jako służba domowa, stali się podstawą systemu produkcji, pracując w warsztatach rzemieślniczych i w kopalniach.

Poszczególne miasta wyspecjalizowały się w określonych rodzajach produkcji. Najważniejszymi towarami eksportowymi Grecji stały się wino i olej z oliwek (olej był wykorzystywany w strefie śródziemnomorskiej nie tylko w celach kulinarnych, ale także jako substytut mydła i paliwo do lamp). Jednocześnie wieś grecka zaczęła przeżywać kryzys z powodu napływu tanich produktów żywnościowych z kolonii – co jeszcze pogłębiło specjalizację produkcji.

Aby zaspokoić potrzeby dynamicznie się rozwijającego handlu morskiego wprowadzono do użycia nowy rodzaj statku, tak zwaną trierę, szybką i o dużej wyporności.
Zastosowanie pieniądza

· wynalezienie monet w greckich koloniach w Azji Mniejszej (VII wiek p.n.e.); początki rozwoju gospodarki towarowo-pieniężnej