zeszła na dół, nie zatrzymując się i znalazła się w ciemnym, zakurzonym hallu. rozejrzała się wokoło, zadarła głowę i spojrzała w górę. szczyt drabiny i karbowane brzegi pomostu rysowały się wyraziście, oświetlone od przodu. na ten widokdziewczynce zakręciło się się w głowie i nagle ogarnął ją lęk:co będzie, jeśli ktoś, nie widząc że ona wyszła, wciągnie drabinę na górę?
blade światło, jak się teraz zorientowała, padało przez dziurę w boazerii. pudło z klockami stało oparte o ścianę,ale nie przylegało do niej ściśle - między nim a boazerią była jeszcze wolna przestrzeń, wąska wprawdzie, ale taka szczuplutka osóbka jak ona mogła sie tedy z łatwością przecisnąć.
miała wielką ochotę zerknąć do pokoju,w którym przed kilkoma godzinami Tom wyjął ze swojej kieszeni całą czwórkę i postawił na podłodze przed kominkiem.
chciała przyjżeć się, choćby z daleka, temu nieznanemu a kuszącemu światu człowieka z którym odtąt będzie sąsiadować, a nawet może i dzielić swoje życie.
nie było jej trudno prześliznąć się wąskim przesmykiem pomiędzy boazerią a pudłem klocków.
zad12
wypisz z opowiadania dwa przyimki proste i dwa złożone
czekam na odpowiedź !
przyimki proste: na, przed
przyimki złożone: pomiędzy, (choćby ale nie jestem pewna)