Zastanów się nad podanym doświadczeniem i zapisz wnioski. Ustaw na stole cztery szklanki. Do dwóch przelej wodę z dużą zawartością CO2, do pozostałych wodę destylowaną.
Do jednego z naczyń zawierających CO2 wrzuć kawałek wapienia, do drugiego kawałek granitu. Tak samo zrób z naczyniami zawierającymi wodę destylowaną.
Zaobserwuj jak zmienia się skała oraz woda po 25 minutach oraz po 24 godzinach.
kaśka007 Kawałek granitu wrzuconego do naczynia zawierającego CO2 oraz do naczynia z wodą destylowaną po 25 min nie zacznie reagować. Po upływie 24h również nie zaobserwujemy zmiany.
Czysta woda wraz z wapieniem po 25 min i 24h zmętnieje, a wapień będzie nasycony wodą.
Kawałek wapienia wrzuconego do naczynia zawierającego CO2 po 25 min zacznie lekko reagować. Po upływie 24h zaobserwujemy większą zmianę. Woda nasycona dwutlenkiem węgla przyspiesza 300-krotnie proces rozpuszczania skały, czyli jej krasowienie. Wapień ulegnie rozpuszczeniu, natomiast woda mocno zmętnieje.
Jak to się dzieje w przyrodzie? - WARTO WIEDZIEĆ Rozpuszczanie skały wapiennej: Kwaśny węglan wapnia stosunkowo łatwo rozpuszcza się w wodzie, przez którą jest rozprowadzany w postaci roztworu. Odpływając następnie w dalszą wędrówkę, podąża po powierzchni masywów wapiennych i wnika w głąb skały wszelkimi napotkanymi na swej drodze szczelinkami i spękaniami. Jest to proces chemicznego wypłukiwania głównego budulca skał wapiennych. który nazywamy korozją. Przebiega w tzw. czasie geologicznym, mierzonym tysiącami i milionami lat, a jego szybkość jest zależna od wielu czynników, z których najważniejsze to: stężenie dwutlenku węgla w wodzie i temperatura. Wskutek rozpuszczania wapieni, drobna sieć szczelin i spękań stopniowo poszerza się, aż w końcu dochodzi do ich łączenia się i utworzenia systemu kanałów wypełnionych przepływającą pod ciśnieniem hydrostatycznym wodą. W miarę ich powiększania wzrasta szybkość przepływu wody i w kształtowaniu szczelin podziemnych coraz większą rolę odgrywać zaczyna: mechaniczne wymywanie materiału skalnego, czyli erozja. W wyniku powyższych procesów powstają różne pod względem morfologicznym formy budowy skał: na powierzchni ziemi - kras powierzchniowy lub pod ziemią - kras podziemny (ukryty). Wapień jest skałą osadową, zbudowaną z węglanu wapnia w postaci kalcytu. Łatwo ulega wietrzeniu chemicznemu (czyli procesu chemicznego rozkładu - rozpuszczania, pod działaniem wody, tlenu i dwutlenku węgla.), W konsekwencji prowadzi to do powstania zjawisk krasowych. Taki proces opisuje następujący wzór chemiczny:
Wapienie należą do najbardziej rozpowszechnionych skał na świecie. W Polsce formy krasowe można zaobserwować głównie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej i w Tatrach Zachodnich, a w mniejszym stopniu też w Pieninach (Pieniński Pas Skałkowy), Górach Świętokrzyskich oraz w Sudetach (Masyw Śnieżnika z Jaskinią Niedźwiedzią, wapienie wojcieszowskie).
Kawałek granitu wrzuconego do naczynia zawierającego CO2 oraz do naczynia z wodą destylowaną po 25 min nie zacznie reagować. Po upływie 24h również nie zaobserwujemy zmiany.
Czysta woda wraz z wapieniem po 25 min i 24h zmętnieje, a wapień będzie nasycony wodą.
Kawałek wapienia wrzuconego do naczynia zawierającego CO2 po 25 min zacznie lekko reagować. Po upływie 24h zaobserwujemy większą zmianę. Woda nasycona dwutlenkiem węgla przyspiesza 300-krotnie proces
rozpuszczania skały, czyli jej krasowienie. Wapień ulegnie rozpuszczeniu, natomiast woda mocno zmętnieje.
Jak to się dzieje w przyrodzie? - WARTO WIEDZIEĆ
Rozpuszczanie skały wapiennej:
Kwaśny węglan wapnia stosunkowo łatwo rozpuszcza się w wodzie, przez którą jest rozprowadzany w postaci roztworu. Odpływając następnie w dalszą wędrówkę, podąża po powierzchni masywów wapiennych i wnika w głąb skały wszelkimi napotkanymi na swej drodze szczelinkami i spękaniami. Jest to proces chemicznego wypłukiwania głównego budulca skał wapiennych. który nazywamy korozją. Przebiega w tzw. czasie geologicznym, mierzonym tysiącami i milionami lat, a jego szybkość jest zależna od wielu czynników, z których najważniejsze to: stężenie dwutlenku węgla w wodzie i temperatura. Wskutek rozpuszczania wapieni, drobna sieć szczelin i spękań stopniowo poszerza się, aż w końcu dochodzi do ich łączenia się i utworzenia systemu kanałów wypełnionych
przepływającą pod ciśnieniem hydrostatycznym wodą. W miarę ich powiększania wzrasta szybkość przepływu wody i w kształtowaniu szczelin podziemnych coraz większą rolę odgrywać zaczyna: mechaniczne wymywanie
materiału skalnego, czyli erozja.
W wyniku powyższych procesów powstają różne pod względem morfologicznym formy budowy skał: na powierzchni ziemi - kras powierzchniowy lub pod ziemią - kras podziemny (ukryty).
Wapień jest skałą osadową, zbudowaną z węglanu wapnia w postaci kalcytu.
Łatwo ulega wietrzeniu chemicznemu (czyli procesu chemicznego rozkładu - rozpuszczania, pod działaniem wody, tlenu i dwutlenku węgla.), W konsekwencji prowadzi to do powstania zjawisk krasowych.
Taki proces opisuje następujący wzór chemiczny:
Wapienie należą do najbardziej rozpowszechnionych skał na świecie.
W Polsce formy krasowe można zaobserwować głównie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej i w Tatrach Zachodnich, a w mniejszym stopniu też w Pieninach (Pieniński Pas Skałkowy), Górach Świętokrzyskich oraz w Sudetach (Masyw Śnieżnika z Jaskinią Niedźwiedzią, wapienie wojcieszowskie).
Proszę!
Pozdrawiam! :-)