Poeci,tworzący w epoce romantyzmy i preromantyzmu, często sięgali do motywów samotności, ogromnej wrażliwości, wielkiej indywidualności ... Analogicznie jest w powieści epistolaternej Johanna Wolfganga Goethego - ''Cierpienia młodego Wertera'' . Utwór ten przedstawia portret człowieka który kieruje się w życiu emocjami, sercem. Jest to typowy bohater romantyczny (mimo iż stworzony w preromantyzmie), do którego odwołania możemy znaleźć w wielu utwórach. Trudno wyobrazić sobie interpretację utworów romantycznych bez wspominania o werteryzmie.
Werter był młodzieńcem bardzo wrażliwym, o niespokojnym sercu. W jego przypadku wyostrzona wrażliwość łączyła się niemal z egocentryzmem. Werter był wielkim indywidualistą, o czym świadczy sam fakt że jako jedyny bohater powieści jest nazywany z nazwiska, nie z imienia. Bohatera cieszy kontakt z naturą, dziećmi, prostymi ludźmi, ale mimo znajomości z okolicznymi mieszkańcami, Werter najlepiej czuje się sam ze sobą. Ważną cechą jego charakteru jest niemożność jakiegokolwiek przeciwdziałania złu świata. Bohater widzi zło, nie akceptuje stosunków międzyludzkich i układów nimi rządzących, ale nie robi nic, by ten stan rzeczy zmienić. W gruncie rzeczy, jest całkowicie bierny wobec sytuacji przed jakimi staje, nie działa, ale pozwala nieść losowi.
Rzeczony fragment przedstawia sytuację, w której Werter dowiaduje się o śmierci parobka. O morderstwo podejrzewa młodzieńca, z którym wcześniej rozmawiał i do którego czuł sympatię. Idzie to sprawdzić, a na miejscu dowiaduje się iż chłopak popełnił zbrodnię z miłości. Wiadomość ta czyni w sercu i duszy Wertera przełom.Bohater zdaje sobie sprawę że miłość do Wertera zamiast nadawać mu sens - niszczy go i sprowadzi do zguby, analogicznie jak parobka. Bohater czuje emocjonalną więż z mordercą, mimo jego czynu odbiera go za niewinnego, w jakiś sposób go usprawiedliwia. Wertera przytłacza okrutność i niesprawiedliwość życia i świata. Staje w obronie parobka, na próżno jednak.
Ważnym kluczem do interpretacji przytoczonego fragmentu jest cytat: ''Nieszczęsny,nie można cię uratować! Widzę dobrze, że nic nas obu uratować nie może!'' . Słowa te oddają przerażenie Wertera który uświadomił sobie,że uczucie do Lotty go zgubi. Podświadomie jednak czuje,że śmierć z miłości jest najszlachetniejsza, piękna.
Z fragmentu dowiadujemy się także, jaki jest stosunek głównego bohatera do partnera Lotty. Mimo,że kiedyś była między nimi więź, rozmawiali przecież o tak ważnych tematach jak samobójstwo, to w przytoczonym fragmencie Werter wyraża swoją niechęć do Alberta. Wie o tym,że Albert jest dobrym i uczciwym człowiekiem, ale mimo wszystko nie może go traktować należycie. Niemal pała do niego nienawiścią.
Analizując fragment Wertera, trudno nie wspomnieć o pojęciach takich jak ''weltschmerz'' czyli ból istnienia, oraz o werteryzmie. Główny bohater powieść Goethego cierpiał na ból istnienia, co znaczy że odczuwał poczucie bezcelowości i bezsensu życia. Odczuwał przejmujący smutek i melancholię, nie był w stanie sprostać życiu w społeczeństwie i dostosować się do reguł w nim panujących, nie zgadzał się na istniejące normy obyczajowo-moralne. Taki stan zwykle doprowadzał do samobójstwa. Bohatera werterycznego cechowała nadmierna uczuciowość, skłonność do marzeń i egzaltacji, a także tendencja do poetyzacji rzeczywistości. Bohater buntował się wobec obowiązujących zasad i norm połeczno-obyczajowych oraz odczuwał bezsens życia. Werteryzm wywarł ogromny wpływ na całą obyczajowość romantyzmu oraz literaturę tego okresu.
Pod koniec XVIII wieku, moda na życie jak Werter była nie tylko modą, a wręcz koniecznością i obowiązkiem każdego młodego człowieka. Manifestowała się przede wszystkim strojem: niebieski frak i żółta kamizelka to niezbędne minimum nadążającego za modą młodzieńca. Modne stały się także książki, które czytał Werter: ''Odyseja'' i ''Pieśń Osjana''. Najważniejsze było jednak uznanie miłości za cel życia. Najbardziej radykalni naśladowcy Wertera kończyli życie tak jak ich bohater.
Rany, tyle. Mogły się wkraść jakieś literówki bo pisałam spontanicznie. Liczę na naj, pozdrawiam :)
Poeci,tworzący w epoce romantyzmy i preromantyzmu, często sięgali do motywów samotności, ogromnej wrażliwości, wielkiej indywidualności ... Analogicznie jest w powieści epistolaternej Johanna Wolfganga Goethego - ''Cierpienia młodego Wertera'' . Utwór ten przedstawia portret człowieka który kieruje się w życiu emocjami, sercem. Jest to typowy bohater romantyczny (mimo iż stworzony w preromantyzmie), do którego odwołania możemy znaleźć w wielu utwórach. Trudno wyobrazić sobie interpretację utworów romantycznych bez wspominania o werteryzmie.
Werter był młodzieńcem bardzo wrażliwym, o niespokojnym sercu. W jego przypadku wyostrzona wrażliwość łączyła się niemal z egocentryzmem. Werter był wielkim indywidualistą, o czym świadczy sam fakt że jako jedyny bohater powieści jest nazywany z nazwiska, nie z imienia. Bohatera cieszy kontakt z naturą, dziećmi, prostymi ludźmi, ale mimo znajomości z okolicznymi mieszkańcami, Werter najlepiej czuje się sam ze sobą. Ważną cechą jego charakteru jest niemożność jakiegokolwiek przeciwdziałania złu świata. Bohater widzi zło, nie akceptuje stosunków międzyludzkich i układów nimi rządzących, ale nie robi nic, by ten stan rzeczy zmienić. W gruncie rzeczy, jest całkowicie bierny wobec sytuacji przed jakimi staje, nie działa, ale pozwala nieść losowi.
Rzeczony fragment przedstawia sytuację, w której Werter dowiaduje się o śmierci parobka. O morderstwo podejrzewa młodzieńca, z którym wcześniej rozmawiał i do którego czuł sympatię. Idzie to sprawdzić, a na miejscu dowiaduje się iż chłopak popełnił zbrodnię z miłości. Wiadomość ta czyni w sercu i duszy Wertera przełom.Bohater zdaje sobie sprawę że miłość do Wertera zamiast nadawać mu sens - niszczy go i sprowadzi do zguby, analogicznie jak parobka. Bohater czuje emocjonalną więż z mordercą, mimo jego czynu odbiera go za niewinnego, w jakiś sposób go usprawiedliwia. Wertera przytłacza okrutność i niesprawiedliwość życia i świata. Staje w obronie parobka, na próżno jednak.
Ważnym kluczem do interpretacji przytoczonego fragmentu jest cytat: ''Nieszczęsny,nie można cię uratować! Widzę dobrze, że nic nas obu uratować nie może!'' . Słowa te oddają przerażenie Wertera który uświadomił sobie,że uczucie do Lotty go zgubi. Podświadomie jednak czuje,że śmierć z miłości jest najszlachetniejsza, piękna.
Z fragmentu dowiadujemy się także, jaki jest stosunek głównego bohatera do partnera Lotty. Mimo,że kiedyś była między nimi więź, rozmawiali przecież o tak ważnych tematach jak samobójstwo, to w przytoczonym fragmencie Werter wyraża swoją niechęć do Alberta. Wie o tym,że Albert jest dobrym i uczciwym człowiekiem, ale mimo wszystko nie może go traktować należycie. Niemal pała do niego nienawiścią.
Analizując fragment Wertera, trudno nie wspomnieć o pojęciach takich jak ''weltschmerz'' czyli ból istnienia, oraz o werteryzmie. Główny bohater powieść Goethego cierpiał na ból istnienia, co znaczy że odczuwał poczucie bezcelowości i bezsensu życia. Odczuwał przejmujący smutek i melancholię, nie był w stanie sprostać życiu w społeczeństwie i dostosować się do reguł w nim panujących, nie zgadzał się na istniejące normy obyczajowo-moralne. Taki stan zwykle doprowadzał do samobójstwa. Bohatera werterycznego cechowała nadmierna uczuciowość, skłonność do marzeń i egzaltacji, a także tendencja do poetyzacji rzeczywistości. Bohater buntował się wobec obowiązujących zasad i norm połeczno-obyczajowych oraz odczuwał bezsens życia. Werteryzm wywarł ogromny wpływ na całą obyczajowość romantyzmu oraz literaturę tego okresu.
Pod koniec XVIII wieku, moda na życie jak Werter była nie tylko modą, a wręcz koniecznością i obowiązkiem każdego młodego człowieka. Manifestowała się przede wszystkim strojem: niebieski frak i żółta kamizelka to niezbędne minimum nadążającego za modą młodzieńca. Modne stały się także książki, które czytał Werter: ''Odyseja'' i ''Pieśń Osjana''. Najważniejsze było jednak uznanie miłości za cel życia. Najbardziej radykalni naśladowcy Wertera kończyli życie tak jak ich bohater.
Rany, tyle. Mogły się wkraść jakieś literówki bo pisałam spontanicznie. Liczę na naj, pozdrawiam :)