Question

Proszę o szykie udzielenie odpowiedzi.

Zadanie w załączniku ;)

minimum 250 słów

Answer 1

       Książka pt. "Cierpienia Młodego Wertera" opiera się na wątkach biograficznych autora. Na postać Wertera składają się wątki miłosne i tu widać podobieństwo z autorem,który był nieszczęśliwie zakochany w Charlottcie Buff. Geothe miał również przyjaciela,który popełnił samobójstwo i ten wątek też pojawia się w "Cierpieniach Młodego Wertera". Cierpienia to powieść pisana w listach ,czyli epistolarna. Jest syntezą i symbolem epoki.Dzięki powieści epistolarnej czytelnik otrzymuje pełny obraz bohatera,a ta forma bardzo dobrze nadaje się do ukazania emocjonalizmu.Widać duże zainteresowanie życiem wewnętrznym,czyli duchowym bohatera. Powieść wpisana jest w 4 pory roku-miłość budzi się na wiosnę ,a śmierć Wertera następuje zimą.Występuje paraleizm z naturą.W romantyzmie bardzo modna stała się postać Wertera i śmierć samobójcza z powodu nieszczęśliwej miłości.

          Podany fragment utworu pt> "Cierpienia Młodego Wertera ",ukazuje nam różne zachowania głównego bohatera,a mianowicie jak łatwo traci kontolę nad swoimi emocjami.Werter ma obsesję na punkcie ukochanej.Przywiązuje dużą wagę do detali związanych z Lottą.Sakralizuje i idealizuje kobietę. Doświadcza raju na ziemi,sprawia,że czuje się ona wyjątkowa. Szanuje ją ,przy niej gasną wszystkie żądze,dla niej jest gotowy się poświęcić.Jest dla niego balsamem na zranioną duszę.Widać,że Werter szuka okoliczności,żeby zbliżyć się do Lotty,boi się ją zranić ,urazić ,spłoszyć.Hiperbolizuje uczucia,wyolbrzymia,przeżywa wszystko,pragnie jej bliskości.Lubi przebywać w otoczeniu ludzi prostych.Jest indywidualista i jest wyalienowany.Ma duszę artysty.Często kontenpluje przyrodę,lubi malować na łonie natury.Jest typem buntownika,przeciwstawia się różnym konwenansą.(nie zważa na to,że Lotta ma narzeczonego).Zwraca na siebie uwagę poprzez egotyzm-nadmierne skupianie uwagi na własnej osobie. Bohater miewa takie chwile,że pragnie być częścią przyrody,wtopić się w nią.Widać hiperbolizację tego piękna.Natura jest dla niego czymś kojącym. Na łonie natury snuje refleksje na tematy egzystencjalne.Ma świadomość ograniczeń,towarzyszą mu myśli samobójcze. Przyroda jest dla niego pewnego rodzaju sacrum,a jej piękno pobudza do życia,jest inspiracją.Postrzega naturę jako dzieło Boga,kocha ją. Chce się w nią wtopić. Widzi jednak swoją małość wobec natury.Nastroje Wertera zmieniają się tak jak pory roku. Natura go przepełnia,dzięki niej czuje się szczęśliwy.Odczuwa "ból istnienia".Identyfikuje się z drzewem,które traci liście.Jest poetą.Miłość sprawia,że czuje się kimś wyjątkowym,czuje się wybrańcem losu.Po pewnym czasie świat staje się dla Wertera demonem,który go niszczy ,osacza.Nie przerażają go największe katastrofy świata,ale ciche tragedie natury,które ujawniają się w ciągłej walce różnych ustrojów.Jest skłonny do skrajnych emocji,nie potrafi zapanować nad sobą.Popycha go to do myśli samobójczych.Kidy Werter czuje się nieszczęśliwy,kiedy doświadcza rozterek-lubi zadawać sobie ból.Ból psychiczny jest silniejszy od bólu fizycznego(przedziera się przez krzaki,ciernie kaleczą mu ciało,wtedy doznaje ulgi).Zachowuje sie jak obłąkany.Z miesiąca na miesiąc dojrzewa do decyzji o popełnieniu samobójstwa.Natura zawsze była dla niego azylem ,ale i to uległo zmianie,a przecież tylko w niej odnajdywał schronienie.Początkowy zachwyt Wertera naturą doznał granic. Werter coraz bardziej zaczął się zagłębiać w miłość do wybranki serca, jednocześnie stał się człowiekiem nieszczęśliwym, który radykalnie zmienia swoje wyobrażenie o świecie.Bohater dochodzi do wniosku, że natura nie jest w stanie zmienić biegu życia człowieka, w ten sposób nie znaczy nic dla niego, nie ma władzy wpływania na ludzkie samopoczucie oraz przygnębienie.

         Stany emocjonalne Wertera pod wpływem natury a zarazem nieszczęśliwej miłości zmieniają się diametralnie. Werter w niczym nie widzi już sensu, nie może być z ukochaną kobietą, nawet przyroda nie koi już jego skołatanego serca, czuje się wyalienowany i to wszystko doprowadza go do samozagłady, czyli samobójstwa. W żadnym innym utworze nie dostrzegłam tak ogromnego wpływu natury na człowieka jak w tym. Moim zdaniem odcisnęła ona na Werterze największe piętno.