1. Najczęściej ok. 7 roku życia dziecko zaczynało edukację. Chłopcy kształcili się do 15 roku życia, dziewczynki krócej - do 13 roku.
2. Ludnośc mniej zamożna, plebs posyłali swoje dzieci do szkół publicznych. Za naukę nauczycielowi płacili rodzice (nauczyciele nie dostawali innej pensji).
3. Zajęcia rozpoczynały się przed wschodem słońca. Uczniowie chadzali do szkoły, zaopatrzeni w świeczki (które zapewne służyły im podczas pierwszych chwil pobytu w szkole).
4. Chłopcy w zamożnych domach znajdowali się pod ciągłą opieką pedagoga, który pełnił funkcję zarówno wychowawcy, jak i nauczyciela.
5. Początkowo nauka obejmowała czytanie, pisanie i elementy rachunkowości. Z czasem program nauczania ulegał zmianom. Wykształcił się trzystopniowy etap nauczania, prowadzony przez trzech naczycieli. których nazywano: Literator - nauczyciel pierwszej klasy szkoły podstawowej, uczył dzieci czytać i pisać, Gramaticus, Retor.
Około 7 rokuzycia, dziecko rozpoczynało edukację.Chłopcy kształcili się do 15 roku zycia, natomiast dziewczynki do 13. Rok szkolny rozpoczynał się po 23 marca. Wolne od nauki były nie tylko święta ale także wszystkie nundiny.
Zajecia rozpoczynaly sie przed wschodem słońca.Uczniowie chadzoli do szkol,y zaopatrzeni w świeczki, które służyłu im w czasie pierwszychgodzina nauki.W czasie lekcji zarządzano jedna przerwę na posiłen, po czym kontynuowano naukę po południu. Poczatkowo nauka obejmowała czytanie, pisanie i elementy zachunkowości.Z czasem wyksztalcił się trzystopniowy etap nauczania, który był prowadzony przez nauczycieli: Literator, Gramaticus i Retor.
Zwieńczeniem edukacji byly studia filozofuczne w Atenach. W wieku 17-18 lat rozpoczynała się również służba wojskowa, co dotknać miało tych bardziej ograniczonych intelektualnie.Ci "bardziej uzdolnieni" odbywali praktyki, czy to z zakresu jurysprudencji, administracji czy duplomacji
1. Najczęściej ok. 7 roku życia dziecko zaczynało edukację. Chłopcy kształcili się do 15 roku życia, dziewczynki krócej - do 13 roku.
2. Ludnośc mniej zamożna, plebs posyłali swoje dzieci do szkół publicznych. Za naukę nauczycielowi płacili rodzice (nauczyciele nie dostawali innej pensji).
3. Zajęcia rozpoczynały się przed wschodem słońca. Uczniowie chadzali do szkoły, zaopatrzeni w świeczki (które zapewne służyły im podczas pierwszych chwil pobytu w szkole).
4. Chłopcy w zamożnych domach znajdowali się pod ciągłą opieką pedagoga, który pełnił funkcję zarówno wychowawcy, jak i nauczyciela.
5. Początkowo nauka obejmowała czytanie, pisanie i elementy rachunkowości. Z czasem program nauczania ulegał zmianom. Wykształcił się trzystopniowy etap nauczania, prowadzony przez trzech naczycieli. których nazywano: Literator - nauczyciel pierwszej klasy szkoły podstawowej, uczył dzieci czytać i pisać, Gramaticus, Retor.
Około 7 rokuzycia, dziecko rozpoczynało edukację.Chłopcy kształcili się do 15 roku zycia, natomiast dziewczynki do 13. Rok szkolny rozpoczynał się po 23 marca. Wolne od nauki były nie tylko święta ale także wszystkie nundiny.
Zajecia rozpoczynaly sie przed wschodem słońca.Uczniowie chadzoli do szkol,y zaopatrzeni w świeczki, które służyłu im w czasie pierwszychgodzina nauki.W czasie lekcji zarządzano jedna przerwę na posiłen, po czym kontynuowano naukę po południu. Poczatkowo nauka obejmowała czytanie, pisanie i elementy zachunkowości.Z czasem wyksztalcił się trzystopniowy etap nauczania, który był prowadzony przez nauczycieli: Literator, Gramaticus i Retor.
Zwieńczeniem edukacji byly studia filozofuczne w Atenach. W wieku 17-18 lat rozpoczynała się również służba wojskowa, co dotknać miało tych bardziej ograniczonych intelektualnie.Ci "bardziej uzdolnieni" odbywali praktyki, czy to z zakresu jurysprudencji, administracji czy duplomacji