Zad:1
Spożądź notatkę biograficzną Polskiego malarza realisty Juliana Kossaka.
Zad:2
Sporządź notatkę biograficzną Juzefa Chełmońskiego i opisz jego obraz pod tytułem ,,Jesień".
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Malarz polski urodzony 7.11.1849 w Boczkach pod Łowiczem. Syn Józefa, drobnego dzierżawcy, wójta wsi Boczki, i Izabeli z Łoskowskich. Po ukończeniu gimnazjum realnego w Warszawie studiował w latach 1867-71 w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W. Gersona i krótko w Akademii monachijskiej. W 1872 kontynuował naukę w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem H. Anschütza i A. Strähubera. Związał się też ze środowiskiem polskich monachijczyków, przede wszystkim ze Stanisławem Witkiewiczem, Józefem Brandtem, Maksymilianem Gierymskim i Adamem Chmielowskim; został przyjęty w poczet członków Kunstvereinu, z którym wystawiał. W 1874 wyjechał na Ukrainę, skąd powrócił do Warszawy. Podtrzymał bliskie kontakty z Witkiewiczem i Chmielowskim dzieląc z nimi wynajmowaną w gmachu Hotelu Europejskiego pracownię. W latach 1872 i 1874-75 odbył kilka podróży na Podole i Ukrainę, których reminiscencje odegrają ważną rolę w kształtowaniu się jego postawy twórczej. Rozgoryczony negatywnym stosunkiem krytyki artystycznej do prezentowanej przez niego formuły malarstwa realistycznego, wyjechał w 1875 roku do Paryża, gdzie szybko zdobył dużą popularność, a jego pełne rozmachu sceny wiejskie, np. Czwórka, 1881 (Muzeum Narodowe w Krakowie), kupowane były do Anglii i USA. Artysta zainteresował się ponadto malarstwem pejzażowym "barbizończyków", ceniąc szczególnie wysoko Camille'a Corot, Charlesa François Daubigny, Théodore'a Rousseau i Constanta Troyon. Do kraju powrócił w 1887 i dwa lata później osiadł we wsi Kuklówka koło Grodziska Mazowieckiego, malując nastrojowe krajobrazy i sceny rodzajowe w mazowieckim pejzażu, np. Jesień, 1897 (Muzeum Narodowe w Warszawie), Jastrząb, Pogoda, 1899 (Muzeum Narodowe w Poznaniu). Tam również w 1878 roku ożenił się z Marią Szymanowską. W zmienności i surowym pięknie natury artysta zaczął poszukiwać przejawów obecności Boga (Pod Twoją obronę, 1906). Rozległe przestrzenie łąk przetkanych wiosennym kwitnieniem, piaszczysta droga biegnąca wśród pól, tafle mokradeł, rozlewisk i stawów, na których migocą świetlne refleksy - to najczęściej powtarzające się motywy późnej twórczości Chełmońskego. Świt, zmierzch i noc stały się ulubionymi porami obcowania twórcy z naturą. Artysta zmarł 6.04.1914 w Kuklówce k. Grodziska Mazowieckiego.