Z punktu widzenia bohatera kamieni na szaniec przedtaw jeden dzień z życia okupowanej warszawy w formie kartki z pamiętnika
MartinessPL
Warszawa, 5 września 1940 roku. Sytuacja w Warszawie jest coraz mniej ciekawa. Na ulicę wyszło wojsko i milicja. Nie wiem co robić i jak się zachowywać. Wszyscy staramy się zachować spokój, a zarazem szukamy korzystnego wyjścia z sytuacji. Terror, który był metodą rządzenia w okupowanym mieście, spotkał się ze zdecydowanym oporem ze strony warszawiaków. Jego intensywność i różnorodność form, jak masowe akcje zbrojne, mały i duży sabotaż, tajna działalność oświatowo-kulturalna, ratowanie zabytków, uczyniły Warszawę stolicą Podziemnego Państwa Polskiego. Tu koncentrowały się centralne ośrodki dyspozycji politycznej i wojskowej rozmaitych opcji: Delegatura Rządu na Kraj, Polityczny Komitet Porozumiewawczy i Komenda Główna Armii Krajowej z jednej strony, promoskiewska Krajowa Rada Narodowa z drugiej. Polskie podziemie organizowało też pomoc dla warszawskich Żydów.
Sytuacja w Warszawie jest coraz mniej ciekawa. Na ulicę wyszło wojsko i milicja. Nie wiem co robić i jak się zachowywać. Wszyscy staramy się zachować spokój, a zarazem szukamy korzystnego wyjścia z sytuacji. Terror, który był metodą rządzenia w okupowanym mieście, spotkał się ze zdecydowanym oporem ze strony warszawiaków. Jego intensywność i różnorodność form, jak masowe akcje zbrojne, mały i duży sabotaż, tajna działalność oświatowo-kulturalna, ratowanie zabytków, uczyniły Warszawę stolicą Podziemnego Państwa Polskiego. Tu koncentrowały się centralne ośrodki dyspozycji politycznej i wojskowej rozmaitych opcji: Delegatura Rządu na Kraj, Polityczny Komitet Porozumiewawczy i Komenda Główna Armii Krajowej z jednej strony, promoskiewska Krajowa Rada Narodowa z drugiej. Polskie podziemie organizowało też pomoc dla warszawskich Żydów.