Sejm niemy – jednodniowa sesja Sejmu I Rzeczypospolitej, która miała miejsce 1 lutego 1717 w Warszawie, za panowania króla Augusta II Mocnego. Sejm ten został nazwany "niemym" z powodu niedopuszczenia posłów do głosu, w obawie przed zerwaniem obrad. Miał charakter sejmu pacyfikacyjnego kończącego czas walki króla ze szlachtą. Zapoczątkował on okres zależności Rzeczypospolitej od Rosji.
Nazwa sąd niemy wzieła się z postanowienia wysłannika Carycy rosyjskiej Katarzyny które to postanowienie zakładało głosowanie (nad "propozycją" rozbiorową) niepoprzedzone lubianymi przez polaków w tamtych czasach długimi przemowami posłów i senatorów.
Sejm niemy – jednodniowa sesja Sejmu I Rzeczypospolitej, która miała miejsce 1 lutego 1717 w Warszawie, za panowania króla Augusta II Mocnego. Sejm ten został nazwany "niemym" z powodu niedopuszczenia posłów do głosu, w obawie przed zerwaniem obrad. Miał charakter sejmu pacyfikacyjnego kończącego czas walki króla ze szlachtą. Zapoczątkował on okres zależności Rzeczypospolitej od Rosji.
Nazwa sąd niemy wzieła się z postanowienia wysłannika Carycy rosyjskiej Katarzyny które to postanowienie zakładało głosowanie (nad "propozycją" rozbiorową) niepoprzedzone lubianymi przez polaków w tamtych czasach długimi przemowami posłów i senatorów.