Życiorys widma Złego Pana z "Dziadów" cz. II A. Mickiewicza. Proosze nie musi być takie długie, ale niech ktoś mi pomoże!!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
budzi przerażenie ludzi zebranych w kaplicy. Ma blade lico, a „w gębie” dym i błyskawice. Oczy widma świecą jak węgle w popiele, a z rozczochranych włosów sypią się iskry. To właściciel wioski, który zmarł trzylata wcześniej. Nie może zaznać spokoju, ponieważ za życia gnębił swoich poddanych.
Zły Pan był bezlitosny i okrutny. Przyczynił się do śmierci swoich poddanych, których dusze, zmienione w drapieżne ptaki, towarzyszą mu w wędrówce po zaświatach. Pragnie, aby jego dusza opuściła ciało, żeby nie musiał błąkać się po ziemi. Warunkiem zbawienia jest, by przynajmniej jeden z dawnych poddanych nakarmił go i napoił. Prosi zebranych na obrzędzie o małą miarkę wody i dwa ziarna pszenicy. Ludzie nie mogą mu jednak pomóc. Za każdym razem dusze poddanych wyszarpują Widmu jedzenie.