Cyfry rzymskie wywodzą się z etruskiego zapisu, przejętego przez Rzymian około 5 w. p.n.e. Zapis liczb jest logiczny i łatwy do zrozumienia, kieruje się powtarzalnymi i prostymi w zastosowaniu zasadami, ale nie jest łatwy w odczycie i uniemożliwia prowadzenie działań pisemnych (dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie) w takim kształcie, w jakim je znamy. Rzymskimi cyframi nie można też zapisać ułamków.
W zapisie stosujemy 7 liter I, V, X, L, C, D i M. Nie ma zera.
Cyfry rzymskie wywodzą się z etruskiego zapisu, przejętego przez Rzymian około 5 w. p.n.e. Zapis liczb jest logiczny i łatwy do zrozumienia, kieruje się powtarzalnymi i prostymi w zastosowaniu zasadami, ale nie jest łatwy w odczycie i uniemożliwia prowadzenie działań pisemnych (dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie) w takim kształcie, w jakim je znamy. Rzymskimi cyframi nie można też zapisać ułamków.
W zapisie stosujemy 7 liter I, V, X, L, C, D i M. Nie ma zera.
2549 = MMDXLIX
a więc:
I = 1
X=10
L=50
D=500
M=1000
Mamy 2 M (MM....) więc 2000
Mamy D(..D...) więc 500
Mamy L czyli 50 ,I czyli 1 i X czyli 10.
PAtzrąc na to tak jak to sie liczy odejmujemy X - I od L , czyli wychodzi nam L-IX(50-9) czyli 49
Pozdrawiam ;)