Dekadentyzm – (schyłkowość) to jeden z najważniejszych prądów literackich końca XIX wieku. Istotnym składnikiem tego światopoglądu było przekonanie o nieuchronnym schyłku całej zachodniej cywilizacji i kultury, o wyczerpaniu się jej twórczej energii i zdolności do tworzenia nowych wartości.
Dekadentyzm jest to zjawisko pojawiające się w epoce Młodej Polski. Termin ten odnosi się do literatury oraz malarstwa. Dekadentyzm charakteryzował się negatywnym podejściem do praktycznie każdego elementu otaczającego nas świata; mieszczaństwa, szlachty, kościoła, miłości. W wierszach (np: Przerwy-Tetmajera) z ogromną niechęcia pisano o życiu, które i tak prędzej czy później miało się w jakiś niechybny sposób skończyć. Byli przekonani, że wszystko, z góry, skazane jest na upadek/nieszczęście.
Dekadentyzm – (schyłkowość) to jeden z najważniejszych prądów literackich końca XIX wieku. Istotnym składnikiem tego światopoglądu było przekonanie o nieuchronnym schyłku całej zachodniej cywilizacji i kultury, o wyczerpaniu się jej twórczej energii i zdolności do tworzenia nowych wartości.
Źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/arts/2141870-dekadentyzm/#ixzz1urxD2Y53
Dekadentyzm jest to zjawisko pojawiające się w epoce Młodej Polski. Termin ten odnosi się do literatury oraz malarstwa. Dekadentyzm charakteryzował się negatywnym podejściem do praktycznie każdego elementu otaczającego nas świata; mieszczaństwa, szlachty, kościoła, miłości. W wierszach (np: Przerwy-Tetmajera) z ogromną niechęcia pisano o życiu, które i tak prędzej czy później miało się w jakiś niechybny sposób skończyć. Byli przekonani, że wszystko, z góry, skazane jest na upadek/nieszczęście.