Scenograf - autor oprawy plastycznej i architektonicznej do teatru, filmu, telewizji lub na estradę, który ściśle współpracuje z reżyserem. Do zadań scenografa należy także określenie innych elementów stanowiących scenografię, np. oświetlenia, dekoracji, rekwizytów, kostiumów.
Inspicjent to "prawa ręka" reżysera, organizator pracy i wykonawca poleceń. Również osoba informująca o przebiegu prób i kolejnych wejść w spektaklu. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "inspiciens", inaczej nadzorujący. Inspicjent jest człowiekiem, który wie wszystko o spektaklu, jest obecny od początku jego powstawania, do ostatniego pokazu.
Maszynopis - tekst utrwalony na papierze za pomocą maszyny do pisania. Zazwyczaj w jednej kopii lub najwyżej w kilku przy użyciu papieru kopiującego lub kalki kopiowej. W przypadku elektronicznych maszyn do pisania (z pamięcią) kopii tych może być dużo więcej.
Scenopis to opracowywany na podstawie scenariusza techniczny plan realizacji filmu, sztuki teatralnej bądź serialu telewizyjnego, zawierający szczegółowy opis kolejnych scen, scenografii, ujęć kamery. Przy realizacji filmu jest podstawą konkretnych działań reżysera, operatora i scenografa. W praktyce filmowej, zwłaszcza w animacji, nazywany też "scenopisem opisowym". To podstawowa część filmu, na której jest opracowany.
Aplauz – ekspresja zadowolenia lub przyznania racji, otrzymywana głównie poprzez klaskanie i wytwarzania hałasu przez grupę ludzi. Aplauz jest często oczekiwany od publiczności po występach takich jak koncerty, sztuki czy przemówienia; może również pojawiać się w środku występu, np. po udanym żarcie powiedzianym przez komika, czy też po opisaniu ważnej kwestii przez polityka podczas przemowy.
Kurtyna – element dekoracji teatralnej, wykonany z tkaniny (niekiedy drapowanej lub malowanej), służy do oddzielenia świata fikcyjnego (sceny) i rzeczywistego (widowni) oraz osłonięciu technicznych czynności wykonywanych na scenie podczas spektaklu.
Kulisa - miejsce za sceną, gdzie trwają przygotowania aktorów i dekoracji.
scenograf - człowiek zajmujący sie opracowaniem plastycznej i architektonicznej oprawy widowiska, filmu itp.; też: oświetlenie, dekoracje, kostiumy i rekwizyty stanowiące taką oprawę
inspincjen -
maszynopis - tekst napisany na maszynie
scenopis - plan realizacji filmu sporządzony na podstawie scenariusza przez reżysera i operatora, zawierający szczegółowy opis kolejnych ujęć
aplauz - uznanie, zadowolenie lub zachwyt, wyrażane publicznie i głośno
kurtyna - ruchoma zasłona oddzielająca scenę od widowni
kulisa - dekoracja w formie ścianek lub kotar zamykających po obu stronach scenę
Scenograf - autor oprawy plastycznej i architektonicznej do teatru, filmu, telewizji lub na estradę, który ściśle współpracuje z reżyserem. Do zadań scenografa należy także określenie innych elementów stanowiących scenografię, np. oświetlenia, dekoracji, rekwizytów, kostiumów.
Inspicjent to "prawa ręka" reżysera, organizator pracy i wykonawca poleceń. Również osoba informująca o przebiegu prób i kolejnych wejść w spektaklu. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "inspiciens", inaczej nadzorujący. Inspicjent jest człowiekiem, który wie wszystko o spektaklu, jest obecny od początku jego powstawania, do ostatniego pokazu.
Maszynopis - tekst utrwalony na papierze za pomocą maszyny do pisania. Zazwyczaj w jednej kopii lub najwyżej w kilku przy użyciu papieru kopiującego lub kalki kopiowej. W przypadku elektronicznych maszyn do pisania (z pamięcią) kopii tych może być dużo więcej.
Scenopis to opracowywany na podstawie scenariusza techniczny plan realizacji filmu, sztuki teatralnej bądź serialu telewizyjnego, zawierający szczegółowy opis kolejnych scen, scenografii, ujęć kamery. Przy realizacji filmu jest podstawą konkretnych działań reżysera, operatora i scenografa. W praktyce filmowej, zwłaszcza w animacji, nazywany też "scenopisem opisowym". To podstawowa część filmu, na której jest opracowany.
Aplauz – ekspresja zadowolenia lub przyznania racji, otrzymywana głównie poprzez klaskanie i wytwarzania hałasu przez grupę ludzi. Aplauz jest często oczekiwany od publiczności po występach takich jak koncerty, sztuki czy przemówienia; może również pojawiać się w środku występu, np. po udanym żarcie powiedzianym przez komika, czy też po opisaniu ważnej kwestii przez polityka podczas przemowy.
Kurtyna – element dekoracji teatralnej, wykonany z tkaniny (niekiedy drapowanej lub malowanej), służy do oddzielenia świata fikcyjnego (sceny) i rzeczywistego (widowni) oraz osłonięciu technicznych czynności wykonywanych na scenie podczas spektaklu.
Kulisa - miejsce za sceną, gdzie trwają przygotowania aktorów i dekoracji.
scenograf - człowiek zajmujący sie opracowaniem plastycznej i architektonicznej oprawy widowiska, filmu itp.; też: oświetlenie, dekoracje, kostiumy i rekwizyty stanowiące taką oprawę
inspincjen -
maszynopis - tekst napisany na maszynie
scenopis - plan realizacji filmu sporządzony na podstawie scenariusza przez reżysera i operatora, zawierający szczegółowy opis kolejnych ujęć
aplauz - uznanie, zadowolenie lub zachwyt, wyrażane publicznie i głośno
kurtyna - ruchoma zasłona oddzielająca scenę od widowni
kulisa - dekoracja w formie ścianek lub kotar zamykających po obu stronach scenę