Słownik j. polskiego PWN , opracowanie: Elżbieta Sobol
Poezja - (od greckiego polein - robić, tworzyć), pojęcie oznaczające tradycyjnie wszelkie gatunki pisane wierszem.
Z definicją poezji spotykamy się również w następujących pojęciach :
- poezja apokalipsy spełnionej - twórczość poetów, dla których przełomowym wydarzeniem była II wojna światowa. Oznaczała ona spełnienie katastroficznych wizji, totalną zagładę dotychczasowego świata.
- poezja lingwistyczna - jedna z tendencji występujących w poezji XX wieku, przeciwstawiająca się ekspresjonistycznej teorii poezji. Poezja l. główny naisk kładła na stronę językową twórczości.
- poezja śpiewana - inaczej piosenka, utwór słowno - muzyczny przeznaczony do śpiewania.
- poezja światowych rozkoszy - jeden z nurtów literatury barokowej, dworksa poezja nawiązująca do konceptyzmu i marinizmu. Odznaczała się bogatym i ozdobnym stylem z wyszukanymi środkami sytlistycznymi i błahą tematyką.
Symborska,Lechoń,Baczyński
Poezja-wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dziel literackich nienapisanych proza lub synonim liryki
Liryka,epika,dramat
Ogol wszystkich dziel literatury pięknej - nazywany poezja
:) proszę
Poezja -
1. Gałąź literatury obejmująca poematy, wiersze.
2. Utwory jakiegoś poety, wiersze.
3. Idealna, wzniosła strona czegoś, romantyczny urok, nastrój.
Słownik j. polskiego PWN , opracowanie: Elżbieta Sobol
Poezja - (od greckiego polein - robić, tworzyć), pojęcie oznaczające tradycyjnie wszelkie gatunki pisane wierszem.
Z definicją poezji spotykamy się również w następujących pojęciach :
- poezja apokalipsy spełnionej - twórczość poetów, dla których przełomowym wydarzeniem była II wojna światowa. Oznaczała ona spełnienie katastroficznych wizji, totalną zagładę dotychczasowego świata.
- poezja lingwistyczna - jedna z tendencji występujących w poezji XX wieku, przeciwstawiająca się ekspresjonistycznej teorii poezji. Poezja l. główny naisk kładła na stronę językową twórczości.
- poezja śpiewana - inaczej piosenka, utwór słowno - muzyczny przeznaczony do śpiewania.
- poezja światowych rozkoszy - jeden z nurtów literatury barokowej, dworksa poezja nawiązująca do konceptyzmu i marinizmu. Odznaczała się bogatym i ozdobnym stylem z wyszukanymi środkami sytlistycznymi i błahą tematyką.
Encyklopedia szkolna, redaktor :Agnieszka Nawrot