Wypracowanie z historii na temat: Propaganda komunistyczna w czasach stalinizmu w Polsce. lub chociaż plan wypracowania
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Stalinizm można scharakteryzować jako system opierający się na upaństwowieniu gospodarki, przejęciu za pomocą przemocy kontroli nad życiem społecznym oraz zmonopolizowaniu władzy w rękach jednej partii. Rozciągnięcie systemu władzy stalinowskiej na ziemiach polskich było skutkiem ostatecznych rozstrzygnięć II Wojny Światowej. Wkroczenie na ziemie polskie Armii Czerwonej dało polskim komunistom możliwość zdobycia władzy, na co bez poparcia wojsk ZSRR mieliby niewielkie szanse. Propaganda komunistyczna kierowała swe hasła głównie do dwóch grób społecznych: chłopów i robotników. W pierwszej części poniższego artykuły chciałbym przedstawić sytuację odbiorców owej propagandy w czasach stalinizmu, druga część jest natomiast poświęcona kultowi Stalina – sztucznemu tworowi, który został zaszczepiony polskiemu społeczeństwu w pierwszych latach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.
Bazą dla powstania tego wypracowania stanowiły prace: Dariusza Jarosza „Polacy a stalinizm 1948-1956”, Roberta Kupieckiego „Natchnienie milionów: kult Józefa Stalina w Polsce 1944-1956”,
Propaganda komunistyczna przedstawiała robotników jako najbardziej uświadomioną grupę społeczną, stanowiącą awangardę przemian socjalistycznych. Większość robotników zatrudniano w przemyśle państwowym.
Robotników mobilizowano do jak najwydajniejszej pracy. Służyły temu kary jak np. nagana bądź potrącenie z pensji za nieusprawiedliwione opuszczenie dnia pracy lub nie wypełnienie norm. Do pracy mobilizowano także poprzez współzawodnictwo, które zainicjowano w przemyśle włókienniczym, już w 1945 r. Od 1947 r. współzawodnictwo w zakładach pracy było rozwinięte na szeroką skalę. W VII 1947 r. rębacz kopalni „Jadwiga” w Zabrzu Wincenty Pstrowski rzucił hasło „kto wyrąbie więcej niż ja?” co rozpoczęło ruch współzawodnictwa w górnictwie. Głównym organizatorem współzawodnictwa w zakładach pracy od 1948 r. była Centralna Rada Związków Zawodowych. W zakładach rywalizowano o tytuł najlepszego w zawodzie i najlepszej brygady. Starano się stworzyć z przodowników pracy elitę robotniczą na wzór radzieckich stachanowców.
Propagandzie komunistycznej towarzyszyły akty terroru. Mordowano działaczy PSL, mnożyły się podpalenia wsi, w których znaczną część chłopów była członkami stronnictwa Mikołajczyka. „Około 15-tej do Wąwolnicy [woj. lubelskie] przybyli funkcjonariusze UB i rozbiegłszy się po miasteczku palili zabudowania bądź przy pomocy granatów, albo też wprost używając do podpalenia zapałek. Pastwą płomieni padło 101 domów mieszkalnych, 196 stodół, 121 chlewów i innych budynków” – oskarżali na posiedzeniach KRN komunistów posłowie PSL. Przeciwko aktom przemocy występował tez Kościół katolicki.