Wg ‘Słownika języka polskiego’ propaganda to :„ szerzenie pewnych poglądów, idei, haseł mające na celu pozyskiwanie kogoś dla jakiejś idei lub akcji”. Leonard Dobo stwierdził, że propaganda to ‘Systematyczne wysiłki poszczególnych ludzi lub grup, podejmowane z myślą o kontrolowaniu postaw innych jednostek lub grup poprzez wysuwanie sugestii, co w konsekwencji pozwala na kontrolowaniu ich postępowania”. Propaganda znana jest od wieków i jest nieodłącznym elementem zmian, rewolucji, rebelii. Często wspierała rząd, gdy tracił on poparcie, ratowała nastroje społeczne oraz szerzyła nowe ideologie. PRL jest okresem w historii Polski, przypadającym na lata 1950- 1980, gdy kraj był zniszczony wojennymi działaniami, więc starano mu przywrócić dawną świetność. Polska była wtedy pod władzą komunistów i zwierzchnictwem Związku Radzieckiego. Propagandę można podzielić w zależności od wykonywanych przez nią zadań. A więc istnieje propaganda polityczna, która umacnia władzę polityczną , ośmiesza przeciwnika, kształtuje wyobrażenia o inicjatorze propagandy. Kolejnym rodzajem propagandy jest propaganda gospodarcza. Przekonuje ona ludzi, by wydawali mniej, lub więcej pieniędzy, pracowali pilniej itp. Znana jest też propaganda moralna, budująca nowe systemy etyczne lub zachwalająca stare. Istnieją również propagandy religijne, dyplomatyczne, militarne, dywersyjne. W okresie PRL-u najczęściej stosowano propagandę polityczną, gospodarczą i moralną. PRL był ciężkim czasem dla Polaków. W początkowych latach, gdy kraj był zniszczony działaniami wojennymi, okupacją a potrzebna była zachęta do odbudowy kraju, jego gospodarki, na pomoc politykom przyszła propaganda. Nie chcę oceniać poczynań, polityków, a pragnę raczej zaznaczyć gigantyczne znaczenie propagandy w tworzeniu wizji PRL-u. Propaganda zachęcała ludzi do ciężkiej pracy, do wyrabiania ‘200% normy’, głosowania, myślenia wg woli rządzących, nie zważania na trudne warunki i zaufania komunistom. Myślę, że spisała się znakomicie. Wykreowała idealny świat, gdzie każdy ciężką pracą może wznieść się na wyżyny. Świat w którym rządzą sprawiedliwi, troszczący się o najmniejszych, gdzie wszyscy są koleżeńscy, szczerzy, dobrzy i godni zaufania. Należy jednak pamiętać, że ‘Zwykle propaganda ma niewiele wspólnego z obiektywizmem, a jeszcze mniej z prawdą’ ( Joseph Goebbles) PRLowska propaganda posługiwała się prostą, jasną symboliką, działała na uczucia odbiorcy oraz przede wszystkim na psychikę. Celowo wzbudzała uczucia patriotyczne, odwoływała się do potrzeb każdego człowieka takich jak poczucie bezpieczeństwa, dobrobytu. Używała środków działających na podświadomość. Np. często używano w propagandowych plakatach czerwieni, która wg psychologów działa pobudzająco, najbardziej zwraca uwagę, wyzwala bunt, działa antydepresyjnie. Stosowanymi środkami propagandy w PRL-u był: plakat, film, budowle i rzeźby socrealistyczne, płomienne przemówienia, dyskusje prowadzone na spotkaniach, radio, kolonie i wykłady o charakterze socjalistycznym, gazeta, monety, fotografia, kartki pocztowe, zdjęcia, karykatury, parady, hymny i pieśni.
Wg ‘Słownika języka polskiego’ propaganda to :„ szerzenie pewnych poglądów, idei, haseł mające na celu pozyskiwanie kogoś dla jakiejś idei lub akcji”. Leonard Dobo stwierdził, że propaganda to ‘Systematyczne wysiłki poszczególnych ludzi lub grup, podejmowane z myślą o kontrolowaniu postaw innych jednostek lub grup poprzez wysuwanie sugestii, co w konsekwencji pozwala na kontrolowaniu ich postępowania”. Propaganda znana jest od wieków i jest nieodłącznym elementem zmian, rewolucji, rebelii. Często wspierała rząd, gdy tracił on poparcie, ratowała nastroje społeczne oraz szerzyła nowe ideologie.
PRL jest okresem w historii Polski, przypadającym na lata 1950- 1980, gdy kraj był zniszczony wojennymi działaniami, więc starano mu przywrócić dawną świetność. Polska była wtedy pod władzą komunistów i zwierzchnictwem Związku Radzieckiego.
Propagandę można podzielić w zależności od wykonywanych przez nią zadań. A więc istnieje propaganda polityczna, która umacnia władzę polityczną , ośmiesza przeciwnika, kształtuje wyobrażenia o inicjatorze propagandy. Kolejnym rodzajem propagandy jest propaganda gospodarcza. Przekonuje ona ludzi, by wydawali mniej, lub więcej pieniędzy, pracowali pilniej itp. Znana jest też propaganda moralna, budująca nowe systemy etyczne lub zachwalająca stare. Istnieją również propagandy religijne, dyplomatyczne, militarne, dywersyjne. W okresie PRL-u najczęściej stosowano propagandę polityczną, gospodarczą i moralną.
PRL był ciężkim czasem dla Polaków. W początkowych latach, gdy kraj był zniszczony działaniami wojennymi, okupacją a potrzebna była zachęta do odbudowy kraju, jego gospodarki, na pomoc politykom przyszła propaganda. Nie chcę oceniać poczynań, polityków, a pragnę raczej zaznaczyć gigantyczne znaczenie propagandy w tworzeniu wizji PRL-u.
Propaganda zachęcała ludzi do ciężkiej pracy, do wyrabiania ‘200% normy’, głosowania, myślenia wg woli rządzących, nie zważania na trudne warunki i zaufania komunistom. Myślę, że spisała się znakomicie. Wykreowała idealny świat, gdzie każdy ciężką pracą może wznieść się na wyżyny. Świat w którym rządzą sprawiedliwi, troszczący się o najmniejszych, gdzie wszyscy są koleżeńscy, szczerzy, dobrzy i godni zaufania. Należy jednak pamiętać, że ‘Zwykle propaganda ma niewiele wspólnego z obiektywizmem, a jeszcze mniej z prawdą’ ( Joseph Goebbles)
PRLowska propaganda posługiwała się prostą, jasną symboliką, działała na uczucia odbiorcy oraz przede wszystkim na psychikę. Celowo wzbudzała uczucia patriotyczne, odwoływała się do potrzeb każdego człowieka takich jak poczucie bezpieczeństwa, dobrobytu. Używała środków działających na podświadomość. Np. często używano w propagandowych plakatach czerwieni, która wg psychologów działa pobudzająco, najbardziej zwraca uwagę, wyzwala bunt, działa antydepresyjnie.
Stosowanymi środkami propagandy w PRL-u był: plakat, film, budowle i rzeźby socrealistyczne, płomienne przemówienia, dyskusje prowadzone na spotkaniach, radio, kolonie i wykłady o charakterze socjalistycznym, gazeta, monety, fotografia, kartki pocztowe, zdjęcia, karykatury, parady, hymny i pieśni.