Dzięki środkom artystycznym poetka podkreśla piękno górskiego krajobrazu. Zaraz na wstępie urzekają niezwykłe porównanie i personifikacja zarazem: „góry nad wodą klęczą jak praczki”. A oto inne uosobienia (personifikacje) („chmura cienia chleb ziemi kraje...”, „listek listkowi krople podaje...”, „śpieszą się grabie na koniczynie...”), animizacje (ożywienia) ( „i mały deszczyk przeszedł ukośnie”), metafory (przenośnie) - („pełzną owieczki - białe robaczki”- obserwowane z wysoka wyglądają jak białe przesuwające się punkciki, jak robaczki; „tarnin wirydarz” - z krzaków kolczastej tarniny został utworzony korytarz, wirydarz to klasztorny korytarz lub ogródek; „chleb ziemi” – ziemia nas karmi, to z niej wyrasta zboże, które używa się do wypieku naszego podstawowego pożywienia – chleba. Efekty akustyczne uzyskuje poetka dzięki zastosowaniu onomatopei czyli wyrazów dźwiękonaśladowczych („śpiewu jej pełna dolina”- można się domyślać, że dzięki echu, które niesie się wśród gór, „dzieci(...)krzyczą”, „zapłakał chłopczyk”, „bije w ziemię urodzaj gruszek”- dojrzałe gruszki spadają na ziemię, dając odpowiedni odgłos). Mnóstwo tu także zdrobnień („owieczki”, „robaczki”, „gałązki”, „staruszek”, „listek”, „deszczyk”, „chłopczyk”), które podkreślają pozytywny stosunek „ja” lirycznego do opisywanego krajobrazu górskiego, dzięki nim czuje się urodę tego miejsca, ciepłe uczucia z nim związane, ale i duży dystans, z którego przebiega obserwacja, co powoduje, że wszystko wydaje się mniejsze.
Dzięki środkom artystycznym poetka podkreśla piękno górskiego krajobrazu. Zaraz na wstępie urzekają niezwykłe porównanie i personifikacja zarazem: „góry nad wodą klęczą jak praczki”. A oto inne uosobienia (personifikacje) („chmura cienia chleb ziemi kraje...”, „listek listkowi krople podaje...”, „śpieszą się grabie na koniczynie...”), animizacje (ożywienia) ( „i mały deszczyk przeszedł ukośnie”), metafory (przenośnie) - („pełzną owieczki - białe robaczki”- obserwowane z wysoka wyglądają jak białe przesuwające się punkciki, jak robaczki; „tarnin wirydarz” - z krzaków kolczastej tarniny został utworzony korytarz, wirydarz to klasztorny korytarz lub ogródek; „chleb ziemi” – ziemia nas karmi, to z niej wyrasta zboże, które używa się do wypieku naszego podstawowego pożywienia – chleba. Efekty akustyczne uzyskuje poetka dzięki zastosowaniu onomatopei czyli wyrazów dźwiękonaśladowczych („śpiewu jej pełna dolina”- można się domyślać, że dzięki echu, które niesie się wśród gór, „dzieci(...)krzyczą”, „zapłakał chłopczyk”, „bije w ziemię urodzaj gruszek”- dojrzałe gruszki spadają na ziemię, dając odpowiedni odgłos). Mnóstwo tu także zdrobnień („owieczki”, „robaczki”, „gałązki”, „staruszek”, „listek”, „deszczyk”, „chłopczyk”), które podkreślają pozytywny stosunek „ja” lirycznego do opisywanego krajobrazu górskiego, dzięki nim czuje się urodę tego miejsca, ciepłe uczucia z nim związane, ale i duży dystans, z którego przebiega obserwacja, co powoduje, że wszystko wydaje się mniejsze.
źródło: http://pl.shvoong.com/books/poetry/2161491-widok-g%C3%B3r/#ixzz2HVo2grWc