Bakterie mogą oddychać tlenowo (aeroby) lub beztlenowo (anaeroby). Beztlenowce spalają substrat oddechowy częściowo, wytwarzając niewielkie ilości energii. Jeżeli produktem spalania są cukry, jest to fermentacja, a gdy białka – gnicie.
Oddychanie tlenowe
Jest charakterystyczne dla większości organizmow i u wszystkich przebiega podobnie. To wielostopniowy proces, w którym wodór jest przenoszony z glukozy na tlen. reakcja tlenowego oddychania bakterii jest podobna, jak u roślin zielonych i prawie wszystkich zwierząt. Część wytworzonej lub pobranej materii organicznej ulega rozkładowi pod wpływem odpowiednich enzymów, a następnie utlenianiu z udziałem tlenu atmosferycznego. W wyniku oddychania tego typu, z substancji organicznych powstają proste związki nieorganiczne (CO2 i H2O), a uzyskiwana przy tym energia jest zużywana na potrzeby życiowe organizmu. Bakteriom oddychającym beztlenowo, czyli przez tzw. fermentację, tlen atmosferyczny nie jest potrzebny. Dla wielu gatunków (tzw. beztlenowców bezwzględnych) obecność tlenu jest nawet zabójcza. Inne (beztlenowce względne) mogą żyć zarówno w obecności tlenu, jak i bez jego dostępu. Oddychanie beztlenowe (fermentacja) polega również na enzymatycznym rozkładzie związków organicznych, lecz proces ten przebiega bez udziału tlenu z powietrza. Efektem fermentacji jest przetworzenie wyjściowych substancji organicznych w inne związki organiczne, o prostszej budowie, i wydzielenie CO2. Na przykład węglowodany ulegają przetworzeniu na alkohol, kwas mlekowy itp. Różne gatunki bakterii wykorzystują jako substraty oddechowe różne, sobie właściwe związki organiczne. Najczęściej jednak są nimi węglowodany, a także aminokwasy i tłuszcze, choć bywają również wykorzystywane rozmaite inne związki organiczne, jak mocznik, kwas moczowy, węglowodory i inne. Reakcjom enzymatycznego rozkładu tych związków towarzyszy wydzielenie energii, z tym że jej ilość jest w porównaniu z oddychaniem tlenowym niewielka. Związki organiczne nie ulegają bowiem całkowitemu rozłożeniu i część energii pozostaje związana w produktach fermentacji. W związku z tym bakterie beztlenowe przetwarzają duże ilości materii organicznej dla uzyskania odpowiedniej ilości energii.
Oddychanie beztlenowe
- Występuje u niektórych bakterii, grzybów, pasożytów oraz w mięśniach człowieka w warunkach niedoboru tlenu, podczas intensywnego wysiłku. - Składa się z dwóch etapów: · glikolizy, która przebiega podobnie jak w oddychaniu tlenowym, · redukcji pirogronianu i utlenianiu NADH. - Końcowym produktem rozkładu glukozy w oddychaniu beztlenowym jest: · alkohol etylowy i CO2 w fermentacji alkoholowej drożdży, · kwas mlekowy w fermentacji mlekowej, energia cieplna
Ponieważ gdy bierzemy oddech, do naszego ogranizmu ( a dokładnie do płuc ) dostaje się powietrze, które zawiera tlen. Rozchodzi się on do komórek, więc jest to proces utleniania. Tak samo z gniciem. Podczas gdy bakterie rozkładają jakieś ciało żywe, do jego wnętrza przedostaje się tlen.
Oddychanie drobnoustrojów
Bakterie mogą oddychać tlenowo (aeroby) lub beztlenowo (anaeroby). Beztlenowce spalają substrat oddechowy częściowo, wytwarzając niewielkie ilości energii. Jeżeli produktem spalania są cukry, jest to fermentacja, a gdy białka – gnicie.
Oddychanie tlenowe
Jest charakterystyczne dla większości organizmow i u wszystkich przebiega podobnie. To wielostopniowy proces, w którym wodór jest przenoszony z glukozy na tlen. reakcja tlenowego oddychania bakterii jest podobna, jak u roślin zielonych i prawie wszystkich zwierząt. Część wytworzonej lub pobranej materii organicznej ulega rozkładowi pod wpływem odpowiednich enzymów, a następnie utlenianiu z udziałem tlenu atmosferycznego. W wyniku oddychania tego typu, z substancji organicznych powstają proste związki nieorganiczne (CO2 i H2O), a uzyskiwana przy tym energia jest zużywana na potrzeby życiowe organizmu. Bakteriom oddychającym beztlenowo, czyli przez tzw. fermentację, tlen atmosferyczny nie jest potrzebny. Dla wielu gatunków (tzw. beztlenowców bezwzględnych) obecność tlenu jest nawet zabójcza. Inne (beztlenowce względne) mogą żyć zarówno w obecności tlenu, jak i bez jego dostępu. Oddychanie beztlenowe (fermentacja) polega również na enzymatycznym rozkładzie związków organicznych, lecz proces ten przebiega bez udziału tlenu z powietrza. Efektem fermentacji jest przetworzenie wyjściowych substancji organicznych w inne związki organiczne, o prostszej budowie, i wydzielenie CO2. Na przykład węglowodany ulegają przetworzeniu na alkohol, kwas mlekowy itp. Różne gatunki bakterii wykorzystują jako substraty oddechowe różne, sobie właściwe związki organiczne. Najczęściej jednak są nimi węglowodany, a także aminokwasy i tłuszcze, choć bywają również wykorzystywane rozmaite inne związki organiczne, jak mocznik, kwas moczowy, węglowodory i inne. Reakcjom enzymatycznego rozkładu tych związków towarzyszy wydzielenie energii, z tym że jej ilość jest w porównaniu z oddychaniem tlenowym niewielka. Związki organiczne nie ulegają bowiem całkowitemu rozłożeniu i część energii pozostaje związana w produktach fermentacji. W związku z tym bakterie beztlenowe przetwarzają duże ilości materii organicznej dla uzyskania odpowiedniej ilości energii.
Oddychanie beztlenowe
- Występuje u niektórych bakterii, grzybów, pasożytów oraz w mięśniach człowieka w warunkach niedoboru tlenu, podczas intensywnego wysiłku.
- Składa się z dwóch etapów:
· glikolizy, która przebiega podobnie jak w oddychaniu tlenowym,
· redukcji pirogronianu i utlenianiu NADH.
- Końcowym produktem rozkładu glukozy w oddychaniu beztlenowym jest:
· alkohol etylowy i CO2 w fermentacji alkoholowej drożdży,
· kwas mlekowy w fermentacji mlekowej,
energia cieplna
Ponieważ gdy bierzemy oddech, do naszego ogranizmu ( a dokładnie do płuc ) dostaje się powietrze, które zawiera tlen. Rozchodzi się on do komórek, więc jest to proces utleniania. Tak samo z gniciem. Podczas gdy bakterie rozkładają jakieś ciało żywe, do jego wnętrza przedostaje się tlen.