Wypisz z tekstu 8 epitetów
Jan Kasprowicz
Narodziny i młodość Janiczka
Janosik, Janosik,
Imię twe nie zginie
Ani na wierszyczkach,
Ani na dolinie.
Wiadomo jest wszędzie, że różnie
Różni się rodzą ludzie:
Jedni w ogromnych dobytkach,
Drudzy w ogromnym trudzie.
Jedni w pałacach i zamkach,
A po stajenkach drudzy,
Jedni z poziomem na panów,
A drudzy niby jak słudzy.
O naszym Janosiku
Wieść starodawna niesie,
Że świat ten ujrzał na hali,
W szumnym smrekowym lesie.
Janosik, Janosik,
Twe imię nie zginie
Ani na wiersz-yczkach,
Ani na dolinie.
Iskrzyły się niebiosa,
Gwiazdy śle w krąg łyskały,
Gdy rodził się nasz Janiczek
Dla naszej zbójnickiej chwały.
Iskrzyły się wszystkie gwiazdy,
Łyskały się w okrąg nieba,
Gdy szli do niego pasterze
Z masłem i z kromką chleba.
Kolebkę sklecili mu z desek
I na rzemiennym pasie
U belki ją powiesili
W dziurawym, starym szałasie.
Gdy dziecku łzy wycisnęła
Nie wiedzieć jaka przygoda,
Matusia je do snu kolebie,
Swarna juhaska młoda.
Pomagał jej stary baca,
Starym, chrapliwym głosem
Starą góralską piosenkę
Pomrukujący pod nosem.
Piosenkę o Waligórze,
Piosenkę o Wyrwidębie
I jak na siwarniki
Rzucają się jastrzębie.
I o tym, jak niedźwiedź kudłaty
Wtargnął pewnego czasu
Do strągi otwartej czy nawet
Do zamkniętego szałasu.
I byłby niechybnie wydusił
Całą gromadę baranią,
Jeno obronił ją chłopiec,
Gdy niedźwiedź rzucił się na nią,
Pochwycił on za gardło
Rozjuszonego zwierza
I pikną mu naukę
W rozwartą kufę wymierza.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku miły,
Takie to piesneczki
Do snu cię tuliły.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku prawy,
Takes tu dorastał
Do góralskiej sławy.
Hej, wiedzą sąsiedzi,
Wiedzą, jak kto siedzi;
Niejeden-ś obronił
Szałas od niedźwiedzi.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku luby,
Niejedną-ś nam strągę
Ocalił od zguby.
Nie miałeś wyrosnąć
Na pana ni księdza,
Jeno aby poznać,
Co góralska nędza.
Janiczku, Janiczku,
Imię twe nie zginie
Ani na wierszyczkach,
Ani na dolinie,
Jan Kasprowicz
Jan Kasprowicz
Narodziny i młodość Janiczka
Janosik, Janosik,
Imię twe nie zginie
Ani na wierszyczkach,
Ani na dolinie.
Wiadomo jest wszędzie, że różnie
Różni się rodzą ludzie:
Jedni w ogromnych dobytkach,
Drudzy w ogromnym trudzie.
Jedni w pałacach i zamkach,
A po stajenkach drudzy,
Jedni z poziomem na panów,
A drudzy niby jak słudzy.
O naszym Janosiku
Wieść starodawna niesie,
Że świat ten ujrzał na hali,
W szumnym smrekowym lesie.
Janosik, Janosik,
Twe imię nie zginie
Ani na wiersz-yczkach,
Ani na dolinie.
Iskrzyły się niebiosa,
Gwiazdy śle w krąg łyskały,
Gdy rodził się nasz Janiczek
Dla naszej zbójnickiej chwały.
Iskrzyły się wszystkie gwiazdy,
Łyskały się w okrąg nieba,
Gdy szli do niego pasterze
Z masłem i z kromką chleba.
Kolebkę sklecili mu z desek
I na rzemiennym pasie
U belki ją powiesili
W dziurawym, starym szałasie.
Gdy dziecku łzy wycisnęła
Nie wiedzieć jaka przygoda,
Matusia je do snu kolebie,
Swarna juhaska młoda.
Pomagał jej stary baca,
Starym, chrapliwym głosem
Starą góralską piosenkę
Pomrukujący pod nosem.
Piosenkę o Waligórze,
Piosenkę o Wyrwidębie
I jak na siwarniki
Rzucają się jastrzębie.
I o tym, jak niedźwiedź kudłaty
Wtargnął pewnego czasu
Do strągi otwartej czy nawet
Do zamkniętego szałasu.
I byłby niechybnie wydusił
Całą gromadę baranią,
Jeno obronił ją chłopiec,
Gdy niedźwiedź rzucił się na nią,
Pochwycił on za gardło
Rozjuszonego zwierza
I pikną mu naukę
W rozwartą kufę wymierza.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku miły,
Takie to piesneczki
Do snu cię tuliły.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku prawy,
Takes tu dorastał
Do góralskiej sławy.
Hej, wiedzą sąsiedzi,
Wiedzą, jak kto siedzi;
Niejeden-ś obronił
Szałas od niedźwiedzi.
Janiczku, Janiczku,
Nasz Janiczku luby,
Niejedną-ś nam strągę
Ocalił od zguby.
Nie miałeś wyrosnąć
Na pana ni księdza,
Jeno aby poznać,
Co góralska nędza.
Janiczku, Janiczku,
Imię twe nie zginie
Ani na wierszyczkach,
Ani na dolinie,
Jan Kasprowicz
More Questions From This User See All
2. naszym
3. stary
4. góralskiej
5. luby
6. baranią
7.kudłaty
8. otwartej
;];];]
2.ogromnych trudach
3.szumnym lesie
4.starym szałasie
5.juhaska młoda
6.niedźwiedź kudłaty
7.góralska nędza