W skrajnie północnej części występuje tundra i bory świerkowe; w zachodniej części Kordylierów, w Kanadzie i na północy USA są bujne lasy iglaste (w drzewostanie sekwoja, mamutowiec, jedlica zielona, żywotniki), we wschodniej części są lasy borealne, głównie świerkowe, wyżej z jodłą górską; dalej na południe przeważają formacje suchoroślowe, które wyżej przechodzą w piętro widnych lasów z sosną żółtą, ponad którym występuje piętro lasów jodłowo-świerkowych, a następnie piętro alpejskie; na Wyżynie Meksykańskiej występuje roślinność pustynna i półpustynna lub suche lasy sosnowo-dębowe, a na wilgotnych stokach gór lasy liściaste; dalej na południe występują lasy subtropikalne zrzucające liście w porze suchej.
KLIMAT :
Kordyliery Północne leżą w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego i częściowo polarnego (krańce północne). Wysunięte najdalej na północ Kordyliery Wewnętrzne są stosunkowo niskie, cechują się przy tym dość suchym klimatem- stąd współczesne zlodowacenie jest tu niewielkie. Natomiast najwyższe na całym kontynencie Kordyliery Zewnętrzne (powyżej 6000m n.p.m.) z racji wilgotności klimatu są równocześnie najsilniej zlodowaconą częścią całego systemu górskiego. Występują tu też żywe procesy wulkaniczne.
Kordyliery Środkowe leżą w umiarkowanej i podzwrotnikowej strefie klimatycznej i cechują się południkowym przebiegiem pasm. Są znacznie niższe, tylko w niektórych pasmach przekraczają 4000 m n.p.m. Charakterystyczne jest tu występowanie rozległych wyżyn i kotlin śródgórskich. Zaznaczają się zjawiska wulkaniczne i sejsmiczne. Kordyliery Południowe leżą w strefie zwrotnikowej i podrównikowej; klimat, szczególnie na północy, cechuje się znacznym stopniem suchości.
ROŚLINY WYSOKOGÓRSKIE :
W skrajnie północnej części występuje tundra i bory świerkowe; w zachodniej części Kordylierów, w Kanadzie i na północy USA są bujne lasy iglaste (w drzewostanie sekwoja, mamutowiec, jedlica zielona, żywotniki), we wschodniej części są lasy borealne, głównie świerkowe, wyżej z jodłą górską; dalej na południe przeważają formacje suchoroślowe, które wyżej przechodzą w piętro widnych lasów z sosną żółtą, ponad którym występuje piętro lasów jodłowo-świerkowych, a następnie piętro alpejskie; na Wyżynie Meksykańskiej występuje roślinność pustynna i półpustynna lub suche lasy sosnowo-dębowe, a na wilgotnych stokach gór lasy liściaste; dalej na południe występują lasy subtropikalne zrzucające liście w porze suchej.
KLIMAT :
Kordyliery Północne leżą w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego i częściowo polarnego (krańce północne). Wysunięte najdalej na północ Kordyliery Wewnętrzne są stosunkowo niskie, cechują się przy tym dość suchym klimatem- stąd współczesne zlodowacenie jest tu niewielkie. Natomiast najwyższe na całym kontynencie Kordyliery Zewnętrzne (powyżej 6000m n.p.m.) z racji wilgotności klimatu są równocześnie najsilniej zlodowaconą częścią całego systemu górskiego. Występują tu też żywe procesy wulkaniczne.
Kordyliery Środkowe leżą w umiarkowanej i podzwrotnikowej strefie klimatycznej i cechują się południkowym przebiegiem pasm. Są znacznie niższe, tylko w niektórych pasmach przekraczają 4000 m n.p.m. Charakterystyczne jest tu występowanie rozległych wyżyn i kotlin śródgórskich. Zaznaczają się zjawiska wulkaniczne i sejsmiczne.
Kordyliery Południowe leżą w strefie zwrotnikowej i podrównikowej; klimat, szczególnie na północy, cechuje się znacznym stopniem suchości.
LUDZIE : turystyka, rolnictwo, handel.