Wypisz piętra roślinności występujące w alpach;)pomocy
Sardynka13
Piętro subalpejskie (piętro kosodrzewiny, piętro kosówki) – jedno z pięter roślinności w górach, znajdujące się ponad reglem górnym, a poniżej piętra hal. Jest to piętro zwartych zarośli kosodrzewiny lub olchy zielonej (kosej) w górach Europy Środkowej. W Alpach lub Himalajach piętro to porasta różanecznik. W Tatrach, Sudetach i na Babiej Górze piętro to tworzone jest przez kosodrzewinę, w Bieszczadach jej miejsce zajmuje olcha zielona, zarastająca połoniny. W różnych górach piętro to znajduje się na różnych wysokościach nad poziomem morza, w zależności od szerokości geograficznej i klimatu. W Tatrach piętro kosówki występuje na wysokości około 1500-1800 m n.p.m.
Wygląd kosówki zmienia się wraz z wysokością. W Tatrach, w niższych jej partiach kosodrzewina osiąga wysokość do 5 m, w miarę wzrostu wysokości n.p.m. kosodrzewina jest coraz mniejsza, w górnej granicy swojego pionowego zasięgu to tylko płożące się krzewiaste formy o wysokości kilkunastu cm. Wśród dominującej tu kosodrzewiny występują tuż ponad granicą lasu pojedyncze okazy karłowatego świerka i górskiej formy brzozy. Wyżej towarzyszą kosówce jeszcze wierzba śląska, porzeczka skalna i róża alpejska. Z roślin zielnych, na niezarośniętych przez kosówkę miejscach najliczniej rosną: miłosna górska, modrzyk górski, wietlica alpejska, omieg górski, szczawik zajęczy, borówka czarna, borówka brusznica, sit skucina, kuklik górski i wiele innych innych gatunków roślin, które tworzą zespół roślinności Pinetum mughi carpaticum. W zależności od podłoża (granitowe lub wapienne) dzieli się on na dwa podzespoły o znacznie różniącym się składzie gatunkowym roślin.
Kosówka odgrywa ogromną rolę ekologiczną. Jej gałęzie odznaczające się ogromną elastycznością chronią strome stoki górskie przed erozją i ochraniają niżej leżący las przed lawinami śnieżnymi i kamiennymi.
7 votes Thanks 1
teczka02
Piętrowa strefowość klimatu wpływa na piętrowe rozmieszczenie roślinności. U podnóży i w dolnych partiach gór występują: na południu - dąbrowy i lasy kasztanowe, na wschodzie - roślinność stepowo - leśna, rzadziej lasy dębowe, na północy - lasy mieszane i liściaste.
Powyżej 500-800 m n.p.m. występuja lasy górskie - w pasmach zewnętrznych buk i jodła, wyżej świerk, we wnętrzu gór - świerk, sosna, a w najwyższych partiach - modrzew i limba. Górna granica lasów leży w centrum gór na wysokości 2000-2400 m n.p.m., na południu 1700-2000 m n.p.m., na północy 1600-1900 m n.p.m. Wyżej zaczyna się piętro roślinności krzewiastej, a ponad nim wysokogórska roślinność alpejska, nagie skały, pola firnowe i lodowce, wreszcie turnie.
Wygląd kosówki zmienia się wraz z wysokością. W Tatrach, w niższych jej partiach kosodrzewina osiąga wysokość do 5 m, w miarę wzrostu wysokości n.p.m. kosodrzewina jest coraz mniejsza, w górnej granicy swojego pionowego zasięgu to tylko płożące się krzewiaste formy o wysokości kilkunastu cm. Wśród dominującej tu kosodrzewiny występują tuż ponad granicą lasu pojedyncze okazy karłowatego świerka i górskiej formy brzozy. Wyżej towarzyszą kosówce jeszcze wierzba śląska, porzeczka skalna i róża alpejska. Z roślin zielnych, na niezarośniętych przez kosówkę miejscach najliczniej rosną: miłosna górska, modrzyk górski, wietlica alpejska, omieg górski, szczawik zajęczy, borówka czarna, borówka brusznica, sit skucina, kuklik górski i wiele innych innych gatunków roślin, które tworzą zespół roślinności Pinetum mughi carpaticum. W zależności od podłoża (granitowe lub wapienne) dzieli się on na dwa podzespoły o znacznie różniącym się składzie gatunkowym roślin.
Kosówka odgrywa ogromną rolę ekologiczną. Jej gałęzie odznaczające się ogromną elastycznością chronią strome stoki górskie przed erozją i ochraniają niżej leżący las przed lawinami śnieżnymi i kamiennymi.
Powyżej 500-800 m n.p.m. występuja lasy górskie - w pasmach zewnętrznych buk i jodła, wyżej świerk, we wnętrzu gór - świerk, sosna, a w najwyższych partiach - modrzew i limba. Górna granica lasów leży w centrum gór na wysokości 2000-2400 m n.p.m., na południu 1700-2000 m n.p.m., na północy 1600-1900 m n.p.m. Wyżej zaczyna się piętro roślinności krzewiastej, a ponad nim wysokogórska roślinność alpejska, nagie skały, pola firnowe i lodowce, wreszcie turnie.