Question

Wypisz odkrycia z dziedziny biologii, chemii, medycyny oraz przykłady odkryć geograficznych w XIX wieku Proszę o szybką odpowiedź :)

Answer 1

Historia biologii – część historii nauki wyróżniona na podstawie badanej dziedziny jaką jest biologia. Opisuje badanie życia na Ziemi od czasów starożytnych do współczesności. Historia życia na Ziemi opisana jest w odrębnym artykule.

Biologia to jedna z głównych nauk przyrodniczych, ogniskująca w sobie wyniki innych nauk przyrodniczych. Ogarnia wszystkie zagadnienia życia w jego rozmaitych przejawach i stadiach rozwojowych. Przedmiotem biologii jest wszystko, co dotyczy budowy, rozwoju, pochodzenia i przemiany organizmów żywych. Przez długi czas zajmowała miejsce dominujące wśród nauk przyrodniczych, obecnie ustępując nieco innym, które wyłoniły się z niej w ostatnim stuleciu, np. biochemii czy genetyce.

Odkrycia biologii i jej postępy spowodowały rewolucję w poglądach człowieka na świat; wiedza taka jak ewolucja, czy budowa komórek ciała ludzkiego zdobyta została dzięki biologii. Mniej znana jest sama historia odkryć biologicznych, zarówno tych pierwszych, które sprawiły, że biologia zajęła kiedyś dominujące miejsce wśród nauk przyrodniczych, jak i tych, które sprawiły, że ten prymat utraciła.

Biologia w znaczeniu nowoczesnym pojawiła się w roku 1860, kiedy Max Schultze wyjaśnił po raz pierwszy, czym jest protoplazma

 

Na bazie odkryć Wesaliusza rozwijała się anatomia porównawcza zwierząt. William Harvey do metod Wesaliusza, opartych przede wszystkim na obserwacji, dołączył eksperyment i opisał krwiobieg. Uważany jest on za ojca nowoczesnej fizjologii.

 

Wynalezienie mikroskopu i zastosowanie go do badań nad strukturą tkanki, komórki i światem pierwotniaków przez Grewa, Hooke'a, Malpighiego i Leeuwenhoek ukazało nowe obszary badań naukowych. W XVII wieku John Ray zainicjował poszukiwania nowoczesnych metod klasyfikacji organizmów, a w XVIII Linneusz wprowadził system nazewnictwa biologicznego, stosowany do dzisiaj.

 

Cuvier rozwinął anatomię porównawczą zwierząt, a Bichat położył podwaliny pod naukę o budowie tkanek (histologia). Rosjanin Baer rozwinął spostrzeżenia Cuviera i Bichata, uzupełniajac je o obserwacje z dziedziny rozwoju zarodkowego zwierząt, dając początek nowoczesnej embriologii.

 

 

Wieki ciemne przyrodoznawstwa

Wkrótce po okresie, w którym działał Arystoteles ośrodek naukowej twórczości przeniósł się do Aleksandrii, gdzie Ptolemeusz I wzniósł wielkie muzeum i założył bibliotekę. Kwitła tam matematyka i geografia, ale przyrodoznawstwem nie zajmowano się prawie w ogóle.

W okresie Cesarstwa Rzymskiego większość autorów zajmowała się jedynie porządkowaniem i systematyzowaniem wiedzy. Pliniusz Starszy rzymski generał i powieściopisarz, był autorem 37-tomowej Historii naturalnej) w której starał się zgromadzić całą ówczesną wiedzę przyrodniczą. Był kompilatorem, który odrzucił metody Arystotelesa i bezkrytycznie zamieszczał w swym dziele zarówno legendy jak i fakty zapożyczone z dzieł innych autorów. W pracach skupił się na zagadnieniach systematycznych, podczas gdy Arystoteles uznał systematykę za naukę podrzędną. Logiczną i dość spójną klasyfikację Arystotelesa, opartą na planie budowy zwierzęcia, zastąpił sztucznym podziałem w zależności od środowiska życia.

Innym, znanym przyrodnikiem Rzymskim był Galen, anatom i lekarz, jeden z nielicznych twórczych umysłów schyłku okresu starożytnego.

Późniejszy zanik postępu nauk przyrodniczych był skutkiem odwrócenia się ludzi od spraw przyziemnych. Jedną z przyczyn były rosnące wpływy chrześcijaństwa. Lansowane przez Kościół ideały ascezy, ucieczki od świata i pokładania nadziei w życiu pośmiertnym potęgowały wrogie nastawienie do naukowej obserwacji, która często była widziana jako herezja. Chęć poznania świata doczesnego interpretowana była jako grzeszna ciekawość. Książki były gromadzone w miejscach trudno dostępnych (klasztory), znikły szkoły filozofii, spadł ogólny poziom wykształcenia. Duchowieństwo zawładnęło szkolnictwem, zajmowano się jednak przede wszystkim zagadnieniami nadprzyrodzonymi, nadając mistyczne znaczenie zjawiskom naturalnym. Doprowadziło to do pseudonaukowych dyskusji z powoływaniem się na wyrwane z kontekstu stwierdzenia starożytnych autorów i znacznego upadku przyrodoznawstwa. I tak na przykład przekonywano, że odkryte na Słońcu plamy są złudzeniem optycznym, ponieważ Arystoteles w którymś miejscu powiedział, że "Oblicze słońca pozbawione jest plam".

W średniowieczu zaadaptowano jednak wiele teorii i wiedzy przyrodniczej od uczonych arabskich, w szczególności w zakresie medycyny i walki z epidemiami.

Teoria ewolucji Darwina[

 

W 1858 roku K. Darwin przedstawił teorię ewolucji biologicznej dokonującej się przez dobór naturalny. Według niej, współczesne gatunki powstały w sposób naturalnego przystosowania się do środowiska, w którym żyli ich przodkowie. Założył między innymi, że rasa ludzka powstała w wyniku ewolucji małp.

 

Odkrycie zasad dziedziczenia, DNA

 

 

Jednym z największych dokonań biologii w XX w. było poznanie budowy DNA. Odkrycia dokonali Francis Crick i James Watson, którzy ogłosili wyniki swoich badań w 1953 roku. Poznanie budowy DNA zapoczątkowało intensywny rozwój genetyki, a także inżynierii genetycznej, która zajmuje się wykorzystywaniem genów w hodowli roślin i zwierząt.