Pięcioksiąg Mojżeszowy, pierwsza część Starego Testamentu, w Biblii (Pismo Święte) hebrajskiej i judaizmie nazywana Torą, Nauką lub Prawem Mojżesza, w tradycji grecko-łacińskiej Pentateuchem (Pięcioksięgiem).
W skład Pięcioksiągu Mojżeszowego wchodzą, określane powszechnie przyjętym nazewnictwem łacińskim, następujące księgi: 1) Genesis (Rodzaju) opisująca stworzenie świata i prehistorię. 2) Exodus (Wyjścia) - przedstawiająca dzieje wyjścia z Egiptu. 3) Leviticus (Kapłańska) - przekazująca zasady prawa kapłańskiego, kultu, powinności religijnych. 4) Numeri (Liczb) rozpoczynająca się od relacji ze spisu ludności, stąd jej nazwa. 5) Deuteronomium (Drugiego Prawa, Powtórzonego Prawa), będąca jakby rekapitulacją prawa, które Mojżesz przyniósł ludowi, w rzeczywistości zaś zawierająca przepisy prawne wprowadzone w 622 p.n.e. przez króla Jozajasza.
Pięcioksiąg Mojżeszowy, pierwsza część Starego Testamentu, w Biblii (Pismo Święte) hebrajskiej i judaizmie nazywana Torą, Nauką lub Prawem Mojżesza, w tradycji grecko-łacińskiej Pentateuchem (Pięcioksięgiem).
W skład Pięcioksiągu Mojżeszowego wchodzą, określane powszechnie przyjętym nazewnictwem łacińskim, następujące księgi: 1) Genesis (Rodzaju) opisująca stworzenie świata i prehistorię. 2) Exodus (Wyjścia) - przedstawiająca dzieje wyjścia z Egiptu. 3) Leviticus (Kapłańska) - przekazująca zasady prawa kapłańskiego, kultu, powinności religijnych. 4) Numeri (Liczb) rozpoczynająca się od relacji ze spisu ludności, stąd jej nazwa. 5) Deuteronomium (Drugiego Prawa, Powtórzonego Prawa), będąca jakby rekapitulacją prawa, które Mojżesz przyniósł ludowi, w rzeczywistości zaś zawierająca przepisy prawne wprowadzone w 622 p.n.e. przez króla Jozajasza.