Rolnictwo jest ważnym sektorem gospodarki polskiej, a tradycje chłopskie są istotnym składnikiem naszej świadomości zbiorowej. Podobnie rzecz ma się w innych społeczeństwach europejskich niezależnie od ich nowoczesności i liczebności ludności wiejskiej. Wynika to z ukształtowanych przez tradycje wzorców kulturowych. Chłopi i chłopskość są żywymi składnikami obyczajowości europejskiej. Każda gospodarka, z rolnictwem włącznie, rządzi się wszakże regułami, których lekceważenie czy naginanie prowadzi zawsze do złych następstw. Nowoczesna polityka wobec wsi powinna, zatem umiejętnie kojarzyć wspieranie pożądanych oraz koniecznych przeobrażeń w rolnictwie, jako jednym z sektorów gospodarki, z ochroną żywotności społeczności wiejskich. Instrumentom polityki gospodarczej powinny, więc towarzyszyć instrumenty polityki społecznej stosowane w sposób wzajemnie uzupełniający się w tworzeniu mechanizmów integrujących struktury wiejskie i wspierających unowocześnianie się tych struktur. Ważnym elementem ich nowoczesności jest zróżnicowanie funkcjonalne na producentów i różnego rodzaju usługodawców, bez których wytwórca rolny nie może skutecznie gospodarować; wreszcie na wiejskich rezydentów najrozmaitszych kategorii tworzących wespół z innymi wiejską wspólnotę. Prawdziwy awans może równie dobrze polegać na umocnieniu dotychczasowej pozycji w którejkolwiek z tych grup jak i na przejściu do innej spośród nich. Powinno to być ułatwiane ilekroć przyczynia się do większej dojrzałości i nowoczesności polskiej wsi.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP), najczęściej określane w skrócie jako studium uwarunkowań lubstudium - dokument sporządzany dla całego obszaru gminy, określający w sposób ogólny politykę przestrzenną i lokalne zasady zagospodarowania
Rolnictwo jest ważnym sektorem gospodarki polskiej, a tradycje chłopskie są istotnym składnikiem naszej świadomości zbiorowej. Podobnie rzecz ma się w innych społeczeństwach europejskich niezależnie od ich nowoczesności i liczebności ludności wiejskiej. Wynika to z ukształtowanych przez tradycje wzorców kulturowych. Chłopi i chłopskość są żywymi składnikami obyczajowości europejskiej. Każda gospodarka, z rolnictwem włącznie, rządzi się wszakże regułami, których lekceważenie czy naginanie prowadzi zawsze do złych następstw. Nowoczesna polityka wobec wsi powinna, zatem umiejętnie kojarzyć wspieranie pożądanych oraz koniecznych przeobrażeń w rolnictwie, jako jednym z sektorów gospodarki, z ochroną żywotności społeczności wiejskich. Instrumentom polityki gospodarczej powinny, więc towarzyszyć instrumenty polityki społecznej stosowane w sposób wzajemnie uzupełniający się w tworzeniu mechanizmów integrujących struktury wiejskie i wspierających unowocześnianie się tych struktur. Ważnym elementem ich nowoczesności jest zróżnicowanie funkcjonalne na producentów i różnego rodzaju usługodawców, bez których wytwórca rolny nie może skutecznie gospodarować; wreszcie na wiejskich rezydentów najrozmaitszych kategorii tworzących wespół z innymi wiejską wspólnotę. Prawdziwy awans może równie dobrze polegać na umocnieniu dotychczasowej pozycji w którejkolwiek z tych grup jak i na przejściu do innej spośród nich. Powinno to być ułatwiane ilekroć przyczynia się do większej dojrzałości i nowoczesności polskiej wsi.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP), najczęściej określane w skrócie jako studium uwarunkowań lubstudium - dokument sporządzany dla całego obszaru gminy, określający w sposób ogólny politykę przestrzenną i lokalne zasady zagospodarowania