simon5005
Renesans karoliński ->>> terminem tym nazywamy odrodzenie się wzorców antycznych w kulturze i sztuce w Królestwie Franków za panowania Karola Wielkiego. Władca ten przeprowadził także wiele jak się okazało w późniejszym czasie bardzo efektywnych reform. Na początku nakazał w szkołach kościelnych powrót do klasycznej łaciny, która umożliwiała korzystanie z dzieł teologicznych oraz Pisma Świętego. Zreformował szkolnictwo chcąc, aby było ono ujednolicone w całym państwie, a także aby dostęp do niego miały też osoby świeckie. Szkolnictwo dzieliło się na szkoły parafialne, które stanowiły niższy stopień nauczania oraz szkoły katedralne i klasztorne, które były wyższymi stopniami nauczania. W szkołach tych nauczano "siedem sztuk wyzwolonych", które dzieliły się na dwa poziomy - trivium (gramatyka, retoryka, dialektyka) i quadrivium (geometria, arytmetyka, muzyka i astronomia). W czasie renesansu karolińskiego stworzono też minuskułę karolińską czyli bardziej czytelny od wcześniejszego rodzaju pisma czyli kursywy merowińskiej. Dzięki takim działaniom w państwie doszło do bardzo szybkiego rozwoju szkolnictwa i pomnożenia ilości ksiąg, czego skutkiem było ożywienie życia intelektualnego. W państwie nastąpił rozwój dziejopisarstwa, spisywano między innymi roczniki, kroniki i biografie. W architekturze świeckiej odwoływano się do wzorców bizantyjskich np. zespół pałacowy Karola Wielkiego w Akwizgranie, natomiast w architekturze sakralnej dominowała zabudowa klasztorna. Budowano w większości bazyliki z transeptem i westwerkiem, czego przykładem są zabytki takie jak opactwo benedyktyńskie w Corvey czy kościół klasztorny w Centula.
W architekturze świeckiej odwoływano się do wzorców bizantyjskich np. zespół pałacowy Karola Wielkiego w Akwizgranie, natomiast w architekturze sakralnej dominowała zabudowa klasztorna. Budowano w większości bazyliki z transeptem i westwerkiem, czego przykładem są zabytki takie jak opactwo benedyktyńskie w Corvey czy kościół klasztorny w Centula.