W starożytnej Mezopotamii bardzo rozpowszechnił się system irygacyjny, czyli sieć kanałów nawadniających tereny bardzo słabo zaopatrzone w wodę. Irygacja jako zabieg melioracyjny polegała na uzupełnieniu wody w glebie w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla wegetacji roślin. Budowa systemów nawadniających miała na celu rozszerzenie terenów nadających się pod uprawę, dlatego systemy te były budowane wzdłuż rzek, w Mezopotamii wzdłuż Tygrysu i Eufratu. Wodę przechowywano w zbiornikach lub dostarczano je na bezpośrednio na pole systemem wykopanych kanałów.
Nawadniano je poprzez system irygacyjny.Były to rowy które rozprowadzały wodę po polach uprawnych.
W starożytnej Mezopotamii bardzo rozpowszechnił się system irygacyjny, czyli sieć kanałów nawadniających tereny bardzo słabo zaopatrzone w wodę. Irygacja jako zabieg melioracyjny polegała na uzupełnieniu wody w glebie w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla wegetacji roślin. Budowa systemów nawadniających miała na celu rozszerzenie terenów nadających się pod uprawę, dlatego systemy te były budowane wzdłuż rzek, w Mezopotamii wzdłuż Tygrysu i Eufratu. Wodę przechowywano w zbiornikach lub dostarczano je na bezpośrednio na pole systemem wykopanych kanałów.