Wyjaśnij: Dlaczego w przemianie izobarycznej i izochorycznej wykresy zaznaczone sa linnią przerywaną?
Na początku wykresów przemiany izobarycznej V(T) i izochorycznej p(T),
czyli w pobliżu zera absolutnego, linia prosta jest rysowana jako przerywana, a nie ciągła z powodu "niedoskonałości" gazów rzeczywistych.
---Dla gazu doskonałego wykresy byłyby ciągłą linią prostą, ale gaz doskonały
nie istnieje w rzeczywistości, a jest jedynie wyidealizowanym modelem fizycznym.
---"Niedoskonałość" gazów rzeczywistych najwyraźniej występuje wtedy, gdy
cząsteczki gazu są najbliżej siebie i gdy ich energia jest bardzo mała czyli dla
bardzo niskich temperatur i wysokich ciśnień /dużego stopnia sprężenia gazu
do bardzo małej objętości/.
---Wtedy bowiem zaczynają występować wzajemne oddziaływania między cząsteczkami gazu /siły Van der Waalsa/, które nie są maskowane dużą
energią kinetyczną /przestają być niezauważalne jak pajęczyna dla słonia/
powodując odstępstwa od liniowej zależności p i V od T.
---Zachowanie się gazów rzeczywistych w tych warunkach opisuje równanie
Van der Waalsa, a nie Clapeyrona.
---Dla przypomnienia: cząsteczki gazu doskonałego są punktami materialnymi
czyli nie posiadają objętości własnej, zderzają się idealnie sprężyście i nie
oddziaływuj na siebie żadnymi siłami.
Dla gazu doskonałego wykresy byłyby ciągłą linią prostą, ale gaz doskonały
"Niedoskonałość" gazów rzeczywistych najwyraźniej występuje wtedy, gdy
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Na początku wykresów przemiany izobarycznej V(T) i izochorycznej p(T),
czyli w pobliżu zera absolutnego, linia prosta jest rysowana jako przerywana, a nie ciągła z powodu "niedoskonałości" gazów rzeczywistych.
---Dla gazu doskonałego wykresy byłyby ciągłą linią prostą, ale gaz doskonały
nie istnieje w rzeczywistości, a jest jedynie wyidealizowanym modelem fizycznym.
---"Niedoskonałość" gazów rzeczywistych najwyraźniej występuje wtedy, gdy
cząsteczki gazu są najbliżej siebie i gdy ich energia jest bardzo mała czyli dla
bardzo niskich temperatur i wysokich ciśnień /dużego stopnia sprężenia gazu
do bardzo małej objętości/.
---Wtedy bowiem zaczynają występować wzajemne oddziaływania między cząsteczkami gazu /siły Van der Waalsa/, które nie są maskowane dużą
energią kinetyczną /przestają być niezauważalne jak pajęczyna dla słonia/
powodując odstępstwa od liniowej zależności p i V od T.
---Zachowanie się gazów rzeczywistych w tych warunkach opisuje równanie
Van der Waalsa, a nie Clapeyrona.
---Dla przypomnienia: cząsteczki gazu doskonałego są punktami materialnymi
czyli nie posiadają objętości własnej, zderzają się idealnie sprężyście i nie
oddziaływuj na siebie żadnymi siłami.
Dla gazu doskonałego wykresy byłyby ciągłą linią prostą, ale gaz doskonały
nie istnieje w rzeczywistości, a jest jedynie wyidealizowanym modelem fizycznym.
"Niedoskonałość" gazów rzeczywistych najwyraźniej występuje wtedy, gdy
cząsteczki gazu są najbliżej siebie i gdy ich energia jest bardzo mała czyli dla
bardzo niskich temperatur i wysokich ciśnień /dużego stopnia sprężenia gazu
do bardzo małej objętości/.