Question

Wszystko o wyspie robinsona
zdjęcia
gdzie co leży
nazwy miejsc
plis, ważne, błagam

Answer 1

Wyspa "Robinsona Cruzoe" leży w archipelagu Juan Fernandez na Pacyfiku w odległości 667 km od środkowego wybrzeża Chile. Archipelag tworzą trzy wyspy: Robinson Cruzoe, Alejandro Selkirk i Santa Clara.Akcja rozgrywa się na początku XVIII wieku.
Wyspa Robinsona Cruzoe jest największą wyspą w tym archipelagu. Podobnie jak Wyspa Wielkanocna (Rapa Nui) stanowi terytorium Republiki Chile.Komunikacja z wyspą jest możliwa drogą morską na wyspie są pola kwitnących czerwonych maków. W zatoce towarzyszy nam kolonia lwów morskich (lobos marinos). Podróż morska do stolicy wyspy San Juan Bautista trwa ponad godzinę. Przed wejściem do zatoki Cumberlanda mijamy Puerto Ingles (Port Angielski), gdzie znajduje się grota legendarnego Robinsona Cruzoe.Opowieści o skarbie ukrytym przez korsarzy na wyspie zawładnęły umysłem amerykańskiego przedsiębiorcy z Chicago Bernarda Keisera.o odkryciu skarbu w XXI wieku.Skarb był prawdopodobnie daniną, jaką Nowy Świat wysłał w 1715 roku do królestwa Hiszpanii. Jedne źródła mówią, że skarb był własnością Azteków, inne że należał do państwa Inków. Odpowiedzialnym za dostarczenie skarbu z meksykańskiego portu Veracruz do Hiszpanii był generał floty hiszpańskiej Juan Esteban Ubilla y Echeverria. W Hiszpanii wybuchła wówczas wojna secesyjna, więc Ubilla postanowił czasowo ukryć skarb na wyspie Juan Fernandez. Uczynił to i zanim zginął podczas huraganu u wybrzeży Florydy, zdołał wysłać do Anglii poufne informacje o miejscu ukrycia skarbu.Wiele lat później, w 1761 roku, angielski kapitan Cornelius Webb na pokładzie statku "Unicornio" przypłynął na wyspą w poszukiwaniu skarbu. Odnalazł go, lecz gdy wyruszył w drogę powrotną burza uszkodziła maszt żaglowca i zmusiła go do powrotu na wyspę i ponownego ukrycia skarbu. Webb wrócił do Valparaiso, aby zreperować uszkodzenia żaglowca. Tam odkrył, że załoga zamierza się zbuntować, aby przejąć skarb. W podróży powrotnej na wyspę spalił żaglowiec wraz z załogą, a sam na szalupie wrócił do Valparaiso jako jedyny świadek. Zachorował na malarię, ale zdołał wysłać do swego przełożonego angielskiego korsarza Georga Ansona dwa listy, w których wspomniał o kufrze pozostawionym w Chile, zawierającym szkic mapy z miejscem ukrycia skarbu. Listy nie dotarły do adresata, gdyż ten zmarł 5 miesięcy wcześniej.Bernard Keiser twierdzi, że listy te odnaleziono w 1950 roku na północy Anglii i przekazano urodzonemu i wykształconemu we Francji Chilijczykowi Luisowi Coucińo Sebire, mieszkającemu wówczas w majątku rolnym "El Bato" w Quintero (Chile). W tym samym czasie w Horcón nad Pacyfikiem odnaleziono kufer z busolą Corneliusa i inwentarzem skarbu. W 1951 roku na wyspę udaje się tajna ekspedycja poszukiwawcza z Luisem Coucińo na czele. Jedyny żyjący jej uczestnik, Ruben Gonzalez lat 73, rybak z wyspy.wspomina, że prace poszukiwawcze trwały pół roku. Nie natrafiono na ślady skarbu. Gonzalez nie mógł zrozumieć, dlaczego rodzina Coucińo, owładnięta obsesją skarbu, nie kontynuowała prac. Okazało się jednak, że skarbu poszukiwali w okolicy osady San Juan Bautista, zgodnie z sugestią zawartą na mapie będącej w posiadaniu synowej Coucińo - Marii Eugenii Beeche do dzisiaj mieszkającej na wyspie. Mapę otrzymała od swego teścia, który przed śmiercią powiedział: "Ważne jest, abyśmy nie przestawali marzyć". Skarbu nie znaleziono lecz marzenie pozostało.