Mull, druga co do wielkości wyspa archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, jest najłatwiej dostępna - wystarczy 40-minutowa przeprawa promem z Oban.
Pierwsze wrażenie przybywających zależy w znacznej mierze od pogody (na wyspie odnotowano najwyższy opad roczny na Hebrydach!), gdyż w pochmurny dzień rozległe połacie wrzosowisk, szczególnie w okolicy najwyższego szczytu wyspy, Ben More (974 m n.p.m.), mogą wydawać się ponure i nieprzyjazne. Jednak sielankowy krajobraz pastwisk, np. koło Dervaig na północy i Salen na wschodnim wybrzeżu, wywołuje przyjemny nastrój. Zachodnie wybrzeże, z kilkoma zatokami, charakteryzuje się zróżnicowanym krajobrazem. W pobliżu Calgary rozpościerają się piaszczyste plaże, a w okolicach Loch na Keal wznoszą się urwiste klify. Najczęstszy błąd popełniany przez turystów to próba "zaliczenia" wyspy w jeden dzień. Nie należy się spieszyć - warunkiem odkrycia i zakosztowania uroków Mull jest czas i cierpliwość.
W przeszłości mieszkańcy wyspy (zwani Muileachs) utrzymywali się z uprawy roli, destylacji whisky i połowu ryb. Liczba ludności, dochodzącą do 10 tys., spadła gwałtownie w XIX w. w wyniku wysiedleń i klęski głodu, spowodowanej nieurodzajem ziemniaczanym w 1846 r. Na Mull proces wyludnienia uległ zahamowaniu, doszło nawet do wzrostu liczby mieszkańców dzięki intensywnemu napływowi osadników z innych części kraju, w wyniku czego mieszka tu dziś ok. 2,5 tys. osób. Jedną z głównych przyczyn tego odrodzenia jest oczywiście turystyka. Każdego roku przyjeżdża tu ponad pół miliona gości, dziwi zatem niewielka liczba dużych hoteli i kempingów.
Craignure jest głównym portem na Mull - codziennie przybija tu wiele promów samochodowych z Oban. Mniejszy prom samochodowy odbywa rejs z Lochaline na półwyspie Morvern do przystani w Fishnish, około 10 km na północny zachód od Craignure. Jeszcze mniejszy prom samochodowy łączy Kilchoan na półwyspie Ardnamurchan z Tobermory, 38 km na północny zachód od Craignure. Na przystani w Tobermory niekiedy zawija prom płynący z Oban na Coll i Tiree, dogodny zwłaszcza dla turystów bez własnego środka transportu. Komunikacja publiczna na wyspie jest słabo rozwinięta, a drogi w większości bardzo wąskie, co latem powoduje tłok na głównej drodze A849.
Znalazłam także sporo informacji o tej wyspie na angielskiej stronie wikipedii. Oto link do juz przetłumaczonej stronki http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Isle_of_Mull&ei=3vf_S8epJdWXONT2la4O&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=3&ved=0CC0Q7gEwAg&prev=/search%3Fq%3Dmull%26hl%3Dpl%26prmd%3Dvim Jest tam także kilka zdjęć. A to linki do innych : http://globtroter.pl/zdjecia/szkocja/18106_szkocja_mull_w_drodze_na_wyspe_mull.jpg http://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/01/13/84/74/tobermory-harbour.jpg http://pl.tripadvisor.com/LocationPhotos-g186584-Isle_of_Mull_The_Hebrides_Scotland.html
W tym ostatnim linku jest stronka która zawiera dużo zdjęc. Mam nadzieję że pomogłam :)
Mull, druga co do wielkości wyspa archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, jest najłatwiej dostępna - wystarczy 40-minutowa przeprawa promem z Oban.
Pierwsze wrażenie przybywających zależy w znacznej mierze od pogody (na wyspie odnotowano najwyższy opad roczny na Hebrydach!), gdyż w pochmurny dzień rozległe połacie wrzosowisk, szczególnie w okolicy najwyższego szczytu wyspy, Ben More (974 m n.p.m.), mogą wydawać się ponure i nieprzyjazne. Jednak sielankowy krajobraz pastwisk, np. koło Dervaig na północy i Salen na wschodnim wybrzeżu, wywołuje przyjemny nastrój. Zachodnie wybrzeże, z kilkoma zatokami, charakteryzuje się zróżnicowanym krajobrazem. W pobliżu Calgary rozpościerają się piaszczyste plaże, a w okolicach Loch na Keal wznoszą się urwiste klify. Najczęstszy błąd popełniany przez turystów to próba "zaliczenia" wyspy w jeden dzień. Nie należy się spieszyć - warunkiem odkrycia i zakosztowania uroków Mull jest czas i cierpliwość.
W przeszłości mieszkańcy wyspy (zwani Muileachs) utrzymywali się z uprawy roli, destylacji whisky i połowu ryb. Liczba ludności, dochodzącą do 10 tys., spadła gwałtownie w XIX w. w wyniku wysiedleń i klęski głodu, spowodowanej nieurodzajem ziemniaczanym w 1846 r. Na Mull proces wyludnienia uległ zahamowaniu, doszło nawet do wzrostu liczby mieszkańców dzięki intensywnemu napływowi osadników z innych części kraju, w wyniku czego mieszka tu dziś ok. 2,5 tys. osób. Jedną z głównych przyczyn tego odrodzenia jest oczywiście turystyka. Każdego roku przyjeżdża tu ponad pół miliona gości, dziwi zatem niewielka liczba dużych hoteli i kempingów.
Craignure jest głównym portem na Mull - codziennie przybija tu wiele promów samochodowych z Oban. Mniejszy prom samochodowy odbywa rejs z Lochaline na półwyspie Morvern do przystani w Fishnish, około 10 km na północny zachód od Craignure. Jeszcze mniejszy prom samochodowy łączy Kilchoan na półwyspie Ardnamurchan z Tobermory, 38 km na północny zachód od Craignure. Na przystani w Tobermory niekiedy zawija prom płynący z Oban na Coll i Tiree, dogodny zwłaszcza dla turystów bez własnego środka transportu. Komunikacja publiczna na wyspie jest słabo rozwinięta, a drogi w większości bardzo wąskie, co latem powoduje tłok na głównej drodze A849.
Znalazłam także sporo informacji o tej wyspie na angielskiej stronie wikipedii. Oto link do juz przetłumaczonej stronki
http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Isle_of_Mull&ei=3vf_S8epJdWXONT2la4O&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=3&ved=0CC0Q7gEwAg&prev=/search%3Fq%3Dmull%26hl%3Dpl%26prmd%3Dvim
Jest tam także kilka zdjęć. A to linki do innych :
http://globtroter.pl/zdjecia/szkocja/18106_szkocja_mull_w_drodze_na_wyspe_mull.jpg
http://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/01/13/84/74/tobermory-harbour.jpg
http://pl.tripadvisor.com/LocationPhotos-g186584-Isle_of_Mull_The_Hebrides_Scotland.html
W tym ostatnim linku jest stronka która zawiera dużo zdjęc. Mam nadzieję że pomogłam :)