Geneza: Antyczny teatr narodził się w Atenach. Wywodzi się ze święta ku czci Dionizosa, tzw. Wielkich Dionizji. Podczas jego obchodów urządzano śpiewy i tańce. Właśnie owe śpiewy, przy jednoczesnym wprowadzeniu postaci rozmawiającej ze śpiewającymi, to początek dramatu. Ze śpiewaków powstał chór z przewodnikiem na czele - między nimi nawiązywał się jakby śpiewany dialog. Część przedstawienia miała charakter biesiadny, część uroczysty - stąd komedia i tragedia w teatrze.
Charakterystyka: na początku był jeden aktor, który zmieniał maski, aby grać inne postaci. Maski odpowiednio symbolizowały konkretne charaktery, np.: rude włosy to oszust, blond włosy to dobry charakter. Tak samo zrobione były twarze postaci - maski np. ze smutną miną oznaczały smutną osobę. Wykorzystywano jeszcze rekwizyty, takie jak korona dla króla, miecz dla wojownika itd. Dzięki temu postacie były jasno odczytywane.
Sam teatr był położony w górach ze względów akustycznych – dzięki ukształtowaniu terenu echo daleko niosło głos aktora, który występował na scenie, zwanej inaczej proskenion. Skene to była garderoba. Na orchestrze występował chór. W teatrze grali tylko mężczyźni. Ubierali długie, jaskrawe stroje i grali w maskach. Mężczyźni grali również role kobiece i występowali na koturnach, aby lepiej było ich widać.
Geneza: Antyczny teatr narodził się w Atenach. Wywodzi się ze święta ku czci Dionizosa, tzw. Wielkich Dionizji. Podczas jego obchodów urządzano śpiewy i tańce. Właśnie owe śpiewy, przy jednoczesnym wprowadzeniu postaci rozmawiającej ze śpiewającymi, to początek dramatu. Ze śpiewaków powstał chór z przewodnikiem na czele - między nimi nawiązywał się jakby śpiewany dialog. Część przedstawienia miała charakter biesiadny, część uroczysty - stąd komedia i tragedia w teatrze.
Charakterystyka: na początku był jeden aktor, który zmieniał maski, aby grać inne postaci. Maski odpowiednio symbolizowały konkretne charaktery, np.: rude włosy to oszust, blond włosy to dobry charakter. Tak samo zrobione były twarze postaci - maski np. ze smutną miną oznaczały smutną osobę. Wykorzystywano jeszcze rekwizyty, takie jak korona dla króla, miecz dla wojownika itd. Dzięki temu postacie były jasno odczytywane.
Sam teatr był położony w górach ze względów akustycznych – dzięki ukształtowaniu terenu echo daleko niosło głos aktora, który występował na scenie, zwanej inaczej proskenion. Skene to była garderoba. Na orchestrze występował chór. W teatrze grali tylko mężczyźni. Ubierali długie, jaskrawe stroje i grali w maskach. Mężczyźni grali również role kobiece i występowali na koturnach, aby lepiej było ich widać.