Wikingowie z początku wierzyli w odyna - boga mądrości i wojny oraz jego syna thora. Póżniej po podzieleniu państwa normanów na 3 królestwa każdy z władców wraz ze swym krajem przyjął chrześcijaństwo
W X w. każdy z władców (Norwegia, Dania, Szwecja) aby wzmocnić swoją pozycję przyjął chrześcijaństwo. Odtąd ich rządy oraz panowanie kolejnych następców były uświęcone przez Kościół. Oznaczało to, że wystąpienie przeciwko królowi nie tylko surowo karano, lecz także traktowano jako ciężki grzech za który buntownika czekało wieczne potępinie. Wkrótce po przyęciu nowej wiary i powstaniu królestw wikingowie zrezygnowali z łupieżczych najazdów na inne części Europy.
Wikingowie z początku wierzyli w odyna - boga mądrości i wojny oraz jego syna thora. Póżniej po podzieleniu państwa normanów na 3 królestwa każdy z władców wraz ze swym krajem przyjął chrześcijaństwo
W X w. każdy z władców (Norwegia, Dania, Szwecja) aby wzmocnić swoją pozycję przyjął chrześcijaństwo. Odtąd ich rządy oraz panowanie kolejnych następców były uświęcone przez Kościół. Oznaczało to, że wystąpienie przeciwko królowi nie tylko surowo karano, lecz także traktowano jako ciężki grzech za który buntownika czekało wieczne potępinie. Wkrótce po przyęciu nowej wiary i powstaniu królestw wikingowie zrezygnowali z łupieżczych najazdów na inne części Europy.