Wiemy, że dla niektóych związków chemicznych przypisywana im struktura Lewisa nie jest poprawna, np dla SO2, gdzię występuje wiązanie koordynacyjne oraz podwójne wiązanie kowalencyjne spolaryzowane. Doświadczalnie możemy jednak wykazac, że wszytskie wiązania w tej cząsteczce są równocenne energetycznie. Oznacza to, że istnieje pewna forma pośrednia pomiędzy dwiema strukturami granicznymi - hybryda rezonansowa. Wiemy także, że im więcej struktur granicznych możemy przypisac danemu związkowi tym jest on trwalszy, ponieważ. Opierając się na tym opisie i własnej wiedzy narysuj struktury graniczne dla anionu siarczanowego VI.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Witaj :)
W cząsteczce H₂SO4 występują tylko wiązania σ - pojedyncze wiązania kowalencyjne spolaryzowane. Między nimi są 4 takie wiązania łączące atom S z 4 atomami tlenu.
Z kolei, wśród nich są 2 wiązania łączące atom S z 2 atomami tlenu nie wiążącymi się z atomami H. Te 2 wiązania przedstawiamy w postaci strzałek skierowanych od atomu S do tych dwu atomów tlenu (nazywamy je wiązaniami koordynacyjnymi lub semi polarnymi), aby zaznaczyć odmienny sposób ich powstania. Ta odmienność polega na tym, że to wiązanie między S i O powstaje dzięki donacji swojej wolnej pary elektronowej przez atom S ( a nie jak to się najczęściej zdarza, że para elektronowa σ powstaje przy jednoelektronowym udziale obu wiążących się atomów).
Anion SO₄²⁻ powstaje przez oderwanie się 2 kationów H⁺, co oznacza, że obie pary σ wiążące O i H pozostają przy tych obu atomach O. W tak powstałym anionie SO₄²⁻ każdy z 4 atomów O jest połączony pojedynczym wiązaniem z centralnym atomem S i każdy z nich posiada po 3 wolne pary elektronowe. Ponieważ wiązania koordynacyjne między S i atomami tlenu niczym nie różnią się od wiązań atomu S z atomami tlenu grup O-H, więc można mówić o pełnej równocenności tych wiązań i stanów wszystkich 4 atomów tlenu.
Teorie budowy cząsteczek ( np. VSEPR) oraz badania rentgenograficzne struktury SO₄²⁻ wykazują jego tetraedryczną symetrię. Wszystkie 4 atomy tlenu znajdują się w wierzchołkach tetraedru w jednakowych odległościach 1,51A od atomu S położonego w środku geometrycznym tetraedru.
Co prawda, możemy sobie wyobrazić anion SO₄²⁻ jako powstały formalnie z:
--- kationu S⁶⁺ oraz 4 anionów tlenkowych O²⁻ lub
--- atomu S oraz 4 atomów O i 2e⁻
ale w obu przypadkach otrzymujemy taką sama strukturę SO₄²⁻ odznaczającą się oktetowym układem elektronowym i identycznymi wiązaniami wszystkich atomów tlenu. Konsekwencją tego jest wysoki stopień symetrii i duża trwałość.
Biorąc pod uwagę następujące fakty:
--- identyczność klasycznych i koordynacyjnych wiązań S-O pod względem długości i rzędu wiązania,
--- pełną symetrię kierunków wiązań,
--- oktetowy stan wszystkich atomów w tym anionie,
--- brak wiązań podwójnych czyli elektronowych par π niezbędnych do tworzenia granicznych struktur rezonansowych ( czyli efektu mezomerycznego, efektu sprzężeniowego), u podstaw którego leży możliwość delokalizacji
należy stwierdzić, że nie ma najmniejszych podstaw do rozważania innych granicznych struktur rezonansowych poza tą jedną omówioną powyżej.
Semper in altum...............................pozdrawiam :)
Jeśli podoba Ci się to rozwiązanie, możesz uznać je za najlepsze- wówczas otrzymasz zwrot 15% punktów wydanych na to zadanie. W przypadku 1 rozwiązania możesz to zrobić po godzinie od jego dodania.
PS. W razie wątpliwości - pytaj :)