Pielgrzym Tam? czy Allach postawił ścianą morze lodu? Czy aniołom tron odlał z zamrożonej chmury? Czy Diwy z ćwierci lądu dźwignęli te mury, Aby gwiazd karawanę nie puszczać ze wschodu?
Na szczycie jaka łuna! pożar Carogrodu! Czy Allach, gdy noc chylat rozciągnęła bury, Dla światów żeglujących po morzu natury
Tę latarnię zawiesił śród niebios obwodu?
Mirza Tam? - Byłem; zima siedzi, tam dzioby potoków I gardła rzek widziałem pijące z jej gniazda; Tchnąłem, z ust mych śnieg leciał; pomykałem kroków,
Gdzie orły dróg nie wiedzą, kończy się chmur jazda , Minąłem grom drzemiący w kolebce z obłoków, Aż tam, gdzie nad mój turban była tylko gwiazda. To Czatyrdah!
Pielgrzym Aa!!
PROSZĘ O SZYBKĄ POMOC W ANALIZIE I INTERPRETACJI TEGO WIERSZA .. !!! Z GÓRY BARDZO DZIĘKUJE !! ^_^ !!
ninjaska16
"WIDOK GÓR ZE STEPÓW KOZŁOWA" jest to 5 z sonetów Krymskich Adama Mickiewicza. W porównaniu do innych jego sonetów, ten możemy uznać za nietypowy, ponieważ autor nie zastosował w nim podziału na strofy opisowe i refleksyjne, odrzucił również tradycję 14-sto wersową. "Widok gór ze stepów Kozłowa" jest to sonet w którym Pielgrzym prowadzi dialog z Mirzą. Z tego utworu możemy wywnioskować, iż Pielgrzym to osoba odważna, śmiała, dociekliwa. Jest zauroczony krymską przyrodą. Zadaje liczne pytania, które dotyczą góry Czatyrdahu, którą widzi. Jej stworzenie przypisuje Allachowi, co nadaje szczytowi boskości. Jest on niemal onieśmielony, co świadczą o tym słowa: „Czy Allach postawił ścianą morze lodu? Czy aniołom tron odlał z zamrożonej chmury? Czy diwy z ćwierci lądu dźwignęli te mury? „Na szczycie, jaka łuna! Pożar Carogrodu!” Pielgrzym drąży temat zadając kolejne pytania. „Czy Allach(...) Dla światów żeglujących po morzu natury Tę latarnię zawiesił śród niebios obwodu?” Opisuje również szczyt góry. Jest ciekaw czy te płomienie są dziełem Allacha czy natury. Chce by traktowano go jak człowieka Wschodu. W końcu zaczyna odpowiadać mu na pytania, Mirza, przewodnik. Mirza jest muzułmaninem, który wychował się na stepach, zachowuje on dystans do otaczającej go rzeczywistości. Przewodnik opowiada Pielgrzymowi o życiu wśród gór Krymskich. Opisuje warunki panujące u szczytu Czatyrdahu. Opowieść zaczyna od opisania srogiej zimy, następnie opowiada o rzekach, kończąc na ukazaniu ogromu gór. Utwór zakończony jest wypowiedzią Pielgrzyma. To zakończenie jest bardzo nietypowe dla sonetów Krymskich. Swoją wypowiedzią Pielgrzym wyraża jednocześnie podziw jak i zadowolenie z otaczającej go rzeczywistości.
Z tego utworu możemy wywnioskować, iż Pielgrzym to osoba odważna, śmiała, dociekliwa. Jest zauroczony krymską przyrodą.
Zadaje liczne pytania, które dotyczą góry Czatyrdahu, którą widzi. Jej stworzenie przypisuje Allachowi, co nadaje szczytowi boskości. Jest on niemal onieśmielony, co świadczą o tym słowa:
„Czy Allach postawił ścianą morze lodu?
Czy aniołom tron odlał z zamrożonej chmury?
Czy diwy z ćwierci lądu dźwignęli te mury?
„Na szczycie, jaka łuna! Pożar Carogrodu!”
Pielgrzym drąży temat zadając kolejne pytania.
„Czy Allach(...)
Dla światów żeglujących po morzu natury
Tę latarnię zawiesił śród niebios obwodu?”
Opisuje również szczyt góry. Jest ciekaw czy te płomienie są dziełem Allacha czy natury. Chce by traktowano go jak człowieka Wschodu.
W końcu zaczyna odpowiadać mu na pytania, Mirza, przewodnik. Mirza jest muzułmaninem, który wychował się na stepach, zachowuje on dystans do otaczającej go rzeczywistości. Przewodnik opowiada Pielgrzymowi o życiu wśród gór Krymskich. Opisuje warunki panujące u szczytu Czatyrdahu. Opowieść zaczyna od opisania srogiej zimy, następnie opowiada o rzekach, kończąc na ukazaniu ogromu gór.
Utwór zakończony jest wypowiedzią Pielgrzyma. To zakończenie jest bardzo nietypowe dla sonetów Krymskich. Swoją wypowiedzią Pielgrzym wyraża jednocześnie podziw jak i zadowolenie z otaczającej go rzeczywistości.
Mam nadzieję, że się spodoba. :)